Bizim Dünyamız

6.Bölüm:Kayıp

Yol boyunca heyecanla Eren'in beni nereye götüreceğini  düşündüm Eren arabayı eski bir parkın önünde arabayı durdurdu.
"Geldik mi?"
"Evet, burası." Arabadan inip parka doğru yürüdüğümüz sırada telefonum çaldı arayan babamdı hızla telefonu açtım, babamın aradığını anladığımda merhaba demesine karşılık vermeden bir soru sordum.
"Baba... baba annem iyimi"
"Kızım birkaç hafta içinde yanında oluruz." gözlerim dolmuştu
"Annemle beraber."
"Evet annenle beraber ama şimdi benim bir kaç işim var seni daha sonra arar herşeyi anlatırım kendine iyi bak."
Olur baba sizde kendinize iyi bakın!" Telefonu kapatıp Eren'in boynuna atladım ve tek şey söyleyebildim "annem iyi"  Eren gülümsedi.
"Gel otur bir sakin ol!" Birkaç dakika sonra kendime geldiğimde Eren beni ayağa kaldırdı ve bende dikkatlice çevremi inceledim burası ağaçlarla çevrili ve terk edilmiş bir parktı. Gülerek sessizce fısıldadı.
"Evet sakinleştiğine göre romantik kısma geçelim mi?" Güldüm.
"Geçelim"
"Nil"
"Eren"
"Seni seviyorum"
"Ben seni daha çok seviyorum" uzun uzun gözlerimin içine baktı.
"Oğuz'la İpek ilişkilerine sınırlar koymuşlar." Küçük bir kahkaha attım.
"Gerçekten mi, Neler koymuşlar?"
"Bizim yanımızda öpüşmek yasakmış." Güldüm "Peki bizde koyalım mı?"
"Olur ilk sınırı ben koyayım." "Koy" "Bundan sonra yanımda gözlerin kapalı durmak zorundasın." "Peki ya neden?" "Gözlerin beni baştan çıkarıyo."
Gözlerimi kapattım "O zaman seninkilerde kapalı dursun" diğer elimlede onun gözünü kapattım ve sonra kendi gözlerimi açıp dudaklarını yavaşça dudaklarımla birleştirdim ve sonra kendimi geri çekip elimi gözünün önünden çektim. Belimi kavrayıp aha fazla geri gitmemi engelledi.
"İşimi zorlaştırıyorsun." Güldüm.
"Ne işiymiş bu?"
"Sana olan aşkıma sınır koyma işi"
"Bizim aşkımızın sınırı yok eğer sınır koyulursa tüm sınırları aşarız."
"Nil"
"Eren"
"Seni tekrar öpmem içinmi söylüyorsun bunları?"
"Belki" kendini bir adım geriye çekti.
"Hayır,hayır Seni öpmek için güzel bir yere getirdim ve tüm zamanımı burda seni öperek geçiremem ,istiyorum ama olmaz yapamam." Kıkırdadım "Hadi, anlat o zaman burasının özelliği ne?"
"Biz küçükken Oğuz ile beraber buraya yakın bir yerde oturuyorduk her gün burada buluşurduk ve sonra İpek geldi ve onunla buluşmaya devam ettik, eğer böyle bir şey olmayacak ama eğer beni kaybedersen buraya gel ben seni burada beklerim."
"Asla kaybolma tamam mı? Ben buraya yalnız gelmek istemiyorum."
"Asla seni bırakmam Nil, asla."
"Asla" Eren'in telefonu çaldı ve telefonuyla bir kaç adım uzağa gitti 3-4 dakika ardından gözleri dolu bir şekilde tekrar yanıma geldi. "Elif, Elif kayıp hiçbir yerde bulamıyorlarmış." "En son neredeydi"
"Parktaymış annem telefon ile konuşurken kaybolmuş çabuk bin arabaya!" Hızlı adımlarla arabaya bindim Eren bana telefonu uzattı al bunu Elifin fotoğrafına bak aradığımız şeyi görmüş olursun." Fotoğraf uygulamasına girdiğimde sadece Eren ve ailesinin fotoğrafları vardı hemen küçük kızın olduğu fotoğrafa girdim, gözleri Eren'inki gibi ela gözleri vardı uzun sarı saçlı. Telefonu kapatıp "Eren'e uzattım Büyük bir parkın önünde durduk, İpek ile Oğüzda hemen arkamızdan geldi Eren acele ile konuştu. "Biz Nil ile parkın içini arayalım sizde dışarıyı arayın lütfen iyice bakın her yerde olabilir!"  

♡Beğendiyseniz oylayıp yorum yapmayı unutmayın şimdiden teşekkürler bir sonraki bölümde GÖRÜŞMEK ÜZERE♡