4. Bölüm:Bizim Evimiz

90 10 68
                                    

Gözleri açtığımda Eren beni kucağına almış odaya çıkarıyordu "Hadi uyu canım daha gece" dedi arkadan Oğuz'un sesini duydum.
"Öp, öp, öp" diye fısıldıyordu ve Eren gaza gelip yanağımdan öptü. Tekrar gözümü açtığımda saat 9'a geliyordu, Eren yanımda uyuyordu, okula geç kalmıştık ama pek de umrumda değildi başımı Eren'in omzuna koydum ve uyumaya devam ettim saat 9.30 da Eren'in sesine uyandım bemi uyandırmamaya çalışarak üzerini giyiniyordu. Gülümsedim.
"Başaramadın, uyandım."
"Neyseki her türlü kazanan ben oldum, gözlerinin rengini gördüm."
"Heey gözlerim sadece kahverengi renk."
"Ama en güzel kahverengi gözler seninkiler."
"Okula geç kaldık"
"Bu gün okulu asıyoruz."
"Peki ne yapacağız?"
"Önce yurda gidelim eşyaları toplayacağız, yeni evimiz burası, daha güvenli."
"Bizi neyden korumaya çalışıyorsunuz."
"Yurtta başka erkekler var ve bensiz erkeklerin olduğu bir ortam senin için hiç güvenli değil."
"Pekala öyle olsun, itiraz etmeyeceğim."
"Ha şöylee, şimdi hazırlan aşağı in." Aşağı indiğimde. Oğuz ile İpek koltukta yatıyorlardı. Eren fısıldayarak konuştu.
"Gel hadi o kadar uyudular susamışlardır"Ne yapacağını anlamıştım gidip birer bardak su doldurduk o Oğuz'un ben İpek'in başına geçtim ve aynanda saymaya başladık.
" 1,2,3"ve uyandılar çok komik görünüyorlardı biz Eren'le gülmektan yıkılırken onlar da söylene söylene üstlerini değiştirmeye gittiler. Dışarı çıktık Eren arabaya yaslandı ve beklemeye başladık. Bir kağıt uzattı bunlar bizim numaralarımız seninki bizde var. "Oğuz ile ipek sonunda gelmişlerdi bizde araba bindik yol boyunca İpek bize yazacağı kitabı anlatıp durdu. Yurda geçtik zaten valizimi tam boşaltmamıştım bu yüzden hızlıca toplayıp valizi Oğuza'a verdim ve Eren'in yanına geçtim. Odanın heryerinde jüçük bir çocuğun yaptığını düşündüğüm resimler vardı ben resimleri incelerken Eren sanki içimi okumuş gibi cevap verdi.
"Kız kardeşimin ysptığı resimler hiçbirini atmadım 3 yıldır biriktiriyorum kız resim yapmaktan bıkmadı." kıkırdadım.
"Adı ne?"
"Elif, tam bir cadı neyse sen onun resimlerini topla bende eşyaları toplayayım. Tüm resimleri toparlamıştım.
" Bunlar bitti nereye koyayım? "
" Şuradaki çantaya koy. "resimleri çantaya koyarken çantanın dibinde bir kutu olduğunu fark ettim." kutuyu Eren'e uzattım.
"Al bakalım."
"Bence o sana daha çok yakışacak" kutuyu açtığımda içinde pembe bir bileklik vardı.
"Taksana bi." bilekliği yavaşça bileğime taktım.
"Harika sonunda bileklik kutunun içinde tozlanmayacak."
"Oda bomboş kaldı burayı özlemeyecek misin?"
"Hayır"
"Neden"
"Çünkü burada yaşadığım hiçbir anı her sabah uyandığımda seni gördüğüm kadar güzel olmayacak."
"Hep böyle yapmak zorunda mısın?" "Nasıl" "Her konuştuğunda, her kelimende beni baştan çıkarmak zorunda mısın?" gülümsedi.
"Sen benim olduktan sonra bunu sonsuza kadar yapmaya razıyım." gözlerini gözlerimden ayırmadı uzun uzun baktı bende ona baktım. Bir anda odanın kapısı açıldı ve Oğuz bağırarak konuştu.
"Ooo, çok yanlış yerde girdim yaa tam öpüşüceklerdi." Eren valizini kapatırken konuştu "Abartma oğuz kozın gözlerine baktım sadece ama keşke öpseydim." Eren'in bu söylediğinden sonra yerimde kalmıştım dudaklarımın arasından tek bir kelime döküldü "Ne" Oğuz yanıma oturdu Eren'e söylenirken. "Oğlum dur kız dondu o öyle söylenirmi?" Güldüm.
"Abartma Oğuz tamam iyiyim, sadece şaşırdım." Eren konuştu.
"Alış artık bir gün gerçekten öpsem kalp krizi geçirirsin herhalde, ölümün böyle olmasın hemde kollarımın arasında." valizleri alıp aşağı indik İpek'de arabanın yanına yeni gelmişti. Arabaya bindik, Oğuz konuştu.
"İpek yrni bir ev bulmamız lazım."
"Bulduk ya."
"Bu geçici olabilir ben korkuyorum Eren'le Nil evlendi evlenecek ya bizi evlerinde istemezlerse." Eren ile ben kahkahalarla gülerken. İpek Oğuz' un lafı biter bitmez "Ne" diye bir çığlık attı " Sevgili mi oldunuz?" Eren benim yerime konuştu.
"Olucaz eve gidelim bi önce" Oğuz bağırdı.
"İpek benimle sevgili olur musun?"
"Biraz erken değil mi? Ayrıca önce yeni aşıklar sevgili olsun biz zaten sevgili sayılırız." Eren konuştu.
"Evet ya Oğuz bir izin verde önce biz olalım. "Oğuz ellerini havaya kaldırdı.
" Tamam abi önce siz olun biz zaten bekledik biraz daha bekleriz. " Evr geldik ve herkes odasına eşyalarını yerleştirmek için valizleri ile yukarı çıktı.

Beğendiyseniz yorum yapıp oy kullanmayı unutmayın Hoşçakalın

Bizim DünyamızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin