Çok üşendim ama yine de ayağa kalkıp adımlarımı banyoya doğru ilerlettim. Neyse ki herkesin odasında kendine ait banyo alanı vardı. Hızlıca duşumu alıp odaya tekrar döndüm.
Üzerime giyecek kıyafet seçerken aklıma az önce ki yaşadıklarımız gelmişti. Çok mutluydum ve bunun etkisi altından çıkmak benim için baya zordu gözlerimi her kapattığımda az önce yaşadığım sahneleri tekrar tekrar yaşıyordum sanki.
Mutluluğuma kısa bir ara vermem gerekti çünkü aşağıda toplanmamız lazım ve ben geç kalırsam Koray abinin bana neler yapacağını düşünemiyorum bile.
Yürümekte biraz zorlansam da hızlı adımlarla merdivenleri indim gözümün ucuyla masaya baktım çok şükür Koray abi daha gelmemişti. "İyii akşamlarrr" diyerek masaya oturdum.
Herkes masadan kafasını kaldırıp bana bakmıştı. Ama lafa ilk atılan Yusuf abiydi…
-Oo selim bu ne mutluluk yüzünde güller açıyor
-Ne gülü oğlum gül falan hayırdır
-Emre abi mecaz yaptım sadece selimin aksine sen niye sinirlisin ki bu kadar
-Ne sinirlisi ya şaka yapim dedim sende hemen yanlış anlıyorsun
-Neyse susun Koray abi geliyor
-İyi akşamlar herkese, çok konuşmayacağım biliyorsunuz ki yarın Ardanın doğum günü yarın büyük bir kutlama olacak iş adamları eşleri herkes orada olacak çok kalabalık olacağı için biz bugün kendi aramızda kutlama yapacağız Arda öyle istedi herkes hazırlansın Tuncay bir mekanı ayarladı oraya gideceğiz. Silahlarınız yanınızda olsa bir sorun çıksın istemiyorum.
Koray abinin söylediklerini duyunca mutlu olmuştum eğlenmek iyi gelecekti bize. Ama bir dakika acaba benim gelmemi istiyorlar mıydı? Sormak istedim ama cesaret edemedim zaten sabah yaşadığımız olaydan dolayı kırgınım şu an konuşabileceğimi sanmıyorum. Bir şey söylemediğine göre bende geliyordum.
Sessizce Koray abinin gözlerinin içine baktım. Beni anlamış gibi konuştu.
-Evet selim sende geliyorsun
Koray abi konuşmasını bitirince herkes hazırlanmak için odasına dağılmıştı. Koşarak odama çıktım acaba ne giyseydim ilk defa bir eğlence mekanına gidecektim. Acaba mavi gömleğimi mi giyseydim ya da kahverengi kazağım vardı off ne giysem ya diye düşünürken kapı çaldı
-Gel
-Benim bebeğim hazır mı ona bakmaya geldim
-Hiç hazır değilim, ben ne yapacağım ne giymeliyim hiç bilmiyorum
-Hımm ben yardımcı olayım o zaman sevgilime
-Sevgilim mi
-Evet yoksa değil misin
-Hayır ya öyleyim tabii ki, sadece hoşuma gitti Emre şey soracağım bende silah taşıyacak mıyım
-Hayır selim belki yarın ki görevde kullanırsın, hadi hazırlanalım bekliyorlar aşağıda ne giymeyi düşünüyorsun
-Tamam ya mavi gömleğimi mi giysem yoksa kahverengi kazak mı giysem sence ne yapayım
-Bebeğim mavi de kahverengi de sana çok yakışır ama evin kuralı var dışarı çıkarken siyah veya beyaz giymelisin
-Offf ama ya neyse tamam beyaz gömleğimi giyerim bende
-Olmazz hayır
-Niye
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARTIK YALNIZ DEĞİLİM (bxb)
Fiksi RemajaBirçok kez ölmek istemiştim biliyorum ama şu an gerçekten ölüm ile yüz yüze kalınca ne olursa olsun kimse beni sevmesede yaşamak istediğimi anladım. Yaşamak istiyorum en azından burada tek başıma ölmek istemiyorum. Beni seven kimse yokken ölmek ist...