BİR YILLIK YALAN |PETER PARKER|

Bölüm 16

"Saçmalama, başımıza bir şey gelmeyecek. İkimiz de süper kahraman sayılırız."

"Dostum sen sadece bir örümceksin." 

Ned'e gözlerimi devirirken çantama tıkıştırdığım kostüme baktım. Belki ihtiyacım olabilirdi. S/A ile yaptığımız plandan sonra bugün işe koyulma vaktiydi. Ah bu arada: Ben Ned'e her şeyi anlatmış olabilirdim.

"Vay be... S/A Stark. Okulumuzda gerçek anlamda bir Stark var."  Kafamı onu onaylarcasına salladım. Ned'den bir şey saklamaktan vazgeçmiştim ama ona bunu söyler söylemez aklıma iki şey gelmişti. Ya S/A bana kızarsa ve MJ'den saklamam doğru mu?

Ben bunları düşünürken kapı çaldı. May Halam evde değildi ve S/A ile sonradan dışarıda bulaşacaktık. Kapıya gidip kim olduğuna baktığımda MJ'i görmem ile şaşırdım. Bu bir Tanrı'dan mesaj mıydı? Onu içeri aldım. Biraz düşük bir enerjisi olan MJ odama geçerken Ned de arkamdan geliyordu. Sandalyeye oturan MJ ikimize baktı. "Siz burada ne yapıyorsunuz?"

Ned'in ciddi anlamda heyecanlanmaya başladığını görünce durumu kontrol altına almak adına onu yatağa doğru iterek oturtturdum. "Hiçbir şey. Ben birazdan Megan ile dışarı çıkacağım. Biliyorsun... sevgili işleri."

"Ha, evet. Sonunda işleri yoluna koyabildiğinize sevindim. Sizin için mutluyum. Hatta Ned ile bayağı konuşuyorduk, değil mi Ned?"

Ned dalmışken ona yöneltilen soruya cevap vermek adına kafasını kaldırdı. Dostum bu kadar kasmayı bırakmalısın. "Ha, biz mi? Evet, evet. Biz hep sen ve S/A hakkında konuşuyorduk." Aman Tanrım! İşte şimdi ayvayı yedik.

"S/A kim Ned? Megan'dan bahsediyorum." Ortamı düzeltmek adına ve MJ'in dikkatini dağıtmak adına bir kahkaha kopardım. "Bu çocuğun kafası gitmiş. Okulda beğendi kızın adını söylüyor."

"O Betty değil miydi?"

Aman Tanrım, iki. 

Gözlerimi kaçırarak etrafa bakınırken artık Ned'in kurtarmasını bekliyordum. Fakat kurtarmadan daha çok batacağımızı fark ettim. Çünkü kostümümü koyduğum çantamın ağzı açıktı. Koca gözlerle oraya bakmak iyi bir fikir değildi çünkü kafamı kaldırdığım an MJ'in de dikkatinin orda olduğunu fark ettim. Kalkıp çantayı aldı ve içindeki kostümü çıkardı. Önce bana sonra Ned'e baktı. "Açıklama. Şimdi." 

"Peter Spider-Man, Megan aslında Tony Stark'ın kızı S/A Stark ve ikisi çıkıyorlar ve bugün bir kötüyü alt etmek için dışarı çıkıyorlar."  Ned'i tek nefeste söylediği gerçekler ile elimi yüzüme götürdüm. Bu şimdi iyi bir şey miydi kötü mü bilmiyorum ama halletmem gereken çok şey vardı.

"MJ açıklayabilirim. Yemin ederim ki her şey çok yeni oldu. Ned bile her şeyi yeni öğrendi." Ned'i işaret etmem ile o da kafasını salladı. MJ elindeki kostümü yere bırakırken kalktığı sandalyeye geri oturdu.

"Açıkçası örümcek kısmından şüpheleniyordum ama S/A... Bu beni şaşırttı. Benimle paylaşmayı düşündünüz mü bile?"

"Evet, tabi ki. Hatta sen gelmeden önce bile. Ama bunun için hem mantıklı bir ortam hem de S/A'nın izni olması lazımdı." Sanki ondan çok izin almışım gibi davranıyordum. Aman Tanrım, üç. Ben ne yapıyordum? Halletmem gereken çok şey vardı ama çalan telefonum bu gecenin önemini hatırlattı. Adrian...

Ned durumu anlayıp kafasını salladı ve gitmemi söyledi. Muhtemelen MJ'e her şeyi o anlatacaktı. MJ'den özür dileyip kostümü tekrar çantama koydum ve bu sefer fermuarını kapatıp çıktım. Beni aşağıda bekleyen S/A ile sarıldıktan sonra süper kahramancılık oynamak üzere yola çıktık. Fakat bir sürprizimiz vardı ki o da Bay Stark'dı. 

Arkadaşlarrrr of çok yoğunum üni tercihleri ve işe gidip gelme derken vallah sıfır vaktim kalıyor. Her günüm dolu. Neyse böyle bir bölüm yazdım. Affedin ablanızı :((