Chapter 11

12 2 1
                                    

Massage Beybe

“Is your sister crazy?”

Napatingin ako sa lalaking nakatalikod sa'kin. Nasa sasakyan ako kasama siya. The voice of him was humming inside my ears.

“Falling inlove with me?” he asked before he caught me staring at him. “Marissa, are you really sure your sister is fine and serious? Why am I trusting you?” saad niya at malakas na pinindot yung busina ng malakas.

“Pesteng motorsiklo!” nahihirapan na pagsabi niya ng tagalog. Kita mo naman, ako na parang dukha nakaupo sa likod at parang siya ang driver ko, pero gaga parang tanga lang si Death kasi lingon ng lingon.

I can't even speak.

“Marissa, ano ba? Sasagot ka o hindi?” tanong niya uli.

“Stop the car.”

Oh diva? Chubaekek ang peg, may pa stop the car na ako! Damn damn, dito ko lang pala mararanasan at si Death pa na sobrang gwapo yung kasama ko! Swerte ko hems!

“What?” tanong niya sabay gulo ng buhok niya.

“I said stop the car!”

Oh diba, may pa taas taas pa ng boses!

“You gotta be kidding me lady.”

Napataas ang kilay ko. “I'm not a lady! I'm a woman Death!”

For me, a name Death is not that comfortable... Medyo awkward lalo na at 'di ko pa siya gaanong kilala. “Can you stop calling me Death?” he said before placing his hands into his legs.

“Huh?! Ano gusto mo itawag ko sa'yo?! Mahal? Love? Bro?! Babe? Langga?! Frenny?! Gago kaba?! Walang tayo ulol!”

My head was telling me I should take my voice down... but the other side of me was telling to shout at him a million times.

Napakunot ang noo niya. “Can you stop shouting? And I didn't say callsign, I said to stop calling me that...”

Nagkrus ako ng braso. “Well well well, what do we have here? Ano ba gusto mong itawag ko sa'yo ha?” tumaas ulit ang pagkakurba ng kilay ko.

Nagkamot siya ng ulo. “Hmm.”

Umasim ang mukha ko. Nanggagago ba 'to?

“Eh?”

“Just wait, I'm shy.”

Marunong din pala siyang mahiya ano? Sa twing hindi niya ako sinasagot noong nagtatanong ako hindi ba siya nahiya non? Noong nakita ko siyang kumakain ni hindi nga siya nagbigay kahit maliit lang! Damot!

“Heh!”

Tumawa lang siya at nag-stop naman yung kotse. “Really Death? Tiwalang tiwala ka sa'kin 'no?” I smirk.

You can't trust me Death... I'm your biggest nightmare and all of this are my favorite scenes in your life...

Nagkibit balikat lamang siya at unang lumabas. Hindi man lang ako pinagbuksan eh! Great.

Lumabas ako at parang aawang talaga yung bibig ko. As in, ano 'to?

We're on top of the world! I mean! What the fucking hell? Bakit nandito kami sa taas ng bundok?!

“Death! Bakit dito?!” tanong ko sa kaniya.

“Anong bakit dito? I live here...”

What?

“Ahhh, manloloko ka pala eh 'no?” rinig kong tumawa siya. Yung tawa na punong puno ng pagkasarkastiko.

“Ba't ka tumatawa?!”

“Ah, so do you think that I'm a city boy?”

I laughed so hard, “Lol! Pinagsasabi mo ses? Tara na! Inaantok na ako!”

Hinila ko siya papunta sa bahay niya. I just can't imagine myself being here everyday, looking at the sunset and always adore the sunrise. Mas gusto ko yung peaceful.

I looked at Death seriously hanggang sa lumingon din siya sa akin. Aaminin ko, I get lost inside his eyes. Masyadong malalim ang bangin kung mata niya 'yon, walking through flame... I don't know, I just know such things because of Valerie.

“I heard that you're a good massager?” I asked before making a cute smile.

Siya naman ang tumaas ang kilay, “Hoy, baka nakakali—” he cleared his throat. “Isn't living with me a big deal? Then massage? Who told you that? I'm a bad massager.”

I smiled, “My head hurts, especially my back... I don't know why, pero sige. 'Wag nalang, I can handle myself naman...”

Binuksan na niya yung pinto at saktong bungad namin ang isang bata. His hazel eyes is so cute!

“D-death, anong?” tumingala pa ako sa kaniya bago magtago sa likod niya. Kasi naman! Sobrang sakit tumingin nito sa akin!

“Brother? Who is she?” nakita ko pang yung hawak niyang kutsilyo ay tinapak niya sa kung saan! Oh damn it! Baka mamatay ako dito.

Tumalikod na ako at ready na sana kunin yung door knob pero may tumahak na kutsilyo dito. Tumingin ako sa tiyan ko. Thank god!

“Why are you leaving so soon ate? Why don't you get some coffee with me first... hmm?” sabi ng bata at parang nang-aasar na nagsalita. Parang gusto ko siyang tusudin. “Why don't you invite your visitor kuya? Come on quick, I'm so excited to know her!” tumatalon talon pa ito at pumunta sa kusina ata.

Napatingin ako kay Death and he has that stoic face. “He's here, why does he need to travel just to annoy me?” tila nagpipigil siya ng galit.

Gusto ko siyang tapikin at sabihin na, “Don't worry I can fix him...”

Natawa nalang ako para samaan ako ng tingin ni Death. “Come on woman, go to your room. Rest so that your back won't get flipped again,” he whispered before pointing a room for me.

“Massage Death?”

Tumawa siya ng sarkastiko, “Hindi porket — it doesn't mean you're here you can get what you want. This is my home Marissa.”

I pouted. Pumunta nalang ako sa kwarto ko ‘kuno’. Nagulat pa ako na hello kitty yung design! Hoy! Destiny ba na magiging akin siya?! Omyghadd! Landing landi Marissa!

“Gandang bata...” I whispered upon seeing a picture frame kung saan nakalagay sa maliit na table. The girl was very pretty! And she do have blue eyes.

Pero, sobra naman ata na pink yung kwarto at gusto ko umiyak dahil baka mapagalitan ako ni Death pag may nagawa akong mali dito. I heard footsteps going to second floor, hindi ko sure kung second floor ba talaga kasi malaki 'to.

Nagdecide nalang ako na kumuha ng mga damit sa cabinet. I saw pile of stuff inside. Natatawa nalang ako sa mga pangbata. Pero there are few na kasya sa'kin kaya kinuha ko 'yon at pumunta sa rest room. Naligo kaagad ako at nagbihis, before sitting on the table.

Seeing the picture frame again, remind me of something. Exchanging thoughts with the air I saw my tummy and there... maybe, I should accept the fact that I'm going to be a mommy soon.

A rape mommy victim.

Matutulog na sana ako ng bumukas ang pinto at sakto namang in-on nito yung aircon at parang umupo sa kama. I pretended that I'm asleep.

“Hay...” he sighed.

Napatawa ako sa imahinasyon ko. Damn this man, how could he be so good? Nakatulog ako dahil sa mga masahe niya at parang nawala lahat ng sakit at inaalala ko. “Goodnight, lady Issa.”

𝗛𝗲𝗿 𝗛𝗼𝗽𝗲𝗹𝗲𝘀𝘀 𝗕𝘂𝗹𝗹𝗲𝘁: #2Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon