Kalbimden Süzülerek (Tamamlandı) #Wattys2017

Sanki etlerimi kerpetenle söküyorlar!

Eve geldiğim de üzerime rahat bir şeyler giyip Borayı beklemeye başladım. Heyecandan titriyordum. Aynı zaman da içimde anlamsız korkular vardı. Bilgisayarın karşısına geçip Facebook arama motoruna Bora Sezgin yazdım. Ama sonuç alamadım. Hesabını mı kapatmıştı ? Olabilirdi. Pek sevmiyordu bu tarz şeyleri. Şule akşam Arda'yla buluşacaktı. Arda onun yeni tanıştığı çocuktu. Mutluydu onunla. Bence hepte öyle olmalıydı. Telefonum çaldı. Arayan Bora.

"Efendim"

"Evde misin"

"Evet,evdeyim. Ne zaman geliyorsun"

"Aşağıdayım sen gelir misin ?"

Ne demekti bu ? Aşağıda mı konuşacaktık ? İtiraz etmedim.

"Geliyorum"

Üzerime hırka alıp indim,Arabaya bindiğimde sarılıp öpmedi bile. Dedim ya bir terslik vardı.

"Özür dilerim" diye başladı söze. Kaç gündür ilgilenmediği için özür mü diliyordu acaba diye düşündüm.

"Bunu hak etmediğini biliyorum. Ama ben yapamıyorum Ece. Ciddi ilişkiler bana göre değil. Ben sana göre biri değilim "

Ne dediğini kulakları duyuyordu mu? Benim Boram nereye gitmişti ? Ben neredeydim. Beynimde ki uğultulara engel olamıyordum. Hiçbir şey söylemek istemiyordum neden bile demeyecektim. Arabadan koşarak indim. Eve çıkıp odama koştum ve hüngür hüngür ağlamaya başladım. Saatlerce. Arkamdan gelmedi bile. Böyle mi olacaktı ? Madem öyleydi ne diye başlamıştı benimle Birden ve bana sormadan üstelik. Beni kendine bağladıktan sonra gitmek ne demekti. Canım ilk kez bu kadar yanıyordu.

Şule eve geldiğinde Ece diye bağırıyordu.

"Evde misin"

Ses vermeyince odama geldi bense kendime gelemiyordum. Beni o halde bulunca endişeyle yanıma geldi.

"Ne oldu sana"

Boranın söylediklerini eksiksiz aktardım ona.

"Ne saçmaladığının farkında mı ? Şimdi arayıp haddini bildireceğim"

"Hayır sakın yapma. " Dedim gözyaşlarımı silerken

"Yanına mı kalacak ? "

"Susuyorum,susmam ona daha çok dokunacaktır."

O çok güvendiğim,beni sevdiğini sandığım adam beni terk etmişti. Bir daha başkasına nasıl güveneceğimi bile bilmiyordum.

"Haydi kalk bir şeyler içmeye gidelim"

"Hiç halim yok,lütfen yatmak istiyorum"

"Haydi kalk dedim. İtiraz istemiyorum!"

Şule'ye direnecek halim olmadığı için kalktım. Zoraki bir şeyler giyinip yüzüme biraz makyaj yaptıktan sonra çıktık taksiye binip sürekli gittiğimiz bara gittik.

Burası üstü açık bir mekan ismi Red bar. Bara gitmek istediğimiz zaman burada takılırdık. Üniversite yıllarımız burada geçti diyebilirim. Mekanın sahiplerinden birisi bizim üniversiteden arkadaşımız olan Semih'in babasıydı. Ve tabi ki içeri girer girmez Semihi görmüştük. Pek fazla sevmediğimiz için görünmemeye çalışsak ta ne mümkün biz masaya oturup İlk içkilerimizi bitirdikten sonra garson elinde tekilalarla masaya geldi.

"Biz tekila söylemedik" dedi Şule

"Semih beyin ikramı" diyerek ayrıldı garson. Hemen arkasından semih masamızdaydı. Semih'in şule'ye okul zamanında ilgisi olduğunu hepimiz biliyorduk. Şule geldiğini görünce rahatsız olsa da hiç bozuntuya vermedi.