Eylül'den
Ikimizinde bu kadar şaşırma nedeni ilk defa bu kadar. Dedigim gibi istekli olmamız.
Konuyu degistirmem ve gerçek hayata dönmemiz gerekiyordu
"Eyvah ! Biz odunları unuttuk."
"Sorun yok dönerken toplarız bir kac parça." Ve ben sadece gülümsedim
"Sen hep gülümse tamam mı? Ama sadece bana. "
-_-_-_-_-_-_-_
Buraya gele gele bir kaç parça odun toplamıştık ve daha hiç konuşmamıştık. Ben ne diyecegimi bilmiyordum. Utanıyorum gibi birşeydi bu. Bana bakması, gülmesi hep onunla o anı getiriyordu gözümün önüne ve bu da onu özel kılıyordu. Ben şuan ona hangi ara bu kadar bağlandım bu şeyleri yaşadım. Böyle şeyler hissettim bilmiyorum. Zamanımın cogunu onunla geçirmek istiyorum ama ona bağlanıpta birden ayrılmaktan korkuyorum.
Hep böyle olmamış mıdır zaten ? Birini seversin o da seni sever. Sonra bir gün gelir ayrılmak zorunda kalırsınız yada karşınızdaki çekip gider. Siz ona bu kadar aşıkken onun sizi terketmeside hem insanın ağrına gider hemde sevmekten vazgeçemez. Gerçek aşk bu değil midir zaten ? Karşılıksız. Hiç birşey beklemeden sevmek. Sadece onu sevmek. Onun gülüşünde hayat bulmak. O güldügünde kendinden geçmek ve bir kez daha aşık olmak. O üzüldüğün de ondan daha fazla üzülmeek . Onun canı yandığında seninde canın yanması.
Hatırlıyorumda o gün baglanmısım ben miraca. Gülüşüyle aşık etmiş beni kendine. Ve hala yine öyle. Gülümsediğininde bir kez daha aşık oluyorum ona.
"Hey nereye daldın öyle. Şunlara bak."
Diyen miraçın beni dürtüklemesiyle ona döndüm ardından gösterdiği yere baktım. Kamp alanına gelmişizde haberim yok.
Miraç'ın gösterdiği yere baktığımda Meltem ve Ruzgar şaşkınca birbirlerine bakıyorlardı rüzgar gülümserken. Meltem de cevap beklercesine Rüzgara bakıyordu. Ne olmuştu aralarında acaba derken miraca sordum.
"Ne oldu sence?"
"İtiraf etti bence." Demesiyle rüzgarla bakan kafamı miraca çevirdim.
"Kim neyi itiraf etti?"
"Anlamadın mı cidden? Rüzgar meltem den hoşlanıyordu." Bunu az çok faketmistim ama çok ciddiye almamıştım. Evet arada sırada bu konuyka ilgili melteme takılıyordum. Ama hic gerçekleşecegini düşünmemiştim. Meltemlere bakarak cevap verdim.
"Simdi gördüğüme ve iç güdülerime dayanarak söylüyorum. Eğer rüzgar itiraf etseydi rüzgar bir cevap beklerdi. Ama şimdi meltem cevap bekliyor gibi duruyor. Yoksa....." derken sustum devamını getirmedim ama sevgilim aklımdakini diline dökmüştü.
"Yoksa meltem rüzgar dan önce mi davrandı."
"Ama yine mantığımı konuşturuyorum. Meltem itiraf etseydi rüzgar da madem hoşlanıyordu şuan da ikisininde gülmesi gerekiyordu. Neden rüzgar öylece duruyor ve gülümsüyor."
"Evet orayı bende anlamadım. Mantıklı sevgilim benim." Deyip kolunu omzuna attı. Ve onlara doğru bakmaya başladı.
"Ne yani burda durup dedikoducu kadınlar gibi gizli gizli onları mı izleyeceğiz." Diyordum ama içten içe bende merak ediyordum ve izlemek istiyorum. Sizden önce ben söyleyeyim. Fenayım.
"Biri senin en yakın arkadaşın biri benim en yakın arkadaşım. Onları biz gözetlemeyecegiz de kim gözetleyecek." Dogru söylüyordu. Zaten suan ne yaptıkları hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Ve cok merak ediyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sadece Sevdim
ChickLitSadece bir inatlaşmayla başladı onların ki. Ama iş inatlaşmadan çıktı ve en sonunda hislerine yenik düşüp birbirlerine aşık oldular. Ikisi ailesi tarafından bir tarafları yaralı olsada zamanla ya hepsi çözülecek yada daha beter bir hal alacak. Onlar...