✿-Üzgün çiçek-✿

~2. bölüm~

Bakugou olduğu duruma içinden küfürler herşeyi savurmuştu. Todoroki ona bakıyordu.

'Üzgünüm'

'Ne özür dilemesi! Kabul etmicem.'

Todoroki kafasını eğmişti hafif. Bakugou bakmayıp ileriye bakıyordu. Cidden umrunda değildi. Yapmicaktı!

'özür dillerim, sadece yanlış hamle yaptım..'

Bakugou daha fazla katlanamıyordu. 2-3 durak vardı. Yapacak bişi yoktu
Mecbur susup takmiyacaktı. Todoroki önündeki bedene bakıp kendini zor tutuyordu hafif yana kayıp ara sıra Bakugouya bakıyordu.

Bilinmeyen numara
Çevrimiçi

İsmimi senin adın yapmak istiyorum. Neden bana bakmıyorsun? Neden beni sormuyorsun?
18.32

Sana ne. Demek ki seni merak etmiyorum?
18.32

Ah güzelim yapma bunu bana kırıyorsun..ben sensiz duramıyorum lütfen bazen bana yaz..
18.32

Cidden sanane yazmıyorsam!
18.33

Seni yerim o zaman? O güzel gözlerinle bana içtenlikle bakana kadar vazgeçmeyeceğim. Çünkü senin gibi biri beni hakediyor bende seni.
18.33

Bakugou canı sıkılmış gitmek istedi anlık. Zaten 1 durak kalmıştı. Açılan kapıya doğru hızlıca ilerleyip todorokiden kaçıyordu. Arkadan 'katsuki' lafları geliyordu. Ama Bu umrunda değildi! Affetmicekti onu iyilikle bakmak için çok uğraştı. Ama anlamıyordu. Bakugou gökyüzüne bakmıştı. Az sonra yağmur yağıcaktı sanırım. Çevredeki insanlar hızlı adımlarla ilerliyorlardı.

'Katsuki!? gitme nolur!'

Bakugou anlık korkmuştu. Bu neden gitmiyordu? İstemediği belli olmuyor muydu?

'Lütfen, Bence her insan hata yapabilir'

'bu hatamıydı?'

'Hayır benim hatamdı, dikkatsizlik..'

'Bu bence senin o küçük aklındaki sorunun sebebi'

Diyip ilerlemişti. Arkasındaki bedeni orada bırakmıştı. İstemiyordu onu o ellerini..kendini layık yada yaşayan mutlu olarak görmüyordu. Yapamıyordu bu gerçek onun canını acıtıyordu. Ve serin esintiden sonra yağmur kendini belirgin etmişti. Bakugou kapsonunu kafasına geçirip ilerliyordu. Bilmiyordu, doğru mu yapıyor yoksa yanlış mı yapıyordu. ama kendisini hoslanmamıştı bu durumdan. Ona dokunmicaktı..

~✿~✿~✿~✿~✿~✿~✿~✿~✿~✿~✿~✿~✿~✿~

Evine gelip üstündeki herşeyden kurtulmuştu. Yeni üsler giyip koltuğa oturmuştu. Bu yetiyordu. Yemek yemek için daha vakit vardı. Televizyonu açıp bir kanalları taramıştı. Hiç birşey yoktu her zamanki gibi. Ve telefonundan bildirim gelmişti.

Bilinmeyen numara.
Çevrimiçi

Yağmur bugün Çok acımasız..
Çok acıttı biliyormusun?
20.02

Bu umrumda değil.
20.02

Ah yakut gözlüm..ne zaman
Bana izin vericeksin? Arkadaş ol-
Mak bu kadar mı zor?
20.02

Bu o kadar zor değil. Yatağına geç gözlerini kapat. Rüyanda gör.
20.02

Cidden dimi.. senden ne bekleyebilirim ki? Güzel gülüşün benim olana kadar devam edeceğim!
20.03

Kolay gelsin
20.03

Demişti. Ve telefonu kenara koymuştu. Napacaktıki? Ekrana bakıyorken gene bir bildirim gelmişti.

Bilinmeyen numara.
Çevrimiçi

Pekala güzel yakut gözlüm..
20.07

Ne dicekti? Canı sıkılsada bu tanımadığı kişiye yüz mü vericekti? Güvenebilirmiydi?.. uzun uzun düşünmek istemişti anlık..ama bilmiyordu. Bir insanı bekletmekte istemiyordu.

Bilinmeyen numara.
...

Dur. Tamam
20.09
Hey neden yazmıyosun?
20.10
Bittimi yani?
20.11

Şaşırmıştı. O kadar vazgeçmiyeceğim demişti. Ve şimdi son söz belli olmadan gitmişmiydi? Bakugou cama doğru bakıp ona bakan gözlere bakmıştı..o an kopmuştu dünyadan..

『• • • ✿ • • •』

'anne neden dünya bu kadar acımasız?'

'Oğlum..sen daha çok küçüksün? Bunlar nasıl kafana giriyor?'

'bilmiyorum be! Söylesen ölür müsün?'

'Ölürüm!!'

Bedenimi alıp yukarı kaldırınca sevinç dolu çığlıklar sergilemiştim ona. O gözleri gülüyordu. Mutluydu. Ama bir yandanda solgundu. Devasa gibi görünen kollarını bedenime sarınca ona otomatikmen sarılmıştım. O sadece gülüyordu. Ne sesi vardı nede nefes alışı..

'Ah bunlar için cidden küçüksün. Belki birgün bunun sebebini sen öğrenirsin hm?'

'bilmiyorum..'

Ellerinden biri kafama doğru ilerleyip 'okşama' denilen şeyi uygulamıştı. Göğüs kafesine kafamı koyup gömmüştüm. Sanırım bu kadında en sevdiğim özellik buydu. O kadar güven vericiydiki..burdan asla çıkmak istemezdim..taki o ses gelene kadar..

『• • • ✿ • • •』

Gözleri dolmuştu. Cama öylece bakıyordu. Ne yapacağını yada ne diyeceğini bilmiyordu. Korkuyordu.. koruncak yada sığıncak birşey yoktu..o savunmasız...

Ne yapacaktı?

✿