"ဘာလုပ္ေနတာလဲ အျပင္ထြက္ေလ !"
" အဟြန္း! ဘာျဖစ္လဲေယာက္်ားေလးအခ်င္းခ်င္းပဲကို"
ဘိုထိုင္ေဘးက ေဘစင္မွာ ေမးေထာက္ၿပီးၾကည့္ေနတဲ့သခင္ေလးေၾကာင့္ တြင္းတူးၿပီးသာပုန္းေနလိုက္ခ်င္တယ္၊ အရွက္မရွ္ိဖူးလားမသိဖူး!
" အိုေက ထြက္မယ္ ဒါေပမဲ့ ထြက္ေျပးဖို႔ အႀကံေလးကိုပါတစ္ခါတည္း ေဖ်ာက္ပစ္ခဲ့ရင္ေကာင္းမယ္ ေနာ္ "
ထိုစကားေၾကာင့္ထြက္ေျပးဖို႔ အႀကံထုတ္ေနတဲ့ေရာင္ေလးမွာေတာင့္ေတာင့္ႀကီးျဖစ္သြားရသည္။
သခင္ေလးထြက္သြားမွ ေသာ့ဖြင့္လို႔ရမဲ့အရာေလးမ်ားရွိမလားဆိုၿပီး ေဘစင္အံဆြဲကိုအသာေလးဖြင့္ဖို႔လုပ္ေနတုန္းတံခါးအျပင္ဘက္မွအသံၾကားလိုက္ရသည္။
" ကိုကိုေရ အံဆြဲထဲမွာ ဘာမွမရွိဖူးရွာမေနနဲ႕"
ထိုအသံေၾကာင့္ေရာင္စဥ္ဖြင့္ဖို႔လုပ္ေနတဲ့အံဆြဲကိုေတာင္ျပန္ပိတ္လိုက္မိသည္။
ခ်က္ခ်င္းပဲဘိုထိုင္ကိုေရဆြဲခ်ၿပီး အိမ္သာထဲကျပန္ထြက္လာခဲ့သည္။
ေရဆြဲခ်သံေၾကာင့္မာန္မဲ့ၿပဳံးေလးၿပဳံးမိသည္။သိတာေပါ့ အံ့ဆြဲထဲမွာ ေသာ့ဖြင့္လို႔ရမဲ့ အရာလိုက္ရွာေနမွန္း ၊ ဒါေပမဲ့ မာန္က ျဖစ္နိုင္ေခ်ေတြအကုန္လုံးတြက္ဆထားၿပီးသား အိမ္ကိုေျပာင္းျပန္လွန္ၿပီးရွာရင္ေတာင္ ေသာ့ဖြင့္လို႔ရမဲ့အရာမ်ိဳးရွာေတြ႕မွာမဟုတ္ဖူး။
အိမ္သာထဲကထြက္လာတဲ့ကိုကိုအလွေလးကိုၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး
" ကဲ ကိုကိုအလွေလး အခု အိပ္လို႔ရၿပီမွလား"
"အင္း .."
"ကိုကိုအလွေလးက ေျခေထာက္ကလမ္းေလွ်ာက္ရတာအဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဖူး ေမာင္ခ်ီမယ္"
"မလို.."
ေရာင္ေလးစကားေတာင္မဆုံးေသး ေရာင္ေလးခါးကို ဖက္လိုက္ၿပီး သတို႔သမီးစတိုင္ေပြ႕ခ်ီသြားသည့္သခင္ငယ္ေလး။
ခ်ီထားသည့္လက္အစုံသည္နည္းနည္းေလးမွအားေလ်ာ့သြားတာမ်ိဳးမရွိပဲ ကုတင္ေပၚသို႔ တန္းတန္းမတ္မတ္ေလွ်ာက္သြားသည္။ ေရာင္ေလးေျခေထာက္မွာခတ္ထားသည့္ႀကိဳးေတြကေတာ့ ၾကမ္းျပင္မွာတ႐ြတ္တိုက္ဆြဲၿပီးပါလာေလရဲ႕။
YOU ARE READING
တစ်ယောက်သောသူရဲ့မျက်ဝန်း (OR) ဒေစီဒိုင်ယာရီ( complete)
Romanceမြတ်အားမာန်+ရောင်စဉ်ဖြာ started date-2.4.2022 end date. -3.5.2022
