El Paradiso Series 6: On His Lullaby COMPLETED

Chapter 18

BUKANG liwayway sa silangan, madilim pa sa ilang parte ng kalupaan at hapo man ay pinilit niyang bumangon kahit pa masakit ang buong katawan. Maingat siyang nagsuot ng mga damit upang iwasang makagawa ng simpleng ingay.

Punit ang kaniyang damit, sa pagkakaalala niya kaya kumuha na lamang sa drawer ng damit na kaniyang maisusuot. Iniwan na lamang ang kaniyang blusa sa sahig, he could keep it for souvenir.

Last night was great and memorable but she have to leave it from there and bring nothing but an empty piece of her mind. It is easy that way.

For the last time she looked at him. Saddness and pain drawn in her eyes. Kahit na sabihing ayaw niyang masakatan subalit hindi na niya kayang pigilan ang puso. Afterall, tao parin siya, naroon parin ang puso niya and her emotion lived.

Because the truth is, she didn't kill it, she just leave it dormant and replaced with anger and vengeance.

"I am so sorry but I have to leave you for good. This is the best thing to do. I can't risk both of you and our childs' life. Goodbye sweetheart."

Quitely wiped her tears sprung in her eyes and turned her back on him like he was just a piece of past and not valuable to remember. That choice is painful but she has to do it.

Bitbit ang knapsack ay mabilis niyang siyang nagtungo sa headquarters para kausapin si Tamara at upang personal na isauli ang mga kagamitan at armas na talagang pagmamay-ari ng organisasyon.

Mula sa entrada ng gusali ay kakaunti lamang ang mga taong nadadaanan niya. Nakapagtataka rin ang mga bagong mukha na nasa paligid niya. O baka ay imahinasyon niya lamang iyon. Ilang araw na rin siyang hindi nakakabalik sa CDJ mula ng araw na iyon.

Addi sighed deeply. Hindi siya dapat mahabag sa nangyari. Malinaw na ang isip niya at wala na ang pag-aatubili sa kaniyang isipan.

Akma sana niyang pipindutin ang button ng bigla na lamang ang pagsulpot ng kaniyang supervisor sa tabi.

"Fuck it old hag!" Bulalas niya at mariing pinikit ang mga mata upang pahupain ang kabog sa kaniyang dibdib.

"Pregnancy syndrome. Congrats manslayer but if you really value your baby I should've leave now." Nangunot ang noo ni Addi sa huli nitong sinabi.

Kung magtatanong siya kung bakit ay baka pagtawanan siya nito sapagkat nagmumukha siyang tanga. Kaya't imbes na ibuka ang bibig ay nilingon niyang muli ang kaniyang dinaanan.

The unusual atsmosphere, those people. Something's odd. Kung ano iyon ay hindi niya alam. Bakit hindi na gumagana ang utak niya? Epekto rin ba ang pagbubuntis? O dahil nagiging tanga na siya.

"Code red."

Halos mawindang siya sa pagkakatayo ng marinig ang katagang iyon. Nasa panganib siya, ang anak niya. Si Tamara.

Bago pa makakilos ay sunod-sunod ang putok na pumapailanlang sa paligid kung kaya't mabilis silang yumuko at nagtago malapit sa isang bakanteng silid. Isinarado iyong maigi ng kaniyang supervisor at inakay siya patungo sa may CR. Tumaas baba ang kaniyang dibdib sa kaba. Mula ng mapangyaring mamatay ang kaniyang lolo at lola ay ngayon siya muling nakaramdam ng ganoong emosyon. Takot sa maaaring mangyari. Pangamba para sa batang nasa sinapupunan niya.

Kaya niyang makipagputukan sa mga naroon subalit mas iisipin niya ang kaligtasan ng anak. She have to consider it.

"What's happening Rick?"

"Napasok tayo ng kalaban..." maging ito ay nahimigan niya ng takot. But she's thankful she had him at kung wala ay baka nabaliw na siya kanina pa.

"It was the new member of the council. Zythro. Siya ang may kagagawan ng lahat ng ito." Patuloy pa ni Rick.