Chapter 02

122 23 4
                                    

වන්ග් යිබෝ නැවත පැමිණෙන විට රාත්‍රියේ එකොළොස්වන පැය පමණ විය. සෙමෙන් දොර නොබය කරකැවූ අතර දොරෙහි ක්‍රීක් හඬ නිහඬ නිවෙස පුරවාලීය. ඔහු සිය පාවහන්වල දුහුවිලි පිවිසුම් ද්වාරය ඉදිරියේ වූ අතුරණයේ ගසා දමා අභ්‍යන්තරයට ශබ්දයක් නොනගාම ඇතුළු වූයේ ය. ඔවුන්ගේ යුගල් යහනෙහි ඔහුගේ සැමියා ඒ වනවිටත් නින්දේ පසුවන බව නිශ්චිත විය.

ඔහු සිය ගෙල වටා වූ පටිය ඉවත් කොට වෙහෙසැති සුසුමක් හෙළුවේ ය. වන්ග් යිබෝ මුළුතැන්ගෙය වෙත නිවසෙහි වූ එකම ආලෝකයේ ආධාරයෙන් ගමන් කළේ ය.

ඔහු මුළුතැන්ගෙයට ඇතුළු වනවාත් සමග ඔහු මේසය මත වූ පිළිවෙළකට තබන ලද ආවරණය කළ පිඟානක් දුටුවේ ය. ඔහු එය දැක සිනහසී තම අතෙහි වූ දෑ පුටුව මතට දැමුවේ ය.

ඔහු එය මත වූ සටහන කියවූ අතර එය නිසැකයෙන්ම ශ්‍යාඕ ඡාන්ගේ අත්අකුරු විය. වන්ග් යිබෝ එය ගෙන ඔහු එකතු කරමින් සිටි ඔහුගේ සටහන් පොතෙහි වූ අනෙකුත් සටහන් අතරට දැමුවේ ය. මද ඈනුමක් සමග ඔහු සූපය නැවත උණුසුම් කොට එය නිහඬවම කෑම ඇරඹුවේ ය.

ඔවුන්ගේ නිවස තරම් විසල් නිවෙසක හුදකලාව සිටින විට එපාවන සුලු බවක් ඇතිවීම නිශ්චිත විය. ශ්‍යාඕ ඡාන් හුදකලාව සිටීම පිළිබඳව මැසිවිලි නගන්නේ මන්ද යන්න අබිරහසක් නොවූ නමුත් වන්ග් යිබෝ ඔහු වෙහෙසට පත්වනු දැකීමට රිසි නොවීය. ඔවුන් දෙදෙනා කෑම මේසයෙහි එක්ව හිඳගෙන සාමකාමී අයුරින් කතාබහ කළ දිනයන් බොහෝ ඈත විය.

බලාපොරොත්තු සහගත ලෙසින් වන්ග් යිබෝට කෙටි විවේකයක් ගෙන සිය ආදරණීයයා සමග ගත කළ හැකි විය. ඔහුගේ ආහාරය අවසන් කිරීමෙන් පසුව ඔහු ඉතිරි බඳුන් සෝදා කසල ඉවතට දැමුවේ ය. ඔහු ප්‍රධාන ද්වාරය අගුලු දමා නිවෙස තුළට පිවිසෙත්ම ඔහුට තරප්පු පෙළ දෙසින් පියවර හඬක් ඇසුණි. ඔහු ඉහළ බැලූ විට අඩ නිදිමතේ හිඳිමින් සිය දකුණු ඇස පොඩි කරමින් සිටි ශ්‍යාඕ ඡාන්ව දුටුවේ ය. “යිබෝ?“ ඔහු ඔහු වෙත ළඟාවෙමින් කෙඳිරුවේ ය. පෙර දොර විවර කරන හඬින් ඔහු අවදිවන්නට ඇත.

“මම මෙහේ.“ යි වන්ග් යිබෝ ශ්‍යාඕ ඡාන්ව වැළඳගනිමින් ඔහුගේ තොල් මත කුඩා හාදුවක් තබමින් පිළිතුරු දුන්නේ ය. ශ්‍යාඕ ඡාන් හ්ම් යැයි මුමුණමින් ඔහුගේ සැමියා වෙතට මදක් නැඹුරු වුණේ ය. “ඔයා රෑ කෑම ගත්තා ද?“ ඔහුගේ හඬින් නිදිමත ගතියක් දිස්වුණු අතර වන්ග් යිබෝ එහි ආදරණීය බවක් දුටුවේ ය.

1438 -- Sinhala TranslationWhere stories live. Discover now