Ihanetin bedeli(TAMAMLADI)

Bölüm 6

Çocuklar havalimandaydiler.Biraz erken gelmişler.Çok sabırsızlandı annesini görmeye.Bir anda Kaya onları seslendiriyor.

-Çocuklar!

-Baba?-şaşkınca dedi Erim.

-Sen de mi geldin?-sordu Yığıt-Beklemiyorduk hiç seni-diye ekledi.

-Evet.Biliyorum.Sizi yanlız bırakmak istemedim.Arabanız nerede?

-Biz taksi ile geldik.Araba serviste.-dedi Yığıt.

-Ah tamam.Ben sizi ve annenizi bırakacağim.Hediye de almışsınız. Afferin size.

-Umarım beğenecektir.-dedi Erim.

-Beğenecek Erimciğim.Hiç merak etme.

Kaya tuttu gelmeyecekti, onunla hiç görüşmeyecekti ama sonra düşündü.Hatta çok düşündü.Çocuklar için bunu yapacak.Zaten 2-3 kez görecek onu.Ne olabilir ki?Hiçbir şey.Ender gidecek ve bir daha asla görmeyecek onu.Sadece kibarlik yapıyordu.Bunca yıl hatıra.Uçak indi.Bir yarım saat daha beklediler ve herkes yavaş yavaş çıkmaya başladı.Her gelen seslerle sanki o çıkacakmış gibi hissetiriyordu.Ender yoktu.Yavaş yavaş umudu kaybetmeye başladılar.Belki uçağı kaçırdı dediler kendi kendine.Kaya hepsi sessizce izlerdi. Biliyordu gecikeceğini.Ender bavulu alıyor ve yavaş yavaş çıkışa doğru yürüyor. Tam onu arayacaktı Yığıt tanıdık topuk ayakkabı sesi duydular.Herkes heyecanlandı.Bir anda omuzlarında kırmızı ceket ile, bavulla ve bir güneş gözlükle çıktı.Durdu.Sanki biri tanıdık gördü.Havali havali gözlükler çıkardı.İki sevgilinin bakışları karşılaştı.Hiç etkilmeyecek sandılar ikisi.Ama böyle bir şey olmadı.İki kalbı aynı ritmde oynamaya başladı.Onlara doğru gidiyor.

-Ender hoş geldin.-Kaya dedip el uzattı.Çok soğuk bir tavrı ile.

-Hoş buldum-dedi ve o eli tuttu.Aynı soğukla ona cevap veriyor.

-Anne?-dedi Yığıt ve onu sımsıkı sarıldı.

-Erim? Oğlum?-dedip sarıldı ve kokusunu içine çektı.-Nasıl da özlemişim seni.-dedi.çSonra ayırldılar.Nasılsın? İyi misin?

-Evet evet.Sen nasılsın?

-Sizi gördüm daha iyi oldum.Yığıt? Anneni sarılmayacak mısın? Yoksa hala kızgınsın bana?

-Hoşgeldin.-dedip öptü annesini-Bu sana aldık.-ekledi.Biraz soğuk davrandı.

-Bu ne?

-Küçük hediye.-dedip verdi çiçekler.

-Çok teşekkür ederim-dedi Ender ve öptü oğlunu.

-Sadece dikat et.Bilezik düşmesin.

-Ne? Bileklik mi var içerde?

-Evet.

-Dur.-dedi ve aramaya başladı.Küçük düz bir kütü buldu.Eline aldı, çiçek ise Kayaya verdi.-Tutar mısın?-dedi Kayaya.

-Tabi.

Ender kutu açtı ve içerde gri parlak bir bileklik vardı.İki harf vardı onda.E ve Y'si.Ender bayılmış hediyesi.Hemen takacak.

-Ne kadar güzelmiş.Hemen takıyorum-dedi ve takmaya deniyor.Ama heyecandan biraz eli titredi.

-Dur anne.Yardım edeceğim-dedi Yiğit.

-Biraz heyecanlandım.

-Al.

-Şimdi hep yanımda taşırım.Canım oğulları.İyi ki doğurdum sizi.-dedip aynı anda hem Yığıt'ı hem Erimi öptu, kokladı, sarıldı.