Koolkaticles Koollections (One-Shot Stories)

Shakespeare's Syndromes

Shakespeare's Syndromes

By Koolkaticles

What a lazy day but I have to get my ass up to work!

This is the day that I've been stressing for but most awaiting for! My biggest client, the Kaur Incorporation is going to introduce their newest endorser.

Kung sino man siya? Malay ko ba?! Ngayon pa nga lang ipakikilala di ba?!

And my humbly business, J.Capulencia Garden is their newest supplier of the freshest Flowers in the Philippines is going to taking a huge step on my career! Isn't it amazing?! This wasn't just my stepping stone.

Sorry, pero mababaw lang talaga ang kaligayahan ko.

Me and my team has been busy ordering and pollinating our flowers all over the Philippines. Muntikan na naming mapalitan ang trabaho ng mga bubuyog.

All the freshest and the most beautiful ones are we going to display in the event. And I can't wait to see the venue looks like a Garden of Eden.

"Yes, good morning?"-As I rush from the parking to my store.

(Good morning mam Juliet! Nasaan na po kayo? May problema daw po kasi eh!)

Halatang natataranta nga si Tifa, assistant ko sa main store branch ko dito along Quezon Avenue.

I have branches all over the Metro, and one is in the Baguio.

"W-what happened?!"-Tanung ko naman. Nag-aala-Ninja moves na ako kasi sa may likod pa ng pwesto ko ako nakapag-park ng kotse. Tss.

(Mam kasi, sina mang Albert daw po nasiraan sa may NLEX. Na-car towing pa daw sila kasi tumirik sa gitna ng high way ang delivery truck!)

Para naman na siyang maiiyak.

Oh no! This can't be happening! Not today!

I called mang Albert to know what happened, but just like what Tifa says, nasiraan nga daw sila!

Bakit ngayon pa?! Bakit ngayon pa sa event na ito?! Papaano na ang mga bulaklak ko?! Baka masira sila sa ilalim ng araw! This horrible!

Pagkagaling store, nagmaneho na kaagad ako papuntang NLEX. Sa Bulacan pa kasi ang event kaya dun talaga ang daan.

Nakita ko ang delivery truck namin na nasa towing area ng NLEX at nakita ko rin si mang Albert na kinakausap nung MMDA.

"Mang Albert?!"-As I called him when I get out from my car.

Napatingin naman sila akin nung MMDA.

"Mam?! Mabuti't dumating na po kayo!"-Halatang nag-aalala rin siya.

"Pakisakay nalang pong lahat ng mga bulaklak sa kotse!"-Pag-utos ko at pagmamadaling silipin ang mga bulaklak.

"Mam, hindi naman po magkakasiya ang lahat ng yan sa kotse niyo. Baka po masira kapag pinilit."-May point nga siya. Pero papaano?! Anong gagawin ko?! Hindi pwedeng hindi madala ang mga bulaklak na ito sa event! Baka ikasira na ng negosyo ko ito!

Nanlulumo na ako! Nawawalan na ako ng pag-asa! Bakit naman kasi sa paglalakbay ni kamalasan, ako pa ang inabot niya?! Pambihira naman talaga oh!

Matagal kong pinaghandaan at pinaghirapan ito, bakit naman kasi ngayon pa?!

Maraming nagsasabing malaki ang lugi ng ganitong negosyo kaysa sa kinikita pero wala akong pakialam.

Mahal ko ang negosyo ko dahil ito ang hilig ko. Ito ang pangarap ko. At ngayo'y natupad ko na, ngayon pa ba ako bibitiw?!