Abi Deme Bana |BxB|

1. Temas

Oy vermeyi unutmayın.

Lütfen bolca yorum yapın.💕
----------

Korkuyorum cesaretim kayıp
Dünya mı zor bünyem mi zayıf
Derdime suları katıp katıp içiyorum
Üzülüyorum kayıplarımı sayıp
İçinden aşkları ayıklayıp
Geriye hiçbir şey kalmadığını görüyorum
Korkuyorum korkuyorum

Pazar gününün tek güzel yanı kafa dinlemekti. Kahvemi içip, hobilerimi yapıyordum. Böylece bir nebzede olsa kafa dinleyebiliyordum. Kendimi müziğe kaptırmışken kahvemden bir yudum daha aldım. Kokusu bile beni kendime getiriyordu.

Çenemi koltuğun yaslanma yerine koymuş, dışarıyı izliyordum. Hava bugün kapalıydı, dışarıda hafif atıştıran yağmur vardı. Toygar ışıklı- korkuyorum şarkısı çalıyordu telefonumdan. Sanki kendimden habersiz depresyonda gibiydim.

Koltuğun hareketliliğiyle abimin oturduğunu anladım. Saçlarımı kısaca okşayıp cebinden telefonunu çıkardı. Bana kısa bir bakış atıp tekrar telefonuna döndü.

"Hayırdır abiciğim? Pek bir dertlisin." Kafamı abime çevirip buruk bir tebessüm bıraktım dudaklarıma.

"Şarkı alıp götürdü beni." Dediğimde telefonuma uzandı.

"Geri getirsin o zaman, bu halini sevmiyorum." Şarkıyı kapatıp geriye yaslandı. Ona bakıp dil çıkardım. Güldüğünde üstüne atlayıp kocaman sarıldım.

"Dur lan sıpa." Deyip uzaklaşmaya çalışınca kahkaha attım.

"Seni çoook seviyorum." Elleriyle sırtımı okşayarak güldü.

"Ben daha daha çok seviyorum eşeğimi." Ettiği hakaretle kafamı kafasına sertçe çarptım.

"Abimsin, bu durumda sende-" kafamın arkasına hafifçe vurup ters ters baktı.

"Terbiyesiz." Güldüm ve ondan ayrılıp ayağa kalktım.

"Birazdan Çağan gelecek, kahvaltı yapacağız haberin olsun." Diyerek koltuktan kalkan adama gergin gergin baktım.

"Tamam gelsin." Heyecandan kekelememek için mücadele ettim ve galip geldim. Sevgilim geliyordu sonuçta. Abim mutfağa girdiğinde koşarak odama geçtim. Kapıyı sessizce kapatıp telefonumu çıkardım.

Siz: Bize geliyormuşsun? (10.58)

Yârim: Hım hım, bir şey ister misin? (11.02)

Siz: Neden söylemedin? Son dakika haberim oluyor her şeyden!

Yârim: Yerim seni eşek. Abin dün söylemiştir diye düşündüm. Bir daha haber veririm.

Siz: Abim çaktırmasa da biraz sinirli ve dalgın.

Yârim: Erenle tartışmışlar.

Siz: Anladım. Gelince konuşuruz.

Yârim: Tamam yavrum.

Sohbeti kapatıp odamdan çıktım. Mutfağa geçtiğimde abim ortalıkta yoktu. Çayın suyunu koyup kahvaltı hazırlamaya başladım.

Birkaç dakika sonra abim elinde telefonla gelip sandalye çekip oturdu.

"Haftaya Bursa'ya gitmem lazım, üç günlüğüne. Evde kalma kardeşim, Çağan da ya da Eren de kal. Babamın eve gelesi tutar falan." Babam gelse de gelmese de, evde asla güvende olmazdım. Her an alacaklıları kapıyı çalabilirdi. Alacaklıları çalmasa kendi çalardı.