Please Don't See Me [Mm Transl. || Completed]

CHAPTER-21

UNICODE

အပိုင်း (၂၁)
ဖွင့်ဟဝန်ခံခြင်း

ရှုကျင်း မြို့မှထွက်ခွာခါနီးအချိန်၌ အမှားတစ်စုံတစ်ရာ ပြုခဲ့မိ၏။ အဝေးပြေးကားမှတ်တိုင်​၏ဆားဗစ်ဧရိယာတစ်ဝိုက်၌ ဖုန်းကျန်ခဲ့ခြင်းပင်။

မည်သည့်အချိန်၌ ကျပျောက်သွားသည်ကို ရှုကျင်း မသိရှိ။ ရေနှင့်အစာ သွားဝယ်ခဲ့ရုံသာ။ အဝေးပြေးကားက ၁၂ကီလိုမီတာခန့် မောင်းနှင်ပြီးနောက်မှ သူ ဖုန်းပျောက်နေခြင်းမှန်း သတိထားမိခြင်း။

ဒရိုင်ဘာ၏ဖုန်းကို ငှားယူကာ ဖုန်းခေါ်ကြည့်သော်ငြား ဖုန်းက စက်ပိတ်ထားနှင့်ပြီးဖြစ်သည်။

တစ်စုံတစ်ယောက်က ကောက်ယူသွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်၏။

ထိုဖုန်းအား ရှုကျင်း သုံးစွဲနေခဲ့သည်မှာ သုံးနှစ်ခန့်ကြာမြင့်နေလေပြီ။ မော်ဒယ်နိမ့်ကာ တန်ဖိုးမရှိတော့ချေ။

ထို့ကြောင့် ဒရိုင်ဘာက လာမည့်အထွက်ဂိတ်၌ ကားပြန်လှည့်ကာ သွားယူပေးရန် လိုအပ်၊ မအပ် မေးလာခဲ့ချိန်၌ ရှုကျင်း ထိုအကူအညီကို ငြင်းပယ်ခဲ့လေသည်။ ရှန့်ရှင်းဟယ်က နောက်တစ်နေ့တွင် အချိန်ပိုဆင်းမည်ကို သိထားပြီးသည့်အပြင် ရှန့်ရှင်းဟယ်တည်ရှိရာ ရုံးအဆောက်အအုံ၏လိပ်စာကိုလည်း အင်တာနက်မှတစ်ဆင့် ရှာဖွေနှင့်ပြီးပြီ။

သွားလိုရာခရီးဆုံးသော် ရှုကျင်းက သူ့အတွက် စိမ်းသက်သောအဆောက်အအုံ၌ မတ်တပ်ရပ်နေမိ၏။ မိုးထိမြင့်တက်နေသည့်အဆောက်အအုံကြီးကို မျှော်ကြည့်ရင်း ရှုကျင်းသဘောပေါက်လိုက်မိသည်က သူ အလျင်စလိုထွက်လာမိခဲ့လေခြင်းဟူ၍။ ဤသို့ သုတ်တီးသုတ်ပျာရောက်လာခဲ့ခြင်းက ရှန့်ရှင်းဟယ်အတွက် စိတ်တုန်လှုပ်စရာလော၊ အံ့ဩစရာလောကိုဖြင့် ရှုကျင်း မသိရှိ။

ယနေ့ဟာ နွေဦးပွဲတော်ပိတ်ရက်နောက်ဆုံးနေ့ပင်။ ထို့ကြောင့် အဆောက်အအုံအတွင်း၌ အနည်းငယ် လူရှင်းနေ၏။

ရှုကျင်းထံ၌ အလုပ်ကဒ်ပြားမရှိ၍ လုံခြုံရေးအစောင့်က သူ့အား ဝင်ခွင့်မပေး။ ထို့ကြောင့် ရှန့်ရှင်းဟယ်၏ကုမ္ပဏီနာမည်ကို ပြော၍ ရှန့်ရှင်းဟယ်ဆီ ဆက်သွယ်ပေးရန် အစောင့်အား အကူအညီတောင်းရလေ၏။