Soulmates ~ Bankzitters

{14}

Meike
Ik trek Anouk tegen me aan. Ik trek mijn shirt kapot en duw het tegen de wond in haar nek. Anouk alsjeblieft laat me niet alleen je bent mijn beste vriendin ik kan niet zonder je. Na een uur zo gezeten te hebben voel ik haar pols nog eens. Heel lichtjes voel ik een hartslag. Ik zucht van opluchting. Nouk? Zachtjes schud ik haar heen en weer in de hoop dat ze wakker wordt. Nouk? Langzaam doet ze haar ogen open. Meik? Hey. Ze wilt rechtop gaan zitten maar hou haar tegen. Blijf maar liggen je bent veel bloed verloren. Heb je gehuild? vraagt ze en ze veegt een traan van mijn wang. Snel veeg ik de rest van de tranen weg. Nee zeg ik en kijk de andere kant van de kamer op. Meik? Je hoeft je niet te schamen he zeg ik. Ik was bang dat je dood was zeg ik dan en er rollen weer tranen over mijn wangen. Langzaam gaat ze rechtop zitten en trekt ze me in een knuffel. Ik laat je niet alleen Meik zegt ze. Ik berg mijn gezicht in haar nek. Heb je nog wat terug gehoord op mijn apparaatje vraagt ze dan. Ik knik het was je vader ze zouden de jongens en de politie inlichten. Ik hoop dat ze ons snel vinden. Ze knikt. Op dat moment gaat de deur open en komt mijn vader binnen. Uit angst trek ik Anouk tegen me aan. Ze slaat haar armen om me heen. Voor ik het weet worden we uit elkaar getrokken. Ik zie hoe ze Anouk vastbinden en in de hoek van de kamer neerleggen. Mijn vader komt mijn kant op gelopen en pakt ruw mijn polsen beet. Ik voel hoe hij het touw rond mijn polsen bind. AU! Hou je bek zegt hij en voor ik het weet voel ik een vlakke hand op mijn wang. Er rolt een traan van pijn naar beneden. Pap alsjeblieft laat ons gaan smeek ik hem. Nee! Bij duwd me met mijn gezicht plat op de grond. Voor ik het weet voel ik een harde trap in mijn zij. Ik schreeuw van de pijn en begin te huilen. Hou je bek dicht trut! Hoor ik mijn vader roepen. Er volgen nog meer trappen. In de hoek hoor ik Anouk gillen en schreeuwen dat hij van me af moet blijven. Er volgen nog een paar trappen in mijn buik en tegen mijn armen. Dan gaat de deur open en stopt hij eventjes. Schat? Het is mijn moeder. Ik heb een appje van Robbie. Hoe weet hij dat wij Meike en Anouk hebben? Hij pakt me woedend vast en draait me om. Waar is je telefoon!? H-heb i-ik niet krijg ik er moeilijk uit. Mijn moeder loopt naar Anouk toe en zoekt door haar zakken. Niet veel later zie ik hoe ze het apparaatje uit haar broekzak haalt. Kut nee! Ze gooit hem op de grond en stampt hem kapot. We moeten verkassen zegt ze boos. Ze pakt Anouk bij haar haren vast en trekt haar naar boven. Laat haar los! schreeuw ik. Ze heeft hier niets mee te maken! Bek houden zei ik je! Ik krijg weer een trap maar dit keer tegen mijn hoofd. Ik zie nog net hoe mijn moeder Anouk mee trekt. Dan wordt mijn beeld zwart.

Anouk
De moeder van Meike komt op me afgelopen. Ze pakt me bij mijn haren vast en trekt me naar boven. Au! Gil ik van de pijn. Laat haar los! schreeuwt Meike. Ze heeft hier niets mee te maken! Bek houden zei ik je! roept haar vader. Ik zie hoe Meike weer een trap krijgt maar dit keer tegen haar hoofd. Ik wordt door haar moeder de kamer uitgetrokken. Meike! Mond dicht! Ik wordt in de achterbak van een busje geduwd. De deur wordt dicht gegooid. Ik probeer rechtop te gaan zitten. Niet veel later wordt de deur open gegooid en wordt Meike ook in de achterbak gelegd. Ze is bewusteloos. Hoe ver ik kan kruip ik naar haar toe. Haar gezicht zit vol blauwe plekken, haar rechter oog is flink opgezwollen. Op de plek waar ze haar shirt kapot getrokken heeft is een duidelijke blauwe plek zichtbaar. Meike? Ze reageert niet. Het busje komt in beweging. Ik weet niet hoelang we in beweging zijn geweest maar dan opeens stoppen we. Ik hoor 2 deuren klappen. Niet veel later wordt de deur van de achterbak open gedaan en komt haar moeder in de deuropening. Ze trekt me aan het touw naar voren. Ik klim de auto uit. Ik knijp mijn ogen dicht van het felle licht. Ik open mijn ogen en zie dan dat we op een oude boerderij zijn. Ik wordt naar binnen geduwd en belandt uiteindelijk op een kamer op de 2e verdieping. Ik wordt op de grond geduwd en ze binden een touw rond het touw om mijn polsen en bind het aan een stang boven mijn hoofd. Niet veel later gaat de deur weer open en wordt Meike de kamer binnen gedragen. Ze is nog steeds bewusteloos. Ook haar handen binden ze boven haar hoofd vast aan de stang boven ons.   Ze wordt vlak naast me gezet. Zodra haar ouders erg zijn en de deur dicht is richt ik me op Meike. Meik? Haar hoofd hangt naar beneden. Meik? Mmmh hoor ik zachtjes. Ze tilt haar hoofd op. Er loopt een beetje bloed over haar voorhoofd naar beneden over haar kin. Gaat het? Mmmhm. Ik leg mijn hoofd tegen de muur aan. Ik hoop dat ze ons snel vinden. Meike hoest een paar keer. Ik schrik wanneer ze bloed ophoest.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Weer een nieuw hoofdstukje.
Hoe is het met jullie?

Liefs Meike