✿-Üzgün çiçek-✿

~9. Bölüm~

2 gün sonra

Bakugou şirkette yerinde oturuyordu. Eh artık Patronu gelmişti. Ve oğlu yerinden kalkmıştı. Buna hafiften üzülsede Todoroki ile iletişimlerini kesmemişlerdi. Hatta onunla aynı evde kalıyorlardı. O olaydan sonra salmıyordu çünkü todoroki. Bakugou bu duruma Seviniyordu. Onunla durmak isteyen biri.. işleri erken bitmiş odasında duruyordu. Ve telefonu alıp derin bir mesaj yazarak girmişti olaya

Üzgün çiçek
...

Today

Hey artık yazmıyorsun? Birşey mi oldu?

Senin gülmen benimde gülmeme sebeb oluyor yakut gözlüm sen nasılsın?

Hey nerden biliyorsun mutlu olduğumu?

Bilmiyorum hissediyorum. Öyle Hissediyorum ki minnettarım.

İsmini buldum..

Nedir ismim? Merak ettim!

Üzgün çiçek?

Güzel peki neden üzgün çiçek?

Kendi adını bulamayan, İsmini arayan, kendini öyle olduğu gibi kabul eden biri arayan üzgün çiceksin..

Hafiften gözleri dolmuştu nedensizce bu numaradaki kim bilmiyordu ama..sebepsizce onada alışmıştı. Mesaj gelmeyince telefonu kapatıp camdan bakmıştı. Bu 2 kişi nasıl hayatına girmişti? O kadar sade hayatı varken.. nasılda bu iki mucize onu bulmuşlardı? Hâlâ şaşkındı Bakugou. Odasından çıkıp etrafa bakmıştı. Bugünde sakindi ortalık. Eşyalarını alıp çıkmıştı şirketten telefonundan titreşim gelince alıp bakmaya başlamıştı.

Shoto
Çevrimiçi

Bugün yemekte tavuk olsun!
Acıktım..

Kendin yapsana lan yemeğini

Ben yapamıyorum senin ellerin marifetli

Hmhm aynen seninde hazıra düşmene eser yok!

Hadi lütfenn~~

İyi tavuğu sen al öyle yaparım.

Ama ya tch

YAPMAM YOKSA.

Tamam aw!

Bakugou hafiften sırıtmıştı. Hoşuna gidiyordu aslında. Bu iki kişi..onun için önemliydi. Hayatına hep gitmemeleri için sert davranmıştı ama hiçbiri gitmemişti. Hâlâ duruyorlardı.. sanırım ilk defa kabullenmişti..bunun hissi o kadar güzeldiki evin yolunu tutmuştu. Üzgün çiçekten hâlâ mesaj gelmiyordu, üzüldü mü acaba? Onu kötü anlamda dememişti. Ama eve gitince 'Todoroki!' diye seslenmiş, ama hiçbir şekilde ses gelmemişti noluyordu? İçeri geçip dolanmıştı ama yoktu? Mutfağa koşarak girince...yere akan şıp şıp kan ve delirmiş gözler dalmıştı. Bakugou dönüp bakmıştı..

'SHOTO!'

✿

'enji, bu çocuktan bişi olmasını istiyorsan bir eğitim veren bir yere başvurmalıyız'

'O çocukta sorun yok. Hayatım'

'VAR!'

'Ne sorunu var?'

'Tch çok güçsüz ne gülüyor ne ediyor! Nede benimle konuşuyor! Şuan odasında yaralı elleriyle ağlıyordur!'

Annemin sesleri odama kadar geliyordu. Evet kanayan geri kolonya ile sarılan sargıyı çekişyiriyordum. Annem bugünde beni azarlamıştı. Bir babamın izinli olduğu zamanlar benim için iyi güzel gündü. Onun dışında annem benden çok şey istiyordu. Hep özür diliyordum işlerini yapamadığım için ama bu onu mutlu değil dahada sinir ediyordu. Kapım çalınmıştı. Kendimi düzeltip kapıyı açınca yediğim sert tokatla yere çakılmıştım. Babam bana sert bakıyordu. Arkanda ise annem vardı..

'ANNENİ ÇOK ÜZÜYORSUN SHOTO!'

'üzmüyorum! Baba.. yapmadığım işleri bende yapamayınca üzülüyorum! Üzgünüm'

Nefesim daralmış kendimi sıkıyordum yediğim dayak yanan yüzümü dahada kızartış..dahada beter yapmıştı.. ağlamak istiyordum ama yapamazdım son kez babama Bakıp kafamı yere indirmiştim. Oda bana bakıp geri annemi iterek ilerlemişti. Annem ise son kez bana bakarak.

'iğrenç çocuk.'

Diyerek kapımı sert kapatmıştı. Kızaran acıyan gözlerimi salıp yere yatarak ağlamaya başlamıştım. Acıyor.. acıyor..ne zaman bu acıdan bu kötü hayattan kurtulcaktım?..

✿

'shoto uyan lütfen! Hey!'

Todoroki sertçe gözlerini açıp nefes nefese etrafa bakmıştı. Noluyordu? Bakugou onu sarıp okşamıştı. Sakinleşmesi lazımdı,

'Bakugou? Noldu'

'Anılarına daldın Todoroki'

'Hah..'

İkisi birbirine bakıyordu. Birinin kafasını esip son anda masaya oturmuşlardı.

'şuan nasılsın?'

'Bakugou, bu hayatın boyunca nasıl bir teklif isterdin?'

'Ha? Nasıl yani'

'Duyduğun gibi birinin sana aşkını itiraf etse, sen nasıl bir ortam isterdin?'

'B-Ben sanırım..sadece bilmiyorum.. akışına bırakırdım..'

'Peki, Umarım mutlu olursun?'

'Ne?'

Todoroki kıkırdamıştı. Bakugou sinirle bakıp sövüyordu.  İkisini birbirine bakınca gülmeye başlamışlardı.

✿