Sadece Sevdim

Gerçekler (-8-)

Sabah bir arabanın korna sesiyle uyandım. Kim bu ya bu saatte dıt dıt dıt. Uyuyanlar var kardesim. Sinirle yataktan kalktim. Öyle bir merdivenlerden iniyordum ki sanki korna çalani dövecegim.

Önce camdan baktım. Kim bu diye. Ben tanıyordum bu arabayı. Ama kimin? Kimin?

Evet buldum. Miracin bu araba da onun burda ne isi var.

Benim camdan baktigimi görünce arabanin kapisini acti ve indi bu kadar kusursuz görünmek zorunda mı?

Bana eliyle gel gel isareti yapip göz kırptı. Bende tam kapıya uzanırken üstüme gözüm kaydı. Esofmanlaydım. Aman banane ne yapacak sanki. Kapiyi actim ve kapiya ciktim. Ben kapinin onunde dururken bana yaklasti ve birden ellerimi tuttu. Gözlerimin icine bakarak

"Evet sen kazandın. Beni kendine asık edebildin. Farkında olmadan sana asik olmusum bile." Dedi. Benim dilim tutulmustu. Hicbirsey diyemiyordum.

"Simdi birakip gidecekmisin? Yoksa benim seni kendime asik etmeme izin verecekmisin?" Yere bakiyordum ve o boyle diyince gözlerine bakmaya basladim.

"Ciddi misin sen?"

"Hic olmadigim kadar."

" Suan o kadar saskinim ki. Ne diyecegimi bilmiyorum."

"Bir sey deme sadece bana biraz izin ver. Seni asik ettirebileyim."

"Bunu gercekten yapabilirmisin?"

"Istersen ve istersem neden olmasin"

"Peki oyleyse. Simdi baslyabilirsin." Dedim bunu ben mi söyluyordum. Birden neye ugradigimi sasirmistim. Mirac beni öpüyordu. Öptu. Öptü ve ayrildi.

"Izin verdigin icin tesekkur ederim."

Ve bir anda Mirac kayboldu. Bende kapida degil yatagimdaydim. Ne yani ruyaymiydi. Olamaz ya . Inanmiyorum. Ama inanmam lazim. Kizim sen salak misin ya. Bu anca ruyada olur zaten . Isin kotu tarafi benim ruyalarimin hep tersi cikar. Ama izin vermicem bu ruyanin tersii degil gercegi olacak.

Bu sok etkisiyle yatagimdan kalktim. Tam tahmin ettigim gibi ev bombostu. Kızlar okula gitmişti. Ben ne yapıcam sabahtan akşama kadar evde? En iyisi evi biraz temizlemek.

Elimi yuzumu yikayip asagida ayakta birseyler atistirdim. Sonra evi bastan asagi temizledim. Yorulmam gerekiyordu ama yorulmamistim. Neden acaba? Aklımda hep o rüya vardı çünkü. Hep o sahne aklımdaydi. Bu kadar gercekci olmak zorundamıydı.

Ne yapayım? Ne yapayım? Ne yapayım?

He buldum bizim kızlar gelir birazdan. Onlara süpriz yapayım bari. Birseyler hazırlayayım. He dur kızlarıda arayayım.

"Alo ilknur ne yapiyosunuz?"

"Ne yapalim öyle sahilde oturuyoruz. Ne yapcaz kızım. Tenefüsteyiz. Son derse gircez birazdan. Oh sen evde rahat rahat otur."

"Tamam oyle yapiyorum zaten."

"Acaba bizde mi kavga cikarip uzaklistirma alsak."

"Sacmalama kizim ya . Ben seni niye aramistim. Insanda akil birakmiyorsun. He sey diye aramistim. Gelirken filmde alin izleriz hep birlikte."

"Anlasıldı tamam. Ne ile ilgili olsun."

"Siz bilirsiniz."

"Tamam o zaman sen napcan."

"Bilmem televizyon izlerim herhalde."

"Knka tammm zil caldi. Hoca gelir birazdan. Aksam görüsürüz."

"Tamam gorusuruz. By by" deyip telefonu kapattım. Hemen mutfaga geçtim. Once fırıne bir börek attım. Ondan sonra kek malzemelerini hazırladım. Bir taraftanda sarki söylüyordum.Yumurta seker yag süt falan hepsini cirptim. O dan sonra unu ekledim. Cirpmamla birlikte unun etrafa yayilmasi bir olmustu. Yuzumede gelmisti tabi. Tam gidip aynaya abakacakken zil caldi. Bizim kizlar geldi herhalde. Hayret bu kadar erken nasil geldiler acaba.