Birçok kez ölmek istemiştim biliyorum ama şu an gerçekten ölüm ile yüz yüze kalınca ne olursa olsun kimse beni sevmesede yaşamak istediğimi anladım. Yaşamak istiyorum en azından burada tek başıma ölmek istemiyorum. Beni seven kimse yokken ölmek istemiyorum.
-Abi ne olur hızlı sürsünler şu arabayı ne olur selim bizi bekliyor lütfen hadi
-Emre sakin ol gidiyoruz işte selimi alıp eve döneceğiz
-Abi bir şey yapmamıştırlar demi selim iyidir demi
-Oğlum az önce konuştun ya sesini duydun iyiymiş işte bir şeyi yok
-İçim rahat değil ya bir şey olduysa ya öldüyse ya biz oraya gidene kadar selimi geri kaçırdılarsa selimi öyle hemen bırakıp gittiler mi diyorsun öyle kolay bırakacak olsalar niye kaçırsınlar değil mi
-Emre yeter artık kafanda kurma hem bak her ihtimale karşı ambulans gönderildi zaten bizden önce ulaşırlar oraya merak etme
…….
Ölüyordum işte hemde tek başıma şu hayatta hiç kimse beni sevmiyorken ölüyorum ölüp gideceğim herkes beni unutacak hiç kimse beni hatırlamayacak. Belki Emre hatırlayacak ama ona çok kırgınım ve ona kırgın şekilde ölmek canımı daha çok yakıyor. Keşke bana inansalardı benim onlara çok ihtiyacım vardı. Keşke daha çok vakit geçirme imkanımız olsaydı.
Canım çok acıyor çok üşüyorum gerçekten çok soğuk etraf bulanıklaşıyor sanki dünyanın parlaklığını kısıyorlar birazdan her yer karanlık olacak ve ben karanlıktan nefret ediyorum.
-Geldik mi burası mı nerdeyiz abi ya
-Konum burayı gösteriyor zaten evin kapısı açık bu ev olmalı
-Hadi inelim arabadan girelim içeriye ambulans niye yok ambulans gelecek demiştiniz Koray abi yanlış ev mi burası selim nerde
-Emre bak geldik işte doğru yerdeyiz içeriye girip selimi alacağız eve gideceğiz tamam mı sadece biz ambulanstan daha çabuk geldik artık hadi geçelim içeriye
-Selim selim neredesin burada mısın selim bak ben geldim
Duyduğum sesler gerçek mi birisi benim adımı söylüyor sanki, gerçekten ölüyor muyum sese doğru mu gitmeliyim ama yürüyecek durumda değilim ki çok korkuyorum.
Girdiğimiz evin odalarını dolaşıp selimi bulmaya çalışıyordum kapısı açık olan odaya doğru yöneldiğimde gördüğüm manzara karşısında ne yapacağımı bilemedim yerler kan olmuş selim yerde yatıyor gözleri hafif açık ama hareket etmiyordu
-Selim hayır hayır Selimmmmm ambulans ambulans gelmedi ambulans çağırın Koray abi Arda ambulans lütfen
Yüzüme boş boş bakan selimin yanına gittim yerde kanlar içinde yatıyordu kafasını dizlerime koydum saçını okşamaya başlarken konuştum.
-Selim iyi olacaksın geldim tamam mı korkma geldim özür dilerim ne olur korkma yanındayım tamam mı
-Ne olmuş burada kanlar Selimmmmm
Ardanın bağırması ile herkes odaya doğru koştu
-Arda ambulansı arasınlar arayın hastaneyi gelmediler hani bizden önce gelecekti hadi hepiniz bakmayın öyle mal gibi bir şey yapın Koray abi selim ölüyor Tuncay bir şey yapın yola koşun ambulansı getirin hadii bir şey yapın artık ölmesin.
Selim ölme ne olur ölme selim
-Emre
-Selim buradayım bebeğim korkma geçecek eve gideceğiz güven bana iyi olacaksın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARTIK YALNIZ DEĞİLİM (bxb)
Teen FictionBirçok kez ölmek istemiştim biliyorum ama şu an gerçekten ölüm ile yüz yüze kalınca ne olursa olsun kimse beni sevmesede yaşamak istediğimi anladım. Yaşamak istiyorum en azından burada tek başıma ölmek istemiyorum. Beni seven kimse yokken ölmek ist...