Kalbimden Süzülerek (Tamamlandı) #Wattys2017

Her şey yolunda

Her şey Yolunda...

Uyandığım da güneş yüzünü çoktan göstermişti. Hatta öyle bir göstermiş olacak ki sıcak odayı bunaltmıştı. İçim yanmış olmalı komidinin üzerinde duran bir bardak suyu bir dikişte bitirdim. Saat'e baktığımda on ikiyi gösteriyordu. Şaşırmadım. Geç kalkmış olmak son bir haftadır beni hiç şaşırtmıyordu.Yapmam Gereken bir sürü iş vardı.

Mimarlik fakültesinden mezun oldum olmasına ama bunu icraate dökmek gerekiyordu. Görüşmediğim fakat manevi desteğini esirgemeyen bir babam var. Her ay hesabımda o ay için yetecek miktar bulunuyor bu sebepten olsa gerek 4 aydır işe girme isteği duymadım ama artık girmem gerekiyor ve kariyerim benim için her şeyden önce geliyordu. Son haftadır uyku ve spor düzenim bozulduğu için bugün de kahvaltımı yapıp evden çıktım. Bir kaç yere başvurmuştum fakat sadece bir tanesi geri dönüş yaptı. İlk görüşmem olduğu için üzerime siyah kumaş pantolonumu ve beyaz sade gömleğimi geçirdim iş kadını edasıyla taksiye binerek yola koyuldum. Binadan içeri girdiğim de loş bir hava sezdim binanın duvarları ne kadar beyaz olsa da siyah mobilya ve eşyalar iç karartıcıydı. Mimar alanında uzman bir şirketin bu denli düzenlenmesini garipsedim. Bir güvenliği gözüme kestirdikten sonra yanına gittim.

"Merhaba. Adnan Bey'in odası ne tarafta acaba ?"

Göz ucuyla beni baştan aşağı süzdükten sonra anca cevap verebildi.

"2.kat soldan ilk kapı"

Teşekkür etmeme izin vermeden arkasını döndü. "Samimiyet sıfır" diyerek yürüdüm. Kapının önüne geldiğimde derin bir nefes alarak kapıyı tıklatıp içeri girdim Adnan bey telefonla konuşuyordu eliyle gel işareti yaptıktan sonra koltuğa oturdum. Gözleri bana çevrilince avuç içlerimin terlediğinin farkına vardım. Konuşacağım bütün kelimeleri düzenlememe rağmen heyecandan unutmuştum.

" Merhaba Ece Atahan. 3 gün önce iş başvurusu yaptım.Dün telefon edip çağrıldım. Sizinle görüşeceğim söylendi"

"Biliyorum Ece Hanım,Başvurunuzu inceledim. Okulunuz yeni bitmiş. Aslında biz yeni mezun olmuş kişilerden daha çok bu işi kavramış insanlar tercih ediyoruz"

" Peki buraya çağrılma sebebim nedir o zaman ?"

"cv'nizi inceledim. Verimli bir okuldan mezun olmuşsunuz. Ayrıca Ömer Atahan'ın Kızısınız. Kendisiyle bizzat konuştum. Size kefil olduğunu ne kadar yetenekli olduğunuzu anlamam içinde sizi işe almam gerektiğini söyledi. Bende denemek istedim"

Babam gene hayatımın içindeydi.Küçüklüğümden bu yana bir gram sevgisini görmeme rağmen tökezleyip düşmeme hiç izin vermiyordu. Oysa ben hep kendi ayaklarımın üzerinde durmak istiyordum bunun için çabalıyordum. Ve işte yine karşıma babam çıkmıştı ve ben yine onun sayesinde işe alınmıştım. Basit bir şey olsa eminim çoktan reddedip buradan koşarak çıkmıştım. Ama kariyerim söz konusuydu ve kahretsin ki bu şirket en iyiler arasındaydı. Gözlerim dolu bir şekilde cevap verdim.

"Babamı tanıyor olmanıza şaşırdım doğrusu.Evet kendisi güçlü bir mimardır fakat İstanbul'la bir ilişkisi olmadığından eminim. İzmir'den dışarı çıkmış bir insan değil"

"Babanız benim üniversiteden arkadaşım pek samimi değildik evet fakat birbirimize çok yardımımız olmuştur. Soy isminizi görünce aklıma ilk Ömer Atahan geldi bende telefon etmekte çekinmedim. "

"Anlıyorum."

Demekle yetindim. Geri kalan süreçte İşin detaylarını konuştuk. İstersem Home ofis çalışabileceğimi gerektiği zaman şirkete gelebileceğimi söyledi.Her zaman böyle olmasını istemiyordum iş kadını olmak benlik bir durumdu Tam da bana göreydi. Sadece yeni ve ilk işime alışana kadar böyle yapacaktım. Şirketten çıktığımda kendimi bir şeyler içmek için sahilde küçük bir kafenin içine attım.