Sadece Sevdim

Kamp (-16-)

Ya kusura bakmayın bu bölüm birazcık geç geldi. Ama diger bölümlere nazaran çok daha uzun. Insallah begenirsiniz.

Ayrıca multimedya ya bütün karakterlerin resimlerini koydum.

Daha fazla uzatmadan sizi hikayeyle baş başa bırakıyorum

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

"Bir gün benimle emre arasında kalsan kimi seçersin?" Aniden durdu ve arkasını döndü. Düsünmüş gibi yaptı.

"Nerden çıktı bu?"

"Rüzgarla tartışırken böyle bir konusma gectide aklıma takıldı." Uzunca bir süre bana baktı. Sonra beni bitiren o cümleyi söyledi.

"Emreyi seçerdim."

Eylül'den

"Emre'yi seçerdim."

Bana şaşırarak baktı. Hayal kırıklığına uğramıştı sanki. Benden böyle birşey beklemiyordu. Ne yapacağını ne diyeceğini bilemedi. En sonunda arkasını döndü ve arabasına ilerledi bende arkasından seslendim.

"Birsey demeyecek misin ?" durdu ve arkası hala dönükken cevap verdi.

"Ne diyebilirim ki ?"

"Ne yani bitti mi? Neden diye sormayacak mısın?"

"Gerek var mı?"

"Sorularıma soruyla cevap vermeyi bırakacak mısın?" bu sefer bana dogru döndü. Sadece boş boş bakıyordu. Birsey demeyince artık söylemem gerektigini düsündüm

"Madem sen sormuyorsun ben söyleyeyim."
duraksadım ve ona doğru yürümeye başladım.

"Sadece öylesine bir cümleydi. Emreyi falan seçmezdim......" diye devam ederken gözlerinin güldüğünü hissettim.

"Sen sorunca şaşırdım. Hatta baya şaşırdım. Evet düşündüm . Ama bir cevap bulamadım. Emre benim çocukluk arkadaşım sense sevgilimsin. Senin yeri bende ayrı onun yeri apayrı." Hic nefes almadan konuşmuştum ve duraksama ihtiyacı hissettim.

"Sana niye emreyi secerdim dedigime gelirse. Bir bakıma sana ders vermek istedim. Düşünsene Emreyi kaç yıldır tanıyorum. Seni kaç aydır tanıyorum. Eger gerçekten bir seçim yapacagım gün gelirse ki öyle bir gün gelmeyecek. Seni sectigimde emrenin halini düşün. Demez mi 2 gün tanıdığı çocuk icin beni sattı. Derse de haklı yani." Dikkatlice beni dinliyordu. Bu hali benim gülesimi getiriyordu.

"Yine senin icin düşünelim. Suan gerçekten Emreyi sececegimi düşünündün ve aklından neler geçirdin. Neler hissettin." derken iki elinide tuttum.

"Ne o varken seni seçerim. Ne de sen varken onu secerim. Beni öyle bir durumda bırakmayın." dedim ve kocaman güldüm. o da rahatlamıştı. Gülünce devam ettim.

"Demekki neymiş? Herseyin nedenini sormalıymışsın."

"Demek ki" dedi ve gülümsedi.

"Ne yani ben birsey demeseydim öylece gidecekmiydin?"

"Ne yapabilirdim ki beni hic beklemedigim yerden vurdun. Ne kadar sana sorsamda o cevabı beklemiyordum. Daha dogrusu söylemeni istemiyordum. Birden diyince ne diyecegimi bilemedim." sarıldım ve kulağına fısıldayarak söyledim.

"Her ne kadar beni kıskanman hoşuma da gitse herseyin çoğu zarar. Ve sana şunu diyeyim. Emre kıskanman gereken en son kişi. " hala kulağına birsey söyler gibi duruyordum ve yanağına küçücük bir öpücük koyup geri cekildim. Daha birsey demeden ve onunda birsey söylemesine izin vermeden arkamı döndüm ve eve girdim. Ama eve girmeden önce gülümsediğini hissedebiliyordum.