Once Upon a Dream

Chapter Twelve

Keira's POV

"Anak, mag-iingat kayo sa byahe. After your graduation, we will fetch you and Zeth to have a vacation here," pagpapaalala sa akin ni Mama.

I smile in agreement then hug her.

"Bye, 'Ma," sabi ni Zeth kay Mama then she hug her like her own son. We bid our goodbyes to Mama and then we left the house.

Ilang beses ko nang sinabi kay Zeth na wag muna syang magmaneho. Every time na sasabihin ko yun titignan nya ako ng nakakatakot then hindi nya na naman ako papansinin.

Tinignan ko sya from my seat. His eyes are focused on the road we are taking and he look... serious and angry. Hindi ko alam kung bakit nagkaganto sya. Simula ng sagutin nya yung tawag na yun, naging ganito na ang mood nya.

- FLASHBACK -

Hapon na at naisipan kong pumunta muna sa gazebo bago umuwi. I always find a quiet time here in gazebo. Bukod kasi sa mahangin, tahimik din rito.

"Celine!" tawag sa akin ni Zeth na nakabihis na rin. Biglang kumunot ang noo ko sa tinawag nya sa akin.

"How many times do I have to told you, not to call me 'Celine'?" singhal ko sa kanya.

"Why? I like that. It looks sophisticated than calling you 'Keira'," sabi nya sa akin.

"What are you doing here?" tanong ko sa kanya.

"The car's ready. Let's go," sabi nya sa akin then tinignan nya ko ng masama para pigilan ako sa paulit-ulit na sinasabi ko kanina pa.

I just rolled my eyes on him then I got out from gazebo. Nang naglalakad na kami, biglang nagring ang phone ni Zeth. Napatigil ako at tinignan ko sya. Kinuha nya yung phone nya sa may bulsa nya then his face suddenly light up.

"Mauna ka na. Susunod ako." I nod then walk back to our living area para makipag-usap kay Mama.

"Nasaan si Zeth?" tanong sa akin ni Mama.

"Nasa labas po. May tumawag po kasi sa kanya," sagot ko kay Mama. I take a seat on the couch opposite to her.

"Kamusta naman ang school mo? Hindi ba't gagraduate ka na?" tanong sa akin ni Mama.

"Okay naman po. Nung una nag-aadjust pa ako sa sitwasyon ko pero ngayon naman po ay okay na."

"Mabuti naman kung ganun."

Bigla ko namang nababakas kay Mama na gusto na naman nyang humingi ng tawad sa nangyari. I held her hand and squeeze it.

"'Ma, we're doing fine. Okay, lang yung nangyari. Dapat nga at magpasalamat tayo sa pamilya ni Zeth dahil sinalba nila yung kumpanya natin eh."

She slowly nods and then smile at me.

"Kamusta pala ang relationship nyo ni Zeth?"

Sa tanong na to ni Mama, medyo hindi ko alam ang sasagutin ko. Alam ko, anytime tatanungin nila sa akin to pero ano nga bang sasabihin ko? Okay lang, kasi may girlfriend sya at medyo friends kami o okay lang dahil nagpoprogress naman yung relationship namin na from enemies to acquaintance?

"Okay naman, minsan nag-aaway kami pero nagkakabati rin kami," sabi ko Kay Mama. Tutal medyo tama naman yung sinabi ko eh.

"Natural lang yan sa bagong mag-asawa, lalo na at hindi naman talaga kayo magkasintahan sa umpisa pa lang."