MECAZ KIZ

Kızıl

Uçağa binip yerime yerleştikten sonra karşımda oturan bir çoçuk dikkatimi çekmişti ve çok tanıdık geliyordu . Biraz daha düşündükten sonra o gün otobüste gördüğüm çoçuk olduğunu gördüm . Çoçuk ilk beni farketmemişti,ama çok yakışıklıydı. Dikkat çekiyordu . Çoçuk birden dönünce göz göze geldik . Hemen önüme döndüm ama çoçuk hala bakıyordu. Bunları düşünürken uçak iniş yapmaya başladı . İnerken çoçuk elime bir not bırakmıştı . Ardından yandan bir gülüş atarak ortadan kayboldu. Kağıdı açmak üzereyken teyzemin sesini duydum .
Arka cebime kağıdı sıkıştırdıktan sonra teyzeme doğru yürüdüm. Onu özlemiştim ne kadar ve ailesi tarafından sevilmesemde teyzem severdi . Sevgisi karşılıksızdı ve temizdi.
Annemden göremediğim sevgiyi teyzem biraz bile olsa hissettirmişti.
"Hoşgeldin güzel kızım "
"Seni çok özledim Özlem Sultan , eski günler geri dönüyor desene ."
Sarıldıktan sonra eve gitmek için arabaya bindik . Teyzem 35- 40 yaşlarında mimar birisiydi. Ne kadar ciddi görünsede istediğinde on çoçuğa eş değer bir enerjisi vardır.
Çoçukluğumda kaçabildiğim tek yerdi teyzemin yanı. Antalya'da büyümüştür nerdeyse .
Seviyordum burayı .
"Karnın aç mı güzellik ?"
"Çok fazla değil neden ki?"
"Kahvaltıya gitmeye ne dersin ?"
Birden gülümseyerek :
-Sahildeki mi yoksa ?
Kafasını salladıktan sonra dışarıyı izlemeye başlamıştım. Çocukluğumdan beri en çok Sevdiğim yerlerden biriydi . Burdayken mutluydum aslında . Yeni bir okula başlayacaktım,istediğimde sahilde kitap okuyabilecektim . Ikinci dönem başlıcaktım okula,yaklaşık 12-13 gün vardı .
Benim için güzel bir vakit olabilirdi. Yeni bir Nefret ortaya çıkabilirdi. Annemin ölmesine sebep olarak gösterilen, babasından şiddet gören çocuk olmayacakmış artık. Yaşamak zaten anlamsızdı. Fakat birazcıkta olsa olayları toplayabilirdim. Birden araba durunca o Büyülü maviliği gördüm. Arabadan inip koşmaya başladım. Dünya'nın en güzeliydi deniz ve kokusu. Teyzem arkamdan gülerek bakıyordu. Ardından Yanıma gelmeye başladı.
"Annene, o deli kıza çok benziyorsun. Burada olsaydı yaptıklarına pişman olurdu eminim güzel kızım."
Acı bir gülümseme ile baktım ve olayı toparlayarak :
"Özlem Sultan çok acıktım."
Yürüyerek kafeye girdik. Siparişleri verdikten sonra:
"Nefret okul işlerini ayarladım ikinci dönem başlayacaksın."
"Pokola"
Oha Nefret çok hayvansın.

Şimdi iç sesim yemek yerken konuşmayı sevmediğimi biliyorsun ayrıca sen karışma.
~~~
Eve girdiğimizde kendimi koltuğa fırlattım. Yorulmuştum . Teyzem telefonu çalınca mutfağa gitti. 10 dakika konuştuktan sonra "benim gitmem lazım dikkat et."
Gittikten bir süre sonra duş almaya karar verdim . Yukarı çıktım ve kendimi sıcak suyun altına attım ve düşünmeye başladım.
Elini tutunca mutlu olduğum,gezerken eğlendiğim ,yatmadan önce mesajlaştığım birini bende istiyordum. Fakat ben buydum birisine kendimi açmaya korkuyordum zaten insanlarda pek istekli değildi . Kalbimde koskocaman boşluklar var , kapanmıyacak gibi ve hayatım boyunca bu acılar geçmeyecek gibi hissediyorum . Gülmek istiyorum fakat hayat papatya gibi her geçen gün bir parçamı kopartıyor bu dünyadan.

Ama kendime gelecektim . Bir süre daha duşta durduktan sonra duştan çıktım ve Üstüme siyah pantalon ve beyaz t-shirt giydim .
Telefonumu ve kulaklığımı alırken aklıma not geldi . Onu da alıp okumaya başladım . "Yakında görüşeceğiz Kızıl"
Ya bende önemli zannetmiştim. Kapıyı açıp dışarıya çıktım . Sahil çok yakın sayılırdı. Sancak-Vur şarkısını açtıktan sonra aklıma babam geldi . Neden beni sevmiyordu ki ? Kızıydım ben onun annem yüzünden herzaman beni şuçluyordu. Fakat annemi ilk o bırakıp gitmişti. Yürürken birden kulaklığımı birisi çekti .
"Ne yapıyorsun amına kod-"
"Şşşhhhhh Kızıl papatya ağzını bozma cici kız ol"
Yine o çoçuktu. Her seferinde karşımamı çıkacaktı?
"Biliyorum çok sexyim ama beni kesmen bittiyse ben Doğan sende kızıl papatya olamıcağına göre ismin ne ? "

"Nefret"
"Asi kızımız konuştu. "
"Çekil önümden eve gidicem ama bir saniye ilk otobüste sonra uçakta şimdide burada nasıl karşılaştık biz?"
Afallamış bir ifadeyle baktıkdan sonra kendine geldi . "Unutmamışşın ama az susda motorun soğusun "
Cevap vermeden yanından geçip gidicekken kolumu tuttu.
"Soyadını da söyleri misiniz kızıl papatya ?"
"Söylersem gidicek misin başımdan ? "
"Evet"
"Kara , Nefret Kara."
Yanından geçip yürümeye başladım . Eve geldiğimde sesler geliyordu. Ayrıca kapı açıktı.
İçeri girdiğimde dedemi gördüm ve şimdi bomba patlıcaktı.
"Kızımı öldüren bu kızın bu evde ne işi var!!"
"Onu ben öldürmedim ,onu siz öldürdünüz ben sadece kendinizi avuttuğunuz kişiyim "
Ardından ağlayarak evden çıktım .
Önümü bile net göremiyordum ,annemi ben öldürmemiştim .
Tam o anda bir araba farı gözüme çarptı,afallamıştım.
Tam o anda birisi beni kendine çekti . Birisine sarılıyordum. Kim olduğunu bile bilmiyordum ta ki :
"Şşşhhhhh burdayım kızıl papatya sakinleş."