Gece geçte yatsam sabah mutlu uyandım dün gece eğlenceli geçmişti tabii Emreli kısmı saymazsak.
Günaydınn canım yatağımmm
Sarılarak uyuduğum yastığı yatağın kenarına bıraktım kalkmak istemesem de yatağımdan ayrıldım. Banyoya koştum önce yüzümü yıkadıktan sonra çıktım yatağıma bakıp uzaktan bir öpücük attım seni seviyorum yatağım gece görüşürüz.
Aşağıya indiğimde pek kimse yoktu galiba erken uyanmıştım.
Salondaki koltuklarda oturmuş kahvaltının hazır olmasını bekleyen Tuncay abi vardı ve bugün sofrayı kim hazırlayacak kavgası yapan Alp ve Yusuf abi bir de benim hazırlamayacağım kesin diyen Arda vardı onları izlemeyi bırakıp yanlarına koltuğa atladım. Günaydınnn
-Günaydınn erken uyanmışsın neyin var
-Bilmiyorum ki Tuncay abi uyudum biraz ama ilk defa uykum gelmedi erkenden kalktım
-Selimm nasılsın dün ben odadan çıkınca ne oldu kötü bir şey demedi değil mi Koray
- Yok kötü bir şey demedi ufak bir uyarı yaptı diyelim
Yusuf abi ve Alp abi mutfağa giderken telefonum çalmıştı. Arayan numarayı görünce başta şaşırdım ama hemen açma isteği duymuştum. Salondan uzaklaşıp mutfakta ki balkona çıkmıştım
-Efendim Mert abi
-Selim ne yapıyorsun nerelerdesin en son beni aradın yardım istedin ondan sonra irtibat kuramadık
-İyiyim abi hallettim sorun kalmadı
-Semih abin yardımcı olabildi mi sana onu yönlendirmiştim sana yardımcı olsun diye
-Evet evet sağ olsun çok ama çok iyi yardımcı oldu. O nerede nasılmış bir şey olmuş mu ona hala mesleğine devam ediyor mu?
-Evet niye devam etmesin selim
- Öylesine sordum Mert abi yani merak ettim uzun süre görünmedi de ortalarda
-Ha Semih abin iyi merak etme aynı işinde gücünde devam ediyor bir şey diyor musun selim bir sıkıntın olursa ara numaram var zaten sende
-Tamamdır abi sende ara
Meslekten atılması gerekmiyor mu ya o zaman Semih abinin nasıl biri olduğu ortaya çıkmamış Emre ve Koray abi de bir şey yapmamış ee nerede ne yapıyor bu adam
gidip Emreye sorsam mı Semih abi artık Koray abilere mi çalışıyor ne oluyor oğlum ya beynim yandı Mert abiden de laf alamadım ama kardeşi meslekten atılmış olsa haberi olurdu. Emre ile de muhatap olmak istemiyorum ya da o benim ile muhatap olmak istemiyor bilemedim şu an neyse başka bir gün mert abiyi arar öğrenirim.
Saat ilerledikçe masanın etrafında toplanmaya başlamışlardı bu sefer Emre de oturuyordu hemde her zamanki gibi yanımdaki sandalyede ama bunu benim için değil büyük ihtimalle Koray abi var diye yapıyordu çünkü Koray abi evde kavga çıksın istemiyordu , evde çıkan kavgalara tepkisi baya büyük oluyormuş öyle anlatmıştı Yusuf abi.
Sessizce konuştum
- Emre nasılsın iyi misin iyi uyuyabildin mi
Cevap vermiyordu konuşmaya devam edecektim yüzüme sert sinirli şekilde bakmasaydı
Kahvaltı zamanı bitince Koray abi Tuncay ve Emre toplantı odasına geçmişti. Ben ise Alp abiden dövüş dersi almaya çalışıyordum. Kendini savunmam gereken durumlar ile karşılaşabilirsin demişti. Ama dövüşmek benim işim değil ya bir kere ben kıyamam karşıdakine zarar veremem ki. Bir insan bir insanın canını nasıl yakabilir ki
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARTIK YALNIZ DEĞİLİM (bxb)
Teen FictionBirçok kez ölmek istemiştim biliyorum ama şu an gerçekten ölüm ile yüz yüze kalınca ne olursa olsun kimse beni sevmesede yaşamak istediğimi anladım. Yaşamak istiyorum en azından burada tek başıma ölmek istemiyorum. Beni seven kimse yokken ölmek ist...