Once Upon a Dream

Chapter Five

Keira's POV

"Do you Zeth Montenegro take Keira Celine Monteza to be your wife? Do you promise to be true to her in good and in bad, in sickness and in health, to love her and honor her at all days of your life?"

"I do."

"Do you Keira Celine Monteza take Zeth Montenegro to be your wife? Do you promise to be true to him in good and in bad, in sickness and in health, to love her and honor him at all days of your life?"

"I do."

"You may now kiss the bride."

WAAAAAAAAAAHHHHH!

NAHALIKAN AKO NG ISANG MONSTER!!!!!!!

Tuwing naaalala ko talaga yung wedding namin at nung hinalikan nya ko, kinikilabutan talaga ako eh.

Well, sa pisngi lang naman pero "kiss is still a kiss" no! HUHUHUHUHU! Nahalikan ako ng isang monster. T.T

"Ma'am, nandyan na daw si Sir Zeth," sabi sa kin ni Manang sa labas ng kwarto ko.

"Sige po, Manang. Bababa na po ako. Salamat po." sagot ko. Tumayo na ko sa pagkakahiga ko. Inayos ko ang buhok ko saka kinuha ang mga suitcase ko na halos isang araw kong inimpake.

May binili na condo unit ang mga magulang namin bilang regalo daw sa kasal namin. Alam daw nilang wala pa kong plano na magkaanak since nag aaral pa ako. After a year, maybe they can give us a larger space since gagraduate din naman na ako.

As if naman na gusto kong magkaanak sa monster na to. Saka the feeling is mutual for him, so hanggang pangarap na lang ang inaasam nilang apo.

"Oh, hey love," bati sa kin ni Zeth nang makita nya akong pababang hagdan dala ang ang suitcases ko.

"Hey," I smile to him and he kissed my cheeks AGAIN! GRRRR!!! I swear, kung wala lang ang mga magulang ko matagal ko na tong sinapak. Kinuha nya yung maleta ko saka dumiretso sa living area namin.

Sinabi sa amin nila Mama kung ano yung condo unit number namin at yung address ng condo namin and binigay nila kay Zeth ang susi.

"Anak, dadalaw kayo dito pag weekends ha. Alam mo namang hindi ka pa namin nakakasama nang matagal eh," naluluhang sabi sa akin ni Mama. I hug her.

"Don't worry,'Ma. Pupunta kami dito tuwing weekends," I assure her that.

We bid our goodbyes to my parents and went straight to the little home they bought for us. Wait. Is home is the right term? Hayaan mo na nga.

---------------------------------------------------

After ng halos isang oras na byahe, nakarating na rin kami, sa wakas, sa condominium na sinasabi nila Mama.

Dumiretso kami sa unit namin at binuksan ang unit namin. I expect na wala pang kalaman laman ang unit namin, pero wow lang ha, fully furnished na pala.

"Well, after all, hindi naman nila tayo pababayaan. Sige, ipasok mo na lang yang mga maleta natin sa isang kwarto," with that, he entered our unit and lied down to sofa.

Wow ha. Napakademonyo talaga nito. Well, pagbibigyan ko to ngayon since nakakapagod naman ang mag drive eh.

Ipinasok ko isa-isa yung mga suitcases namin. Grabe! Sa mga binuhat kong maleta, sa kanya ang pinakamabigat na maleta. I breathe heavily from exhaustion. Malibot nga tong unit.

From all I can see, lahat halos ng rooms ay nasa right side, as well as the kitchen and dining. I walk to the small room beside kitchen, I bet it's the bathroom.