My Mischievous Boyfriend [UNDER REVISION]

Chapter 32

A/N: Sorry nga pala sa Chapter 31! Hindi ko kasi namalayan na onti lang yung nasulat ko eh. Nawala kasi yung nasulat ko!

Avery's POV

"Avery? Nandyan ka ba?"

I heard a familiar voice coming through the door of my room. Sino kaya 'yun?

"Avery! Faster, malalate na tayo." Si Scarlett lang pala. Pero paano siya dito nakapasok?

"Paano ka nakapasok dito?"

"Ah, eh, bukas kasi yung gate. Buti nalang nakita ko agad."

"Buti nalang. Kundi nanakawan na ako!" I said as I stand then huminto ako nang makalapit na ako sa pinto. "Stay here. Kakain lang ako ah."

Then ginawa ko na yung daily routine ko. Luto. Kain. Ligo. Bihis. Nagpanganda ng onti. And.. Done! Ang bilis ko noh?

"Sige, alis na tayo." Aya ko kay Scarlett then sabay kaming naglakad papunta sa labas, sa kotse niya.

=Car=

Hindi pa kami nagsasalita ng ilang minuto, pero nung medyo malapit na kami sa school, she broke the silence.

"So, kamusta yung relationship niyo ni Ethan? Okay ba kayo?" She sarcastically said. Why would she need to know? Ex nalang siya diba? Pakialamera. Tss.

Sasabihin ko sana yung 'What would you need to know, bitch?' nang palihim kong batukan yung sarili ko. Hindi pwede iyon! Baka isipin niya na galit ako sa kanya. Sunga mo talaga Avery! "Why, yes! Okay na okay kami ni Ethan. Actually, we're truly inlove with each other." Proud kong sabi.

"Uhh, okay din naman kami ni Ethan, she treated me right. Dati pa nga, hinahatid-sundo pa nga niya ako. Then pinapasyal niya ako kahit saan ko gusto." Pagmamalaki niya. Chunk. Anong pinaglalaban mo? "Oh? More than that ang ginawa niya sakin 'nun. We've been happy for years then. Tsaka kung sino yung magkakamali samin, hindi parin kami bibitaw sa isa't isa."

"Okay. Tama na. Nandito na pala tayo sa school." She assumed and changed the topic. Nako, ayaw mo lang marinig yung sinasabi ko tungkol samin ni Ethan. Haha. Kawawa kasi. And right, nandito na rin pala kami sa school finally.

Tiningnan ko na yung oras-- oh my god! Late na late na kami! Emeged!

We rushed through the door of my room. Dito pala yung room niya rin? Pagkadating namin, wala pa si prof. Thank goodness. (Weew!)

Pagkaupo namin, (magkatabi kami) nagsimula nang maging beehive yung room. Yung iba, pinag-uusapan si Scarlett kung bakit bumalik at kung bakit nandito siya. Still, popular parin pala si Scarlett dito kahit for many years na siyang umalis papunta ng States.

Nandito na pala sila Madison, Elizabeth, pati yung dalawa niyang kasama, si Abigail, Ethan, pati si bitch. (Lam niyo na yan!) (Starts with letter A)

Hays, hanggang ngayon, hindi paein kami nagpapansinan ni bitch. Nor mag-hi/hello sa isa't isa, hindi namin magawa.

"Girl! Sino pala yung girl na kasama mo kanina?" Madi at Abigail approached. "Ah, si Scarlett yun."

"Si Scarlett? Parang nag-iba yung mukha ah! No wonder she looks different now. God. Siya yung bitch eh!" Then nagfrown si Madison. Kilala nila si Scarlett? Aw. -_-

"You guys know about her? About that bitch? Hays. Ex siya ni Ethan." I sarcasticly said then I pushed them papunta sa labas ng room.  "Kaya nga! Ex nga. By the way, bakit kayo magkasama kanina?"

"Ah, sabi niya sakin na sabay kami sa pagpasok ngayon." Kibit-balikat kong sabi. "Tsk. Wag ka ngang makipag-friends 'dun kay Scarlett!" Inis na sabi ni Abigail. I think tama yung decision niya. Pero hindi. Mali iyon. Mahahalata akong naiinis ako kay Scarlett.

"Um, guys, pwede bang mahiram muna si Avery?" Sound of the bitch. Lam niyo na yan. "Why not? Okay, you two can talk." Sabi ni Madison then nag frown siya. Then hinila ako ni Scarlett away from Madi and Abigail just a few steps away.