scary love [felixnette]

one.

bölüm bir:

"we are not friends."

════ ♡❣♡ ════

          "Marinette ile oturmayacak mıyız?" dedikten sonra kafasını kaldırdı ve kalemliğini arayan Adrien'a baktı Felix. Ardından, birkaç sıra aşağıda oturan ve  tanışmadıkları bir kız ile sohbet eden Marinette'e göz attı. Karşılaşmalarının ardından su almak için dışarı çıkmış, geldiğinde ise iki gencin farklı yerlere oturduğunu görmüştü.

         Adrien ise çantasından gururla çıkardığı siyah renkli kalemliği masaya bıraktı ve tebessüm etti. "Dönem başlamadan önce Instagram'da biri ile tanışmış, onunla oturacağını söyledi." dedi işaret parmağını düşünürmüş gibi çenesine koyarak. "Adı... Yvonne'du, sanırım?"

          Felix anladığını belirtircesine kafasını salladı, ardından Ipad ve kalemini çıkartarak çizim yapmaya başladı. Birkaç yıl önce eskiz defterlerini bir rafa kaldırmış, dijital ortama geçiş yapmıştı. Böylece hata yapmaktan endişe etmesine ya da yanında taşıdığı araç-gereçleri kontrol etmesine gerek kalmıyordu.

         Ancak, nedense kalemi oynatmakta zorluk çekiyordu sarışın genç. Ekranda yeni bir tasarım oluşturmakta sıkıntı yaşıyor, zihnindeki fikirleri toparlayamıyordu.

         Bu yüzden kalemin beyaz ucuyla ekrana birkaç kez vurdu ve sesli bir şekilde nefes aldı. Ardından sırtını sıraya yasladı, gözlerini birkaç saniyeliğine kapattı ve düşünmeye başladı. Tanışmalarından beri Marinette'in yüzündeki ifadeyi zihninden silememişti, bu yüzden farklı bir konuya odaklanmakta sıkıntı çekiyordu. "Aşk ve sevgi" temalarından her daim nefret etmişti, genç kızın karşılıksız hoşlantısını aklından hızlı bir şekilde silmenin yolunu bulmalıydı.

Tabii, bu pek kolay olacak gibi görünmüyordu.

        İçini çekerek gözlerini açtı ve yeni insanlarla tanışan Adrien'a baktı, ardından kafasını sağa sola salladı. Kuzeninin herkese fazla yakın davranmak gibi bir problemi vardı. Ayrıca, genç adam ortamdaki modu anlamak konusunda büyük bir dezavantaja sahipti. Bu yüzden, Marinette'in kendisine karşı olan hislerini anlamadığı ve ateşe körükle gittiği ortadaydı.

       Felix omuzlarını silkti ve bakışlarını Adrien'dan çekip sınıfa giren profesöre yöneltti. Ardından, zihnindeki gereksiz soru ve cümleleri dağıtmak istercesine kafasını salladı. Bu konuda düşünmesine ya da kendisini yormasına gerek yoktu.

Adrien, kendi saflığının neden olduğu sorunları kendisi çözmeye başlasa iyi ederdi.

════ ♡❣♡ ════

"Söyleyeceklerim bu kadar, tekrardan üniversitemize hoş geldiniz! İyi bir dönem geçirmenizi dilerim!"

         "Meslek Etiği" adlı dersin hocası sınıftan çıkarken, Felix de bir süredir oynatmadığı kolunu havaya kaldırarak esnedi ve gülümsedi. Öğleden sonra programları boş olduğu için eve gidip güzelce dinlenebilirdi. Sınıftaki kalabalık ve asla son bulmayan uğultu başını ağrıtmaya başlamıştı, sütlü çay içerek kitap okumak için sabırsızlanıyordu.

        Ancak sırasından kalkma fırsatını bulamadan, tanıdık lacivert buklelerin görüş alanına girmesi ile duraksadı ve kafasını kaldırdı. Marinette çoktan ceketini giyinmiş ve çantasını toparlamıştı. Bir şey söylemek istiyor gibi görünüyordu, ancak Adrien henüz kendisini fark etmediği için söze başlayamamıştı.