gizli nişanlım / chanbaek

4. yardım et

iyi okumalar ❤️

---------------

BYUN DO HYUN P.O.V.

Öfkemi yatıştırmak için hastane yatağının yanındaki masanın üzerindeki bardağı yere fırlattım.

Onu tekrar ağlatmıştım. Ben sadece onun mutluluğunu istiyordum. Ama yine her şeyi birbirine karıştırmıştım. 

Oğlum Byun Baekhyun diğerlerinden farklıydı. Aslında o diğerleri gibi normal bir insan değildi. 

Küçükken diğer erkek arkadaşları kadar güçlü olamamıştı. Her zaman diğerlerinden daha zayıftı. Ve fazlaca annesine benziyordu. Herkes ona hep güzel derdi. 

Bir kız gibi güzel parmaklara sahipti ve ayrıca yüzü çoğunlukla bir kız gibi görünüyordu. Çoğu kişi, onun hep bir kız olduğunu düşündü. 

Ben sadece ona sahibim. Annesini o küçükken kaybetmiştim. Ama ona bundan hiç bahsetmedim. Onu bu dünyadan saklamamın sebebi de annesinin ölümüyle uyumluydu. 

O kaçırılmıştı. Sadece altı yaşındaydı.  Neyse ki hizmetçim beni hemen aramıştı ve bende Baekhyun'a bir şey olmadan önce suçluyu yakalamıştım.

Kaçırma davasının arkasındaki adam yabancı biri değildi, onun tek dayısıydı. Annesinin üvey kardeşi. Ve annesinin ölüm sebebi de oydu.

Bu yüzden, bu sorunlarla yüzleşecek gücü bulana kadar onu saklamak zorunda kaldım. 

O günden sonra onun için bir hizmetçi ile muhafızlar tuttum ve onu Seul'den uzaklaştırdım. Ve onun için bir ev aldım. O evde yaşamayı öğrendi ve dışarı çıkmasına izin verilmedi. Asla hiçbir şeyden şikayet etmemişti.

On iki yaşındayken bir gün hizmetçisinden Baekhyun'un hasta olduğunu ve beni istediğini söyleyen bir telefon aldım.  Hemen oraya gittim çünkü bebeğim benim her şeyimdi.

Ve bebeğimi karnını tutarak yatakta yatarken gördüm. Ağlıyordu. Bana acı acı bakıyordu. Bu görmek istediğim son şeydi.

Midesini garip hissettiğini söyledi. Midesinin alt kısmı ağrıyordu ve tüm vücudu hasta hissediyordu.

Ama sıcaklık değişimi vs. yoktu. Sadece acı çekiyordu. Ve en kötüsü de kanamaya başlamıştı. Bacaklarının arasından kan geliyordu.

Sadece tek bir oğlum vardı ve ona ihtiyacı olan her şeyi vermiştim. Onu gerçekten kendi hayatımdan daha çok seviyordum.

Olan şeyler yüzünden çok korkmuştum ve hiç düşünmeden hızlıca hastaneye götürdüm. Ve o gün hayatımızın değiştiği gündü.

****

Geçmiş

"Doktor Kim, oğlum? Nasıl, iyi mi?" Doktor, Baekhyun'u kontrol ettikten hemen sonra sordum.

Ama o bana bakmadan gidip sandalyesine gitti ve oturdu.

"Bay Byun'un size bunu nasıl açıklayabilirim bilmiyorum."

Gözlüğünü çıkardı ve bana baktı.

"Neden doktor, ne oldu?" Huzursuz hissediyordum. Çocuğumu kaybedemezdim, o benim her şeyimdi.

"Bay Byun oğlunuz hasta değil."

"Ne? Ne konuşuyorsun sen? O kanıyordu. Görmedin mi?" Ona bağırdım.

Benim bebeğim dünden beri acı çekiyordu. Ama hiçkimseye hiçbir şey söylemeyip beni beklemişti.

"Evet Bay Byun, biliyorum. Ama bu normal."