Leaving Special Perfume (Mondejar Series 2)

Simula

Beat

"You really have the tail to come here huh! Ano Jacob! Lumaban ka! Duwag ka naman palang g*go ka!"

Nakita ko kung paano pinagsisipa ng lalaking may hikaw sa labi ang tagiliran ng lalaking tinawag nyang Jacob. Nakahiga lang ito habang umuubo ng dugo pero nakuha pa nitong ngumisi kaya lalo lang ikinagalit ng sumisipa sa kanya.

Nanginginig ako sa kinatatayuan ko ng hatakin ng dalawang lalaki ang braso nya saka sya pinagsusuntok sa mukha. Halos kagatin ko ang labi ko para pigilan na sumigaw.

"Ludo that's enough, you might kill him."

The girl was crying while holding the man to stop him from punching Jacob. Masyadong madilim sa parte nila dahil nasa likod ito ng dalawang building at walang masyadong nakakapansin ng lugar na ito kaya malaya nilang magawa ang balak nila.

"That jerk deserved it! After he fucked you, you still spare this man?! Why, did you liked it huh?! Answer my question!"

Lalo namang umiyak ang babae ng sigawan sya nito. The man who punched Jacob grabbed the girl by her shoulders and forced her to answer.

Wait, what?

I can't even see them clearly so if ever I run to police after this incident I have no clear clues. Wala rin akong load para tumawag.

They're all doing dirty. The man almost turned ablaze in rage while punching and kicking Jacob, when jacob is clearly at fault. But how come Jacob did something bad? What's the reason? Or he's like every other men. Who choose pleasure and sin than staying clean.

This scene just makes me think the every man was like my father. A cheater. But what about the girl?

"So you liked it huh? D*mn it! F*ck you two!"

Ngayon ko lang napansin na tumutulo na pala ang mga luha ko habang pinapanood kung paano ihagis ng lalaki ang babaeng hawak nya pagkatapos ay bubugbugin ng lalaki si Jacob habang nandito ako nakasilip at walang magawa.

Napaupo ako ng bumagsak ang nanghihinang katawan ng lalaki sa sahig saka nagmadaling umalis ang grupo habang kinakaladkad ang babae paalis. Mabilis naman akong nagtago habang pinupunasan ang luha ko.

Nang makaalis sila ay tinakbo ko agad ang distansya namin saka sya dinaluhan. Even though he's a bad guy I still have to help him, he's not that bad, he's just a jerk.

"Sir Jacob! Don't sleep yet!"

Ipinatong ko ang braso nya sa balikat ko na ikinadaing naman nya. He must be sore on every corner of his body. I don't have choice but to carry him by myself since this place is deserted. Nasa kabilang kanto pa ang mga tao kaya doon lang ako makakahingi ng tulong.

I forgot! I should've run to other street and ask for help! This is all my fault, kung tumawag nalang ako ng tulong imbis ng manood edi sana hindi ganito kalala ang mga sugat nya.

"Slow down dumpling, my legs cannot walk fast right now."

Halos maitulak ko sya ng maramdaman ko ang hininga nya sa tenga ko, he's too close. Pati ang uniform ko ay nabahiran narin ng alikabok at dugo dahil magkadikit na rin ang katawan namin.

"but we have to go to hospital right n-now."

Lalo lang bumigat ang katawan nya habang tumatagal ay papikit na sya. Napansin ko rin na may laslas ang tagiliran nya at may malaki syang sugat sa noo na dahilan ng pagkalat mg dugo as katawan nya.

"I said don't sleep yet!"

This is frustrating! Paano kung makatulog sya tapos hindi na sya magising?! And he even have the guts to roll his eyes on me! Ikaw na nga tinutulungan ikaw pa maarte!

"Just call a taxi, take my wallet. It's in my left pocket."

Napangiwi ako sa ideyang kailangan kong pasok ang kamay ko sa bulsa ng pantalon nya. That's not ideal.

"I-ikaw nalang,"

Nagtaray na naman. Pero kinuha naman nya ang wallet nya saka inabot sa akin. It's a black wallet that has customized surname on it.

Mondejar.

"Stop staring on it. Hihintayin kita dito, call a taxi then tell him to help you pick me up."

Iginaya ko syang umupo sa tabi saka agad na tumakbo sa kabilang kanto para magtawag ng taxi, thank God ay mabilis naman itong pumara para tulungan ako. I gave the driver humble amount of money para matulungan nya agad akong buhatin si Sir Jacob.

"Iho, mukhang napagdiskitahan ka dyan ng mga basag ulo. Hay nako iba na talaga mundo ngayon."

Tahimik lang akong nakatitig sa daan habang inaalalayan ang si Sir Jacob na nakasandal sa balikat ko. Hindi parin humihinto sa kaka kwento si manong driver kaya hinahayaan ko nalang. Sumasakit na rin ang ulo ko sa amoy ng natuyong dugo.

"Iha, ikaw? Magkapatid ba kayo?"

The driver got my attention since he asked me a question. Muntik na akong matawa saka tiningnan ang natutulog na lalaki. Hindi naman kami magkamukha.

"Naku, hindi po. Palabiro talaga kayo manong."

"Ah ibig sabihin ay magkasintahan kayo. Bagay kayo ineng. Pero mag-aral ka muna ng mabuti, mukhang hindi ka pa nakakatapos eh."

Igigiit ko na sana ang sinabi ng driver kaso biglang nagsalita si Sir Jacob. I thought he's going to oppose the driver's idea but my face turned pale when he said it aloud.

"Don't worry manong hindi ko naman sya bubuntisin hangga't hindi pa panahon. Now, could you please hurry? Baka mauna pa akong maubusan ng pasensya sa'yo bago ako maubusan ng dugo."