arkadaşlıktan aşka yolculuk

Sen Kimsin? Bölüm 4

Uyurken sabahın 8 inde telefonum çalar bir şekilde uyanmıştım telefonu açıp kulağıma getirdiğimde Hazal telaşlı bir şekilde dün dışarı çıktığını ve bir adamın onun takip ettiğini söylemişti hızlıca eve geldiğini ve kapıyı kilitlediğini annesi ve babası da evde olduğu için içinin rahatladığını ama sabah kalktığında annesiyle babasının amcasına ziyarete gittiklerini onları arayarak öğrenmiş ve dünkü adamı pencereden dışarı baktığında gördüğünü ama karıştırmış da olabileceğini düşündüğünü anlatmıştı bende sakin kalmasını ve hemen yanına geleceğimi söylemiştim istersen kapatıp whatsapp dan görüntülü arayabileceğini beni bekleyeceğini söyleyip hazırlanıp hızlıca evden çıktım motora binip kulaklığımı takıp bir taraftan da Hazal ile konuşuyordum.

Evinin önünde inmiş etrafa bakınmış kimseyi göremeyince binaya doğru yönelmiştim binanın içine girince birini görmüştüm asansörün önünde bekliyordu yanına gidip asansörü çağırmadığını gördüm boş boş bekliyordu ve ilk kez görüyordum bu adamı dönüp selam verdim selamımı alıp burada mı oturduğumu sordu bende hayır bir arkadaş için geldim deyip asansör geldiğinde asansöre geçtim ve adam hareket bile etmemişti biraz ürkütücüydü neden sadece asansörün önünde bekliyordu belki de birini bekliyordu bilemezdim Hazal'a kapıyı açmasını geldiğimi söyledim kapıyı çalarsam korkabileceğini düşünmüştüm kapıyı açtığında selam verip içeri geçtim anlat bakalım ne oldu dedim otur sen ben bir şeyler getireceğim deyip mutfağa gitmiş geldiğinde ise elindeki tepsi de kahve vardı oturup bir yudum aldı bende dün ne oldu anlatacak mısın dedim. Kafasını sallayıp kahvesini bırakıp başlamıştı

-ne oldu Hazal iyi misin dün seni takip eden adamın yüzünü görsen tanır mısın?

-evet çok net görmüştüm ilkte belki de evi bu taraftadır demiştim ama bana doğru hızlandığında beni takip ettiğini anladım ve koşup eve girdim annem babam koştuğumu fark etmesin diye de hemen odama girdim biraz nefeslendikten sonra pencerede perdeyi hafif kaldırıp baktığımda adam yoktu biraz televizyon izleyip telefonla takıldım sonrada seninle konuşmuştum hemen anlatıp seni korkutmak istemedim ama annem ile babamı sabah kalktığımda görememiştim arayıp sorduğumda amcamı ziyarete gittiklerini söylemişlerdi bende tam unuttum derken pencereye yönelip camı açacak iken o adamı gördüm ve bizim binaya göz gezdiriyordu herhalde beni bulmaya çalışıyordu bende korkup seni aradım işte

-annen baban ne zaman dönecekler onlar dönene kadar burada kalayım kanepede yatarım sıkıntı olmaz

-3 gün veya 1 hafta dediler ama bende daha tam bilmiyorum kalabilirsin korkuyorum tek kalmaya en azından annemler gelene kadar

-tamam aşk gideyim bir kaç eşya alayım evden o zaman

-beni tek bırakma

-gel sende hadi

kapıyı kilitleyip evden çıkmış asansör ile aşağıya inmiştik asansörün kapısı açıldığında adam orda bekliyordu Hazal birden çığlık atıp bu o diye bağırdı bende hemen aceleyle adama rastgele bir tekme savurdum yere düştüğüne ağlamaya başlamıştı yapmayın lütfen yapmayın demişti bağırarak sen kimsin de insanları evlerine kadar takip ediyorsun bunu derken ağlamaya devam ediyor hep aynı şeyi tekrar ediyor lütfen vurmayın ben bir şey yapmadım. Hazal'ı oradan uzaklaştırıp polisi aramıştım polis geldiğinde ise adamı alıp bizimle birlikte karakola götürmüştü ben 19 Hazal ise 18 yaşında olduğundan velilerimize ihbarda bulunulmamıştı bize olayı anlatmak isteyen polisin yanında bir kız gelmişti ve bize bakıp özür dilemişti o adam benim babam ve hasta bazen beni bile unutabiliyor ve sadece yeşil gözlü bir kızı olduğunu hatırlıyordu ve bazen de çok fazla çocuksu olduğunu bazen ise garip davrandığını söylemişti normalde evden çıkarmadıklarını ama hastaneye gittiklerinde ortadan kaybolduğunu söylemişti bize kız Hazal yüksel seste duyulabilecek bir şekilde nefes alıp vermiş bana bakıyordu ama şokun etkisini atlatamamıştı.

Polis karakolundan çıktığımızda bana bakıp bugün sizde kalmak istiyorum demişti bende bakıp olur dedim annemi arayıp Hazal'ın geleceğini söyledim annem Hazal'ı çok sever ve duyduğunda sevinmişti hemen yemek yapacağını söyleyip telefonu kapattı motorla yavaş yavaş eve gittik kapıyı çaldığımda annem mutlu bir gülümsemeyle kapıyı açtı Hazal'ı görür görmez kızım hoş geldin gel içeri dedi bana bakıp sende geçebilirsin hayırsız demişti gülüp içeri geçtim ve odama doğru geçtim Hazal peşimden gelmişti odamdaki koltuğa geçmiştim Hazal ise yatağıma oturmuş sohbet ediyorduk annem birden çağırıp yemeğin hazır olduğunu söylemişti yemeğimizi yerken annem Hazal ile sohbet ediyordu Hazal da sıkılmadan her sorulan soruya cevap veriyor ve bundan mutluydu yemeğimizi yiyip aynı şekilde odaya geçtik Hazal yorulmuştu otururken ben lavaboya gideceğim deyip kalkmıştım 5 dakika sonra geldiğimde oturduğu yerden devrilip uyuya kalmış ayakları yere sarkıyordu iyice gülüp yanına gittim ayaklarıyla gövdesini düzeltip üstünü örttüm annem e de Hazal'ın uyuduğunu ses çıkarmamasını söylemiştim kafasını sallamıştı geri odama geçmiştim yani gece geç saate uyumuştu Hazal en son benimle saat gece 3 4 gibi yazışmıştı sabah 8 de kalkınca endişeden. Uykusu gelmiş içi geçip uykuya dalmıştı benimde uykum vardı odamdaki kanepeye uzanıp bende uykuya daldım...