BİR YILLIK YALAN |PETER PARKER|

Bölüm 7

Sunum günü gelmişti. Sırayla her grup sunumlarını yaparken siz de beklemedeydiniz. Üstünde fazlasıyla çalışmıştınız. Düşük not alma ihtimaliniz olduğunu düşünmüyordun çünkü başta zaten sen vardın grupta. Senin olduğun yerde başarısızlık olamazdı. Ayrıca MJ çok güzel bir görsellik ayarlamıştı. Herkesin sizi dinleyeceğinden emindin. 

Sıra size geldiğinde dördünüz birlikte çıktınız. Aynı çalıştığınız gibi hiçbir sıkıntı yaşamadan sunum yaptınız. Ekranın görünmesi için kapattığınız ışıklar açıldığında sınıf alkışlamayı bitirmişti. Öğretmen teşekkür ettiğinde yerinize geçtiniz. 

Çatık kaşlarınla yanındaki MJ'e bakma gereği duymadan konuştun. "Ne bu şimdi? Bize nasıl olduğumuzu söylemeyecek mi? Yani eminim zaten çok iyi sunum yaptık ama peki ya not?" 

"Herkes bitirdiğinde söyler." 

Şaşkın bir şekilde yanına baktığında sesin sahibinin MJ olmadığını fark etmiştin. MJ'in Peter'ın yerine oturduğunu gördüğünde tekrar yanına döndün. "Neden buraya oturdun?"

"Seninle konuşmam lazım."

Sunumlar devam ederken olabildiğince kısık sesle konuşmaya çalışıyordunuz. Peter sandalyesini senin yanına doğru çekti ve sesini duyman için yaklaştı. "Bir iyiliğe ihtiyacım var ve bunu sadece sen yapabilirsin." 

Etrafına bakındıktan sonra kimsenin karanlık olan sınıfta size bakacak hali olmadığını anlamıştın. "Ne tür bir iyilik?" Peter'ın bunu bu kadar gizli tutması ve yüzündeki yalvarma ifadesi bir şeyler olduğunu belli ediyordu. Bu çocuğun bu kadar büyük ne problemi olabilirdi ki sana gelmişti? Üstelik iyilik istiyordu?

"Karşılığında ne istersen yapa--"

"Ben karşılık için iyilik yapmam Peter. İşte bu da benim hakkımda bilmediğin bir şey daha." Peter sana çatık kaşlarıyla bakarken sesini daha da alçaltarak devam ettin. "Sırf Tony Stark'ın kızıyım diye o kadar çok ön yargıyla yaklaşıyorsun ki bana, aslında nasıl biri olduğumu görmüyorsun bile. Her gün birlikteyiz ama benimle konuşmuyorsun, beni tanımıyorsun. Bir iyilik istemek için yalvarıyorsun. Peter ben sandığın gibi değilim. Eğer şu ön yargılı hareketlerini bırakıp benimle bir kere de olsa arkadaş olmaya çalışacaksan sana yardım ederim." 

Işıklar açılıp sunum bittiğinde alkışlar da bitmişti tekrar. Bu sefer tahtaya çıkan birileri yoktu çünkü tüm sunumlar bitmişti. Öğretmen herkesin sunumu değerlendirmeye başladığında konuşmanız yarıda kalmıştı. Birkaç grup hariç herkesin için olumlu geri dönüşler vermişti. Sizinki içinse tebrik etmişti. Beklediğin bir karşılık değildi belki ama şu an aklını kurcalayan başka bir şey vardı. 

Peter seni sandığından daha da zorluyordu. Sırrını paylaşmayacağından emindin ama bu sanki başka bir şeydi. Her seferinde onunla bir şekilde iletişim kurmak istiyor hale geliyordun. Ona ulaşmaya çalışıyordun ama o fazla kapalıydı. Durduk durmadan senden iyilik istiyordu ve ayaklarına kapanacak şekilde sana bakıyordu. Ama günün sonunda seninle arkadaş olmak istemiyordu. Neden? Sadece adın hakkında yalan söylediğin için mi?

Zil çaldığında herkes sınıftan çıkmaya başlamıştı. Ned ve MJ'e geleceğinizi söyleyip Peter ile yalnız kaldın. "Neymiş bu iyilik?" 

Peter yutkunup soruna cevap verdi. "Uzun zamandır üstünde araştırma yaptığım bir konu var. Yani sadece eğlencesine. Fakat bazı şeyleri tamamlayamıyorum çünkü yeterli teknolojim yok. Eğer babanın la--"

"Hayır! Bu mümkün olamaz. Bırak laboratuvarı seni eve bile sokamam."

"Gizlice?"

"İmkansız. Her yeri F.R.I.D.A.Y. izliyor."

Peter düşünmeye başladığında nefes aldın. Onun için ne kadar önemli olduğunu görebiliyordun. Yardım etmek istiyordun fakat bunu ikiniz de sıkıntıya girmesine sebep olmadan yapman lazımdı. Dudağını ısırmayı bırakıp konuştun. "Bana ne istediğini söyle ben de senin için araştırırım." Peter kafasını kaldırıp sana baktığında yüzünde bunu istemez bir hali vardı. "Ne? Çok mu gizli bir bilgi?" 

"Biraz."

"İyi, tamam. O zaman ben bugün bir şeyler bulmaya çalışırım. Yarın hallederiz." Peter kafasını olumsuz anlamda salladığında gözlerini pörtlettin. "Ha bir de acelesi mi var?!" Bu sefer olumlu anlamda sallaması ile nefes verdin. Elini alnına götürüp düşünmeye başlamıştın. Bu kadar önemli, gizli ve acil olan şey her neyse gireceğin riske değmesini umuyordun. "Tamam, çıkışta benimle gelirsin seni içeri sokarım. Eğer yanlış hatırlamıyorsam babam bir toplantıda olacak ve F.R.I.D.A.Y. halledilebilir. Tamam mı?"

Peter kafasını sallayıp teşekkür etti. Çok hızlı bir şekilde sana sarıldıktan sonra sınıftan çıktı. Olduğun yerde dururken dilin de tutulmuştu. Önce Peter'a bir iyilik yapmak için ne yapacağını resmen şaşırmış şimdi de bu iyiliğin karşısında aldığın sarılma sayesinde ne yapacağını bilememiştin. Olaylar fazlasıyla karışmaya başlamıştı.

İki gün artarda bölüm mü?? Aman tanrım!! Umarım beğenirsiniz, oy ve yorumlarınız unutmayın <3000