Ihanetin bedeli(TAMAMLADI)

Bölüm 12

Bir sürü aksilik oldu.Bölüm silindi, yazdığım program bozuldu, bense sil baştan yazmaya mecburdum falan...Buna rağmen yetiştim ve güzel enkay sahneler size vermek için elimden geleni yaptım.Bundan sonra evet, belki bölümler geç atabilirim ama kesinlikle haftada bir bölüm vereceğim size.Umarım bu bölümü beğeneceksiniz.Çok güzel sahneler yolda.İyi okumalar 

Yazar

LONDRA

Aile Ekinci-Çelebi hala oturuyordu salonda ve genel konular açıldı.Erimin okul, sosyal hayatı.Sonra Yığıtın.Yani Ender ve çocuklar konuşuyordu, Kaya ise bakıyordu.Kıpkırmızı olmuş.Ender gerçekten çok memnundu yaptıklarınla ama bir yandan galiba o da etkilendi.Birkaç kez kaçırdılar o derin bakışlar.Çok tehlikeliydi onlar.En tehlikeli hatta.

Yığıt sonunda fark etti aralarında bir şey olduğunu.Nihayewt cesareti topladı sormak için.Ortalıkta gerginlik yaratmasını istemezdi.

-Anne, baba siz iyi misiniz?-sordu Yığıt.

-İyiyiz.-demiş Ender.

-Gerginlik yok değil mi? 

-Yok yok.Herşey yolunda.-Ender diye cevap verdi.

-İyi.Olmasın zaten.Lütfen.Baba? Sen? 

-Herşey iyi-dedi biraz gergin bir şekilde.

Sustular.Ender gözün ucuyla onu seyretti ve zaferi kutluyordu.Bir tek şey kalmış o da Kayaya bildirmek.

-Anne iyi ki geldin gerçekten.-demiş Erim-seni görmek, eskiden gibi vakit geçirmek büyük şanstı.

-Bende mutluyum.

-Gidince özleriz.

-Ama konuştuk Erimciğim.Çok kısa sürede bu ayrılık olacak.Siz Türkiyeye geleceksiniz, birlikte vakit geçireceğiz.

-Bazen düşünüyorum yeniden bir şey olup bu aile dağatacak gibi.

-Bu sadece kötü düşünceleri Erimciğim.Olmayacak böyle bir şey.

-Söz mu anne?

-Söz.-demiş Erim 

-Masaya geçelim mi?-sordu Kaya.

Herkes kalkıyor ve masaya oturuyor.Kaya bilerek Enderi karşında olan yer verdi.

-Ender...Senin yeri burası.

-Öyle mi? Sağ ol-demiş gözlerine bakarak, yalancı tebessümle.Oturdu.

Erim ve Yığıt yerine oturdular.Arasındaki elektriği farkında.Fısıldıyorlar.

-Ya bunlar barışacak ya da fena kavga edecekler.Baksana.Kedi ve kopek gibiler.-demiş Yığıt.

-Görüyorum abi.Ve açıkçası çok korkuyorum.

-Korkma sen korkma.Bunlar böyle.Alıştık artık.Ama bence biz karışmayalım.Şimdilik.

-Şimdilik mi? Bu ne demek oluyor? Bi şey yapacak misin?

-Yapacağim.Yapabilirim.Birazcik zaman vereceğim onlara.Olmazsa...

-Yığıt sakın..Daha berbat etmeyelim durumu.

-Bunlar nasıl bakıyor birbirine görmuyor musun?Kör musun?

-Sanki hiç boşanmamış gibi.

-Aynen öyle.Sen durumu bana bırak.Tamam mı?

-Tamam.

Sustuler.Masa güzel dekore edildi.Tam Ender'in zevkine göre.Fazla yemekler yoktu.Sıradan bir oğle yemeği gibiydi diyelim.Yemek yemeyi başladılar sakin sakin.Hiç konuşmadan.Bu suskunluğu Ender kesti.