Chapter 14

4 0 0
                                    

Sue me

Tanghali na ng magising ulit ako. Panibagong araw at ni kahit isang gawain sa bahay ni Death wala akong ginawa. Yung kapatid niya parang papatirin na ako kakasangga ko sa kaniya. I'm just not in the mood. Gusto kong kumain ng durian but I can't even see a durian here!

I called Collin and hell, busy daw sila sa pakikipagbakbakan ni Jigs.

Pinapunta nila ako dito tapos hindi nila ako aalagaan? What can I do with Death? Palagi nalang kasi siyang wala kahit isang araw pa ako dito.

“Bree.”

I somehow see Death to Bree. He's quiet but an observant.

Tumingin siya sa'kin. “Huh? What do you need now?” he asked, I can hear him grunted. Naghuhugas siya ng plato at gusto ko siyang tulungan! May mali ba?

“I wanna help you,” I responded.

Umilaw ang mata niya, “But you need to buy me something,” muntik na niyang mabitawan ang plato na hawak niya pero bago 'yon, kinuha ko na yung sponge at binigay sa kaniya yung pera ng walang pasabi.

“Durian,” I said before leaving my back on him. I'm in a nightmare! “Bilisan mo.”

“Huh! I can't go outside miss! I'm a minor and I can't go there it's very dangerous for me!”

Blah blah, I mocked him inside my head. Anong delikado? Kakagabi lang eh! Gusto ko lang kumain ng durian!

“Go, now. Hanggang nandito ako I will do the house chores not until you buy me of course.”

His eyes locked on me. Still this child gives me goosebumps. “Okay, but...” tumigil siya at nagbigay ng papel. “Sign this first,” turo niya.

I sighed, “Okay.”

After signing lumabas naman kaagad siya. Ang batang 'yon, sobrang weird!

Napatingin ako sa pinto ng gumalaw ito, hala. Baka may multo, gusto ko nalang tumakbo sa kwarto ko. Nakita kong may lumabas na tado dito. He was staring at me, meeting my shy eyes.

“Who are you?” I quietly asked. Napatulala ako sa mukha niya, he seems familiar.

“I should be the one who's gonna ask you, what are you doing in my son's house?” pumasok siya at hindi naabutan yun ng segundo, nakaupo na siya sa sofa. I remembered bree buying me something, baka mapano siya.

“H-huh?” natanong ko na sabi.

Aabante sana siya pero tumakbo ako palabas. I heard Bree's voice screaming for help. Damn it, baka patayin ako ng kuya niya pag napano siya.

Tunakbo kaagad ako sa lugar kung saan may naririnig akong sigaw ng bata. I saw him on the side of the road cupping his knees. Parang kakagaling niya lang sa takbo. I instantly called him, pero bago ako maka abantemay nakita akong tao na hindi ko inaasahan. It was Val's bodyguard. Lumingon ako sa kahit saan, inaasahan na makikita si Valerie. I hope she's here. “K-aga — nasaan si Valerie?”

He smiled like an idiot. Doon biglang tumili yung nasa tenga ko, I know Vic's gonna tell me something. “Marissa! Valerie's missing, you can go home.”

I instantly looked at him, I begged for an answer. “Kuya? Asa'n si Valerie?”

Namamalikmata ba ako? O —

Natumba siya bigla at nakita kong may saksak yung likod niya. Napatingin  ako sa sumaksak at si Death 'yon. His face was white.

Una niyang pinatayo si Bree at hindi man lang ako kinamusta. “Fuck you Dad.” I heard him murmured. Nakita kong nagtiim bagang siya.

“Bree let's go!” doon, umiyak ng malakas si Bree at pati ako naging emosyonal na. “Why won't you stand up?!” sigaw ulit ng kuya niya.

I was a ghost, standing here.

“B-brother, Dad, made me d-drink something... and I can't move my feet...” umiyak ng todo si Bree hanggang sa pati ako ay napaatras.

I know that, that's why namatay ang tatay ko. Dahilan ay may pinainom sa kaniya ang kaibigan niya, he was killed because he couldn't move.... he died because he couldn't move his feet.

Now I'm in the same spot again, why didn't I look for them, it's my mission.

“What?” parang nagloading si Death.

“D-dad—”

“Fuck him!”

Pinakiusapan ko ang sarili ko na huwag makialam. But my mouth is... “I saw a man, he ran in your house today...” I coldly muttered.

Hindi pa din siya tumingin sa'kin o pinakinggan ako. “You should've stayed in our house! Like what I've told you!” he shouted again but this time, he slapped his shoulder.

I closed my eyes. “Death, it's my fault...”

“Don't fucking answer! I'm not talking to you whore! Fuck—”

Hindi ko na siya pinatapos at lumakad na. I clicked the button to turn on the camera inside their house. I'm not fine. I'm hurt. Fuck him. “Vic, I'm failing...” I said before opening the taxi.

_______________

“Marissa,” napanguso si Collin ng irapan ko siya. “Sorry na! May gift ako tignan mo.”

I looked at him. My eyes sparkled I think. “Ano 'yon?”

With a wide smile, he gave me a box with a gift. I'm so excited to open it kaya noong nasa kamay ko na, kinuha ko na ang gift wrap. I saw a watch.

Fuck, it's Louis Vuitton.

“H-ha? Are you sure about this?” tanong ko at ngumiti sa kaniya.

“H-hindi mo ba gusto bakla? Akin na, ibibigay ko nalang kay Jaice.” sabi niya at nagpout pa.

“I don't like it,” I said.

Napatulala siya sa akin. “I love it so much! Thanks Collin!” I hugged him.

“Anong thank you? Babayaran mo 'ya—”

Sinapak ko yung kaliwang balikat niya at i huhug sana siya ulit. Pero biglang bumukas yung pinto at pumasok doon si Vic.

“Marissa, I'm gonna sue you,” he said with raging eyes. "What you've done is sin piedad."

What the? Anong ginawa ko? About Bree?

𝗛𝗲𝗿 𝗛𝗼𝗽𝗲𝗹𝗲𝘀𝘀 𝗕𝘂𝗹𝗹𝗲𝘁: #2Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon