Soulmates ~ Bankzitters

{19}

Anouk
Ondertussen zitten we hier al 3 dagen. Ik ben kapot. Meike en ik zijn ondertussen al veel bloed verloren. Gisteren hebben we alleen een appel en een flesje water gehad. Zodra een van ons geluid maakt word de ander pijn gedaan door het prikkeldraad strakker aan te draaien of iets anders. Ik kijk naar Meike haar hoofd ligt tussen haar handen die net als die van mij boven ons hoofd zijn gebonden. Haar ogen zijn dicht. Er zit op gedroogd bloed op haar gezicht en haar rechteroog is flink dik. Ze schiet wakker en hoest een paar keer zachtjes bang om geluid te maken. Ze spuugt wat bloed uit en zucht diep. Het is echt niet goed dat ze bloed spuugt. Ik wil haar vragen of het gaat maar ik wil haar verder geen pijn doen. Ik zucht en leg mijn hoofd tegen de muur. Ik maak me zorgen om haar. De deur gaat open en haar moeder loopt naar me toe. Ze kijkt me aan. Ze pakt een flesje water draait hem open en zet het tegen me lippen. Gulzig drink ik het flesje leeg. Ik kijk haar verbaasd aan. Waarom? vraag ik haar zachtjes. Hou je mond zegt ze. Ze wijst naar Meike of zal ik aan mijn man vragen hij haar nog een schop in de maag geeft. Direct schud ik mijn hoofd. Ze staat op. Wil je Meike ook wat water geven alsjeblieft? vraag ik haar. Nee zegt ze stug. Ze draait zich naar mij toe. We wilde maar 2 kinderen. Toen ik zwanger van haar werd en ze wijst naar Meike kon ik geen abortus meer doen omdat ik te laat was. Als het aan ons had gelegen was ze er al lang niet meer of hadden we haar ter adoptie afgestaan. Ik kijk naar Meike. Dit kunnen ze gewoon niet zeggen. Ik zie de ogen van Meike opengaan. Ik hoop dat ze dit gesprek niet gehoord heeft. I-is da-at echt? hoor ik haar vragen. Haar moeder draait zich om. Kutkind! Ze loopt op haar af, trekt het prikkeldraad rondom haar polsen hard aan. Ze gilt het uit van de pijn. Vanaf hier is het bloed te zien dat naar beneden stroomt. NEE! roep ik. De deur vliegt open. Jij! Schreeuwt de vader van Meike. Hij loopt op me af en geeft me een klap in mijn gezicht. Ik voel direct bloed lopen. Zijn spike ringen hebben flink in mijn gezicht gehakt. Ik knijp mijn ogen dicht van de pijn. Voor ik het weet hoor ik Meike schreeuwen. Ik open mijn ogen en zie nog net hoe haar vader haar de kamer uitsleurt. Nee! De moeder van Meike loopt op me af en stopt een doek in mijn mond en plakt er ductape overheen. Nou ben je eindelijk stil. Ze trekt het prikkeldraad hard aan rondom mijn polsen en enkels. Mmhhmm. Er komt niet veel uit door de doek in mijn mond.

Meike
Mijn vader sleurt me aan mijn arm mee de kamer uit. Ik wordt een andere kamer ingeduwd. Ik kijk de kamer rond en zie een bed staan. Ik kijk hem angstig aan bang voor wat gaat komen. Nee nee. Ik probeer me los te wrikken uit de greep van mijn vader. Laat me los klootzak! Zeg ik. Mijn vaders grip om mijn arm wordt harder. Zo noem je je vader niet. Hij duwt me op het bed en bind mijn handen vast aan de spiralen van het hoofdeind. Ook mijn benen worden vastgebonden aan de spiralen van het voeteneind. Ik begin te huilen. Ik wil dit niet! Met man en macht probeer ik los te komen maar het heeft geen zin.  Omdat ik nu het cadeautje ben willen ze er gebruik van maken. Mijn vader loopt op me af en kleed zich uit. Voor ik het weet wordt mijn kleding kapot getrokken.

*verkrachting*

Wanneer mijn vader staat hij op pakt iets van de grond. Hij staat weer op dan zie ik het glimmende mes in zijn handen. Met het mes maakt hij een diepe snee in mijn buik. AAAAH! Ik gil het uit van de pijn. Hij wilt gewoon nog even gebruik van me maken en dan me laten doodbloeden. Als het aan hun had gelegen was ik nooit geboren. Ik denk na, was vorige week de laatste keer dat ik Rob, Matthy, Raoul, Ash, Esmay, Koen en Milo zou zien. Ik vraag me af of Anouk en ik dit overleven. Wanneer hij klaar is kleed hij zich weer aan. Van mijn kleding is niets meer over. Mijn broek is helemaal kapot getrokken en ligt in een hoek van de kamer en in mijn shirt zitten vele gaten die ondertussen van wat er over is ook onder het bloed zit dat uit de snijwond stroomt. Hij maakt de touwen los en bind mijn polsen achter mijn rug weer stevig vast. Hij trekt mee overeind. Ik sta op maar val van de pijn direct op de grond. Mijn vader zucht en trekt me overeind en tilt me over zijn schouder. Hij loopt terug naar de kamer waar Anouk zit. Ik kijk haar kant op. Er zit een doek in haar mond en daar zit ductape overheen. Wanneer ze mij ziet zie ik haar ogen groot worden. Mijn vader zet me neer naast haar en maakt mijn polsen los. Te veel verdoofd van de pijn kan ik niets.  Hij haalt de ductape van Anouk haar mond en maakt handen los. Hij loopt de kamer uit. Wanneer de deur dicht is richt Anouk zich op mij. Meik?

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Nieuw deel.
Liefs Meike