အပိုင္း၉( တိတ်တဆိတ်ဖွင့်ဟဝန်ခံခြင်း)

1.2K 36 0
                                    

ေန႕လည္ထဲက ထြက္သြားတာ..ည၇ နာရီထိုးသြားတဲ့အထိ ျပန္မေရာက္လာေသးတဲ့သူေၾကာင့္ မာန႔္မွာ စိုးရိမ္တႀကီးျဖစ္ေနရတယ္။

" ႀကီးျမ! ႀကီးျမ! "

ႀကီးျမနာမည္ေခၚၿပီး ေအာက္ထပ္ဆင္းသြားလိုက္ေတာ့ အေပၚထပ္တတ္လာဖို႔လုပ္ေနတဲ့ႀကီးျမနဲ႕တည့္တည့္တိုးတယ္။

" ေရာင္စဥ္ျဖာ! ျပန္မလာေသးဘူးလား! "

" ဟုတ္..သခင္ေလး..ျပန္မလာေသးဘူး။ "

" က်စ္! "
စိတ္မရွည္သလို ဆံပင္ကိုဆြဲဖြေနတဲ့သခင္ေလးကိုႀကီးျမတအံ့တဩျဖစ္ေနရတယ္။

" ဘယ္သြားမယ္လို႔ေျပာသြားေသးလဲ! "

" သန႔္လင္းတို႔အိမ္လို႔ပဲေျပာသြားတာပါ.."

" ေနာက္ထပ္ဘယ္သြားမယ္ဆိုတာကိုေရာ ေျပာသြားေသးလား.."

" အဲ့တာေတာ့မေျပာသြားဘူး သခင္ေလး! "

" က်စ္! "
အေပၚထပ္ကိုျပန္တတ္သြားၿပီး ဆိုင္ကယ္ေသာ့သြားယူၿပီး ေဒါသတႀကီး ဆိုင္ကယ္ကိုေမာင္းထြက္သြားတဲ့သခင္ေလး။

မာန္ ဆိုင္ကယ္ကို အျမင့္ဆုံးလီဗာတင္ၿပီးသန႔္လင္းအိမ္ကိုအျမန္သြားေနမိတယ္။ စိတ္ထဲမွာလဲ ထိုလူသားဘာမွမျဖစ္ဖို႔ကိုဆုေတာင္းရင္းေပါ့.

' ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ကိုထားသြားလို႔မရဖူးေနာ္! ေရာင္စဥ္ျဖာ! '

' ခင္ဗ်ားထားသြားရင္ ခင္ဗ်ားခ်စ္တဲ့သူေတြအကုန္လုံးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီ က်ဳပ္သတ္ပစ္မွာ! '

' ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ကို အေဖ့လိုေစာေစာစီးစီးထြက္သြားခြင့္မျပဳနိုင္ဖူးေနာ္! '

' ထြက္သြားၾကည့္ က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ ခင္ဗ်ားအေကာင္ကို သတ္ပစ္မွာ! '

က်ိန္းဝါးသံေနတဲ့အတူ ဆိုင္ကယ္ရဲ႕ဦးတည္ရာက သန႔္လင္းရဲ႕အိမ္စီသို႔။သန႔္လင္း အိမ္ေရွ႕ေရာက္တာနဲ႕ ဆိုင္ကယ္ဟြန္းကို အက်ယ္ႀကီးတီးေနလိုက္သည္။

သန႔္လင္း အခန္းထဲမွာ စာလုပ္ေနတုန္းအျပင္ဘက္က အဆက္မျပတ္ၾကားေနရတဲ့ ဆိုင္ကယ္ဟြန္းတီးသံေၾကာင့္ ျပတင္းေပါက္ေနေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့..ဟိုေကာင္ျမတ္အားမာန္ျဖစ္ေနသည္။

တစ်ယောက်သောသူရဲ့မျက်ဝန်း (OR) ဒေစီဒိုင်ယာရီ( complete)Where stories live. Discover now