ေရကူးကန္ေဘးမွာ ခ်စ္ေရးဆိုတဲ့ကိစၥေၾကာင့္ Sehunကအခုတေလာသူ႔ကိုေရွာင္ေနသည္။
မနက္ဆိုလည္းအေစာႀကီးထကာသြားသည္။
ညဆိုလည္း ေနာက္က်မျွပန္လာသည္။
Jonginကလည္းCompanyမွာအလုပ္ေတြမ်ားေနတာမို႔ Sehunဆီမသြားျဖစ္။
တစ္ပတ္ေလာက္ထိေရွာင္ေနေတာ့မျဖစ္ေတာ့ပါ။သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကိုမ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ေနသူကခမ္မ်ားမ်ားရယ္။
ေတာ္ၾကာမိဘေတြဆီေရာက္သြားရင္ ေခါင္းကိုက္စရာေတျြဖစ္ကုန္မည္။
မနက္ကအတြင္းေရးမွဴးဆီPhဆက္ကာ ညေနအခ်ိန္ဇယားကိုေမးေတာ့လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ့ဖို႔ဘဲရိွေတာ့တယ္ဆိုသည္။
" Sehun ရဲ့အလုပ္ေတြၿပီးသြားၿပီလား "
" ဟုတ္ကဲ့ ေနာက္နာရီဝက္ေလာက္ဆိုၿပီးေလာက္ပါၿပီခင္ဗ် "
" ေကာင္းၿပီ ကြၽန္ေတာ္လာႀကိဳမွာကိုမေျပာနဲ႔ေနာ္"
Sehunလည္းေျပာစရာရိွတာေတြေျပာၿပီး အျပင္ထြက္လာကာ အတြင္းေရးမွဴးကိုကာစထုတ္လာဖို႔mes ပို႔လိုက္သည္။
ပါကင္ကေနကားတစ္စီးထြက္လာလို႔ၾကည့္ေတာ့ သူ႔ကားျဖစ္ေနသည္။
အတြင္းေရးမွဴးကကားတံခါးဖြင့္ေပးေတာ့ ဝင္ထိုင္ၿပီး မ်က္စိမိွတ္ကာနားေနမိသည္။
" အိမ္ကိုဘဲတန္းေမာင္းေပးေနာ္"
" ပင္ပန္းလာတာလား Sehun "
ရင္းႏွီးေနေသာအသံေၾကာင့္ မ်က္လံုးမိွတ္ထားရာက ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ အတြင္းေရးမွဴးမဟုတ္ဘဲ Jonginျဖစ္ေနသည္။
" Jongin မင္းဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ "
" မင္းကိုလိုက္ဖမ္းေနေလကဲပါ ပင္ပန္းေနတယ္မလား ခဏအိပ္လိုက္ အိမ္ေရာက္ရင္ကိုယ္ႏူိးလိုက္မယ္ "
ကားကိုေျဖးေျဖးခ်င္းေမာင္းေပးကာ အိမ္ေရာက္ၿပီစလို႔ေတာင္မေျပာရေသး Sehunကကားတံခါးဖြင့္ကာအိမ္ထဲဝင္သြားေလသည္။
ကားေသာ့ကိုေဘးကေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဆီပစ္ေပးခဲ့ၿပီး Jonginလည္းအေနာက္ကလိုက္ရသည္။
" အစ္ကိုေလး ထမင္းစားၪီးမလား "
" ေတာ္ၿပီ အေဒၚႀကီး "
" ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့ "
အစ္ကိုေလးSehunေနာက္ေျပးလိုက္သြားေသာအစ္ကိုေလးJonginတို႔ကိုၾကည့္ရင္း အေဒၚႀကီးမွာ သူေဌးတို႔ဆီPhဆက္အေၾကာင္းၾကားဖို႔ျပင္ေနေတာ့သည္။
