1438 -- Sinhala Translation

Chapter 09

උද්‍යානයේදී සිදු වූ දෙයින් පසු දෙදෙනාම එතරම් කතාබහ නොකළහ. ඔවුන් දෙදෙනාම ආපසු ඇතුළට ගියේ ඒවනවිටත් ප්‍රමාද වෙමින් පැවතුණු නිසාත් අයෙක්ට බඩු ඇහිරීමට තිබූ නිසාත් ය.

ඔවුන් නිහඬවම රාත්‍රී ආහාරය ගත් අතර කිසිවකුට ඔවුන් වටා වූ වාතාවරණය උදාසීන එකක් ද නැත්ද යන්න කිව නොහැකි විය. නිහඬ භෝජන කුටියේ ඇසුණු එකම හඬ වූයේ පිඟන්වල වැදෙමින් හඬ නැගූ කෑමකූරුවල ගැටීම් හඬවල් පමණි. ශ්‍යාඕ ඡාන් නිහඬවම ආහාර ගන්නා අතරේ සිය ආහාර දෙස බලාගත් වනම සිටියේ ය. යිබෝ වරින් වර ඔහු දෙස බැලු‍ම් හෙළුවේ ය.

ඔහු සුසුමක් හෙළා, “ඡාන්.”යි කීවේ ය. සිය නම හඬගානු ඇසී ඔහු සිය හිස ඔසවා තමා ඉදිරියේ සිටි සිය සැමියා දෙස බැලුවේ ය. “ඔව්?”

“අහ්..” තමා කෙසේ පටන් ගත යුතුදැයි වන්ග් යිබෝ නොදත්තේ ය. “කෙනෙක් හෙට මෙහෙ එනවා.” අනෙකා එම වදන් සිය සවන්වල ගැටුණු විට හැකිළුණු අයුරු පැහැදිලිව දකින්නට හැකි විය. ඔහු උදාසීන අන්දමින් කැස්සේ ය. “ආහ්, ඇත්ත ද? අමුත්තෙක් එන එක නම් හොඳයි. කවුරුහරි ඇවිල්ලත් ගොඩක් කල් වෙනවනේ.” යිබෝ දෙසට මවාගත් සිනහවක් පාමින් ශ්‍යාඕ ඡාන් කීවේ ය.

නිහැඬියාව යළිත් ඇරඹුණු අතර කිසිවෙක් ශබ්ද නොනැගූහ. මොනව ද ඔවුන්ට කතා කරන්න තිබුණේ? කිසිවක් නැත. තවදුරටත් සාකච්ඡා කිරීමට කිසිවක් නොවී ය. එය අවසන් බව සක්සුදක් සේ පැහැදිලි ය.

ශ්‍යාඕ ඡාන් නැගී හිඳ සිය පිඟාන ගෙන එය නිහඬවම පිරිසිදු කරන්නට වූයේ ය. නිහැඬියාවට බාධාකරන එකම දෙය සේදු‍ම් බඳුනෙන් ගලන ජලය වූ අතර මදෙකින් යිබෝ ද ඔහුව අනුගමනය කළේ ය.

ඔවුන් දෙදෙනා නින්දට යහනට ගිය අවස්ථාවේදී ඔවුන් අතර විශාල අවකාශයක් පැවතුණි. කිසිවෙක් ‘සුබ රාත්‍රියක්’ ‍කියා හෝ ‘ සුව සිහින දකීවා’ යි හෝ කීවේ නැත. එසේ කීමේ අරමුණ කුමක් ද? එදින රාත්‍රියේ සිදු වූ යහපත් දේ කුමක්ද? ඔබ දික්කසාදයක් සමගින් අවදි වන බව දන්නා විට සිහින සේ දැකීමට සුව මොනවාද?

ඔවුහු දෙදෙනාම එකිනෙකාට පසුපස සිටින සේ සිටියහ. එක් අයෙක් බොහෝ ප්‍රමාද වී නින්දට වූ අතර අනෙකා කිසිලෙසකවත් නින්ද වැළඳ ගත්තේ නැත.