Kelebek

0.5

Herkes kalbinin renginde yaşar hayatı.
Ve herkes kalbinin rengini bulaştırır etrafındakilere...

Tuanadan:

Gözlerime gunes ışınlarının vurmasıyla yavasca araladım ne ara sabah olmustu aksam en son çagan ile catıdaydım daha sonrası hafızamdan silinmişti suan bir sınıfın içinde en arka sırada bir sandalyenin ustunde uyumustum sag tarafıma donunce karşılaştığım manzara nefesimin kesilmesine neden olmustu hemen yan sandalyede çağan uyuyordu ve ellerimiz... birbirine kenetliydi

Saçları hafif dagılmıstı ama bu onu daha tatlı gostermişti yuzunun yarısına vuran güneş onu muhtesem gösteriyordu sacları guneste daha da parlıyordu istemeden de olsa gulumsemiştim çaganda yuzundeki minik beninden sonra en sevdigim sey kıvırcık saçlarıydı cok guzel gozukuyorlardı kendime alıkoyamadım ve yavasca burnumu saçlarına doğru hafifçe degdirdim o kadar guzel kokuyordu ki asla tarif edemeyecegim bir kokuydu huzur gibiydi saclarında huzur vardı saçlarında huzur bulduğum çocuk

Ç: saçlarım hosuna gitti herhalde

Kahretsin uyumuyormus

Güzel sacların var oyle koklayasım geldi bir sey oldugundan degil
Bunu dememle elimi elinden cektim

Gozlerini hafifce actı ve benimkilerle buluşturdu
"Zaten ne olabilir ki dimi?"

Bunu demesini beklemiyordum ama anlamadığım bir sekilde bu sözüne bozulmuştum belli etmeden konuyu değiştirdim
"Sabah olmus gorevliler gelip kapıyı açmıştır bence gidip baksak iyi olur"

Oturdugu yerden dogruldu ve ellerini saclarını gecirip biraz daha dagıttı
"Bencede artık burdan cıkalım ailen seni merak etmiştir onları daha fazla merakta bırakma"

"Peki ya senin ailen?"

Bunu dememle yüzü düştü cok yanlıs bir konuya denk getirmiştim

"Bence bu kadar meraklı olma bazen beni yanıltabiliyorsun"

Bir sey diyemedim hemen sırt cantamı ve ceketimi alıp caganla birlikte sınıftan cıktık okulun zemin katına indiğimizde kapının acılmıs oldugunu gördük

Ç: "seninle bir geceligine okulda mahsur kalmak nasıldı? Hıımmmm biraz düşüneyim ben gayet eglendim bir geceligine bana katlandıgın için teşekkür ederim umarım bir daha olmaz"

T: "benim içinde eğlenceliydi ozelliklede marsmellowlu cikolatayı unutmayacagım ha birde o mukemmel karısık tostunu"

"Ya! Hatırlatma lütfen"

Aynı anda gülerek okul kapısından cıktık eve gidip dinlenmek istiyordum her yerim tutulmuştu
T:Çağan sen eve mi gideceksin
Ç:Yok ben zaten cogu zaman o eve ugramam ama zaten ondan once halletmem gereken bir iş var
T:Soyler misin hiç emin degilim ama yinede sorayım neymiş bu iş?
Ç:Barıs beye haddini bildirmem gerek bana koskaca o kütüphaneyi temizlettirmenin bedelini ödeyecek
T:Napıcaksın ki?
Ç:Bu kadar merak ediyorsan benimle gel ve napıcagımı gör cok eğlenceli olacak

Biraz dusundukten sonra onunla gitmeye karar verdim
"Tamam,seninle geliyorum."

Çagan kosarak okulun kantinine girdi arkasından bende girdim ve dolaptan bir posete bir sürü yumurta doldurduğunu gördüm
T:Napıcaksın bu yumurtalarla?
Ç:Soru sorma hadi sende doldur kimse görmeden çıkalım burdan
Ne yaptıgını asla anlamıyordum anlamsız bir sekilde ona bakmaya devam ettim
Ç:Ya bakma oyle Tuana madem merak ediyorsun soru sorma da yardım et sonunda zaten neden oldugunu anlayacaksın
Cagana goz devirip bende yumurtaları posete doldurmaya basladım yakasık 30 tane yumurta doldurup kantinden cıktık