KABUS | YARI TEXTING

- 5 -

" Anne, sence bir insanı sevmek ona duyduğumuz nefret ile eş değer olabilir mi? "

Annem bana anlamsızca bakınca kafasında soru işaretleri oluştuğunu anladım, keza bende de vardı aynı soru işaretleri. Bir yandan kitaplarımı ayırıp çantama yerleştirmeye odaklandığımda annem yanıma adımlarken " Nasıl yani? " deyince bir kaç saniye sessizliğin ardından açıklamaya çalıştım. 

" Yani diyelim ki birini çok sevdin... Ama o sana asla unutamayacağın bir kötülük yaptı ve sonra onu sevdiğin için de ondan nefret ettin. Bu nefret, duyduğun sevgi ile eş değer olabilir mi? Yoksa sadece nefret de sevgiden ibaret mi? " 

" Güzel kızım, birilerini sevmek için tam zamanındasın ama kalbinin kırılmasına dayanamayacak kadar da gençsin," dedi saçlarımı okşarken. Ardından elini yanağıma koyup " Nefreti kalbine yerleştirmek için çok gençsin, bırak herkes yaşattığını yaşasın, " dedi. 

Haklıydı. Bence anneler her zaman haklıdır. 

" Peki anne, teşekkür ederim. Seni seviyorum, " diyebildim ve ardından yumuşak yanaklarına birer öpücük kondurup evden ayrıldım. 

Kapıyı kapatırken telefonuma gelen mesaj ile dikkatimi telefonuma verdim ve mesaj kutusuna dokunup mesajı okudum. 

05** *** ** **: Merhaba Ronya. 

05** *** ** **: Bu gün nasılsın?

Yine o manyaktı. Kafayı sıyırmıştı belli ki benimle. Artık gerçekten sıkmıştı. 

Parmaklarımı klavyenin üzerinde gezdirip tam yazacakken arama gelince şaşırmıştım. Aynı numaradandı. Meşgule attım ardından ve sinirle bir şeyler yazdım. 

Ronya: Bana bunu ne zamana kadar yapmaya devam edeceksin?

Ronya: Sadece soruyorum. Çünkü gerçekten sinir bozucu olmaya başladı. 

05** *** ** **: Öfkeni anlıyorum ama bu öfkenin nedeni ben olmadığımı da çok iyi biliyorum. 

05** *** ** **: Bu kadar kapalı kutu olma. Bana kendini aç. 

Ronya: Ha? Şaka mı bu? Yüzünü bile görmediğim ve bilmediğim birisine güvenmek mi? Ahmaklık. 

05** *** ** **: Kalbinde bana yer aç. 

05** *** ** **: Veya izin ver ben bunun için çabalayayım. 

Ronya: Kim olduğunu bile bilmiyorum ki... 

05** *** ** **: Yakında öğreneceksin. Çok yakında. 

Ronya: Öyle olsun bakalım.