စကားေျပာသံတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ မ်က္လံုးပြတ္ကာေဘးဘက္ၾကည့္ေတာ့Jonginကမရိွ။
ျပတင္းေပါက္နားမွာစကားေျပာေနသည္။
ညႀကီးမင္းႀကီးဘယ္သူနဲ႔စကားေျပာေနတာလည္း။ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဘယ္သူကPhဆက္တာလဲ? သူမ်ားေယာက္်ားကို အိပ္ေရးပ်က္ေအာင္။
Sehunအိပ္ယာကထကာ Phေျပာေနသူကိုၾကည့္ေနမိသည္။
" ဟင္ Hun ႏိုးေနတာလား ဘာလိုလို႔လဲ ေရေသာက္မလား အိမ္သာသြားမလို႔လား ဗိုက္ဆာလို႔လား ? "
Phေျပာၿပီးခ်ိန္လွည့္လာေတာ့ Hunကအိပ္ယာေပၚမွာထိုင္ကာ သူ႔ကိုမ်က္ေမွာင္က်ံဳ႔ၾကည့္ေနသည္။သူေျပာတာကိုလည္းအဖက္မလုပ္ဘဲ အိပ္ယာေပၚကထေနတာေၾကာင့္
" Hunဘယ္သြားမလို႔လဲလို႔ "
"ငါ့ဟာငါ ဘယ္သြားသြားေပါ့ ဖယ္! "
စိတ္ဆိုးဆိုးျဖင့္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားတာမို႔ သူ႔မွာ လိုက္ေပမယ့္တံခါးပိတ္လိုက္တာေၾကာင့္ဝင္မရ။
အခန္းေရ႔ွေစာင့္ၿပီး ထြက္လာေတာ့ အိပ္ယာေပၚမတက္ဘဲ အျပင္ထြက္တာေၾကာင့္ Jonginမွာ အေနြးထည္အပါးယူကာအေျပးလိုက္ရျပန္သည္။
" ဗိုက္ဆာလို႔လား Hunကိုယ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ? "
"မလိုပါဘူး ဖယ္ ငါမုန္႔စားမလို႔ "
အေနြးထည္ဝတ္ေပးတဲ့သူ႔ကိုအတင္းဖယ္ခိုင္းကာ ေရခဲေသတၲာထဲက စပ်စ္သီးဘူးကိုထုတ္ေနေလသည္။Jonginတစ္ေယာက္မ်က္လံုးႀကီးျပဴးကာ တားရျပန္သည္။
" ေပး အဲ့ဘူးကိုယ့္ကိုေပး ညဘက္ႀကီးကြာ မစားရဘူးHunရဲ့ "
" မရဘူး စားမွာ "
စပ်စ္သီးဘူးကိုသူ႔လက္ထဲကအတင္းျပန္လုေနေသာသစ္သီးေလးပါးပါးကိုJonginမွာ သစ္သီးေလးကိုမထိခိုက္ေအာင္ ျပန္ေပးလိုက္ရသည္။
ခံုမွာထိုင္ကာစားေနၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကသူ႔ကို မ်က္ေစာင္းေတြထိုးကာ စားေနသည္မွာဘူးတစ္ဝက္က်ိဳးေနၿပီ။ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘူးကိုမနည္းလုကာ ျပန္ထားေနရင္း Jonginကိုေတာင္မေစာင့္ဘဲ အေပၚျပန္တက္သြားေလသည္။
ခါးေထာက္ကာ ေလပူေတြမွဴတ္ထုတ္ရင္း အေပၚတက္ရျပန္သည္။အိပ္ယာေပၚက Hunကိုအေနာက္ကေနသိုင္းဖက္ေတာ့ ဖက္ထားေသာလက္ေမာင္းကို ျဖန္းကနဲျမည္ေအာင္ရိုက္ခ်ေလသည္။
