D.E
Meriç '
Ellerimi ikimizin göğsü arasına sıkıştırmış ve kolunu bana dolamıştı,kapıdan gelen sesle uyanmıştım ve nasıl olduysa ilk yattığım tarafta değil koltuğun kapalı tarafındaydım şimdi. Bir şekilde beni koltuk sırtı ile kendi büyük gövdesi arasına sıkıştırmıştı. Bense olduğum küçücük yere kedi gibi sığışmıştım.
Bedeninin sıcaklığı ile dudağımın kenarı haylazca denilebilecek bir şekilde kıvrıldı.
Sonra kapıdan gelen sesler ile birlikte hafifçe aralanmış gözlerimle kısık bir şekilde Cengiz'e kaydı bakışım.
O kadar derin ve huzurlu olan uykumdan öyle ansızın uyanmıştım ki şimdi ne uykumdan ayılabiliyor ne de şu an ne olduğunu tam idrak edebiliyordum.
Kapının açılma sesi ile birlikte kapıyı gören koltukta uzandığımız için Cengiz sadece başını hafifçe geriye çevirip o yöne doğru baktı.
'kim geldi? "fısıldayarak sormuştum
" uyu sen güzelim önemli biri değil"
Elini belime kaydırdı ve tekrar bana dönüp bu defa daha sıkı sarıldı.
Ama zinhim açılmaya başlamıştı ve kapıdaki kıkırtılardan Cengiz ile ilgili bir şey olduğunu tahmin etmiştim, çünkü o seslerden biri Cengiz' in yanındakinin, yani benim, kim olduğumu ısrarla sorarken diğeri hadi gidelim diye o kişiyi götürmeye zorluyordu.
Şeyma ablanın kısık ve sessiz olmaya çalışan tınısından Nilay ismini duyunca akşam Cengiz'in anlattıkları geldi aklıma, Nilay Barış'ın sevgilisiydi, o halde...
Bu Nilay o Nilay ise yanında ki de
Cengiz' in eski sevgilisiydi ve seslerden anladığım kadarı ile ikisi de alkollüydü.Alkollüydü de...
Neden bu evin kapısına dayanmıştı içince? Cengiz ayrıldık demişti, insan neden içip içip kendisini terk eden birinin kapısına dayanırdı?
Belkide hala bir ümidi vardı Cengiz'den. Yutkundum, bu ihtimalin verdiği garip his kötü hissettirmişti.
Başımdan aşşağı kaynar sular dökülmüş gibi sıcak hissetsem de sessizliğimi korumaya ve olduğum yerde sakince kalmaya devam ettim çünkü başka ne yapabilirdim? ve ayrıca Cengiz sanki her şey normalmiş gibi uyumaya devam etmişti. Hem de beni bir ahtapot gibi sarmışken.
Ne beni saklamaya ne de bizi saklamaya çalışmamıştı.
Aralarında her ne yaşanmış ise belli ki Cengiz'i kendinden çok soğutmuştu kapıdaki şahıs, aksi takdirde bu kadar umursamaz olamazdı.
'ya tekrar barışırlarsa'
İçli bir nefes alıp bu kötü hissi savmaya çalıştım. Çünkü tam vaktinde bitirmem gereken bir okulum vardı, değil bir sene bir gün bile geç bitirme lüksüm yoktu ve isteyeceğim son şey imkansız bir aşkın pençesinde acı ile kıvranmak olurdu.
Yinede vazgeçmek istemediğimi farkettiğim an bunun için çok geç olduğunu da anladım.
Bir kaç dakika sonra Şeyma ablanın üstün çabaları ile sesler kesilmişti, dış kapının kapanma sesinden sonra başka ses duymayınca Şeyma ablanın bir kaç saniye olduğu yerden bizi izlediğini hissetmiştim ama bir dakika sonra içerden gelen kapı kapanma sesini duyduğumda onun da geri yattığını anlamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Artist misin oğlum?
General FictionSusuzluğum gitmişti ama karnım hala açtı, musluğu biraz daha açıp tekrar ağzımı dayamıştım ki.. "Meriç?" Tepemde yanan ışıkla yerimde sıçrayıp sesin geldiği yöne döndüm çekinerek. "Cengiz?" Kaşları kalktı. "Cengiz diyorsun yani ?" İmalı gülümse...