Erresira Ne Shpirtin Tim

5

Aleks e kuptoi se ai u merzit por ai thjesht i tha te verteten
Nuk mund ta mashtronte sepse kjo gje nuk bente pjese ne karakterin e Aleksit

- Ajsi u largua per ne Angli - pyeti ai duke thyer heshtjen
- po ka ikur - tha Aleksi serioz
- ishte bere shume e bukur ate dite qe e takova  - tha Emanueli duke buzeqeshur
Por Aleksi nuk foli duke mos e zgjatur ate muhabet

- nuk do flasesh asgje - i tha Emanueli pas disa minutash duke bere qe ai ta shikonte
- preferoj te te degjoj ty - tha ftohte Aleksi

- ndersa une dua te te degjoj ty meqe kjo eshte hera e fundit qe po shihemi - tha ai
- nuk do te te pelqenin te degjoje ato qe une mund te them - tha Aleksi duke e pare ne sy

- dua te di ate qe ti ke brenda teje , dua te di ato qe ti ke  menduar  per gjithe keto vite- tha Emanueli edhe perse e dinte se asgje te mire nuk do ti thoshte

Emanueli po e veshtronte dhe e kuptonte se pavarsisht te gjithave Aleksi nuk deshironte ta lendonte ate
nderkoh ai  mori fryme thell dhe u be gati te fliste

- per mua ti je fajtori per gjithcka- tha Aleksi duke e pare ne sy
- e di e kam kuptuar kete gje - tha Emanueli

- ti je fajtor per vdekjen e nenes time , ti je fajtore per ndarjen time dhe te Ajsit ,
Ti je fajtor per cdo lot qe kam derdhur
Ti je fajtore per cdo vuajtje qe ne kemi kaluar - tha ai  me nje fryme

Emanueli kishte ulur koken dhe nuk guxonte ta shikonte ne sy
- per mua ti je nje i huaj , nuk ndjej asgje per ty madje as kur flitet per ty nuk kam asnje lloj ndjenje- tha Aleksi por nuk e kuptonte perse ndihej keq nga fjalet qe po thoshte

- une te kuptoj edhe perse fjalet e tua po me vrasin une prap te kuptoj - tha Emanueli duke ngritur koken dhe duke e pare

- qe diten kur kam hyre ketu brenda ne nuk kemi folur me , nuk kam pasur as mundesin te te tregoj versionin time te asaj ngjarjeje - tha ai me gjysem zeri

Syt e Aleksit menjehere u erresuan
sapo ju kujtua ajo dite
- nuk dua ta kujtoj ate gje - tha serioz ai
- te lutem bir me lejo te flas sepse ndoshta eshte hera e fundit per  mua - tha Emanueli me syt me lot

- une nuk jam biri jot - tha me zerin e ftoht Aleks
- me fal - tha ai me zerin qe i dridhej
- ne rregull po te degjoj - tha Aleks duke i dhen mundesin per te paren here qe ai te fliste per ate ngjarje

- Ate dite dola nga shtepia me Ajsin qe ta coja ne nje konkurs - vazhdoi te fliste kur Aleks e nderpreu
- keto gjera i di sepse kam qen aty , me thuaj ato qe une nuk i di - tha serioz duke i vendosur duart mbi tavolin

- nuk e mendoja kurr se ai do ta bente ate gje ,ne ishim shoke te ngusht ishim rritur bashke

Kur ai kishte nevoj une bera gjithcka qe ai te behej dikushi ne kete jet - tha Emanueli duke fituar vemendjen e Aleksit

- per cfare kishte nevoje ai - pyeti Aleksi
- meqe familja ime ishte e pasur une i kisha gjerat me te rregulluara ndersa ai punonte cdo lloj pune per te fituar sado pak para shume here futej me telashe dhe gjithmon permende emrin tim per te shpetuar nga ato

- por e mbanim miqesin te fshehur sepse im ate nuk me lejonte me te qendroja me te se nuk i pelqente fakti se kishte dosje neper komisariate
Por kur babi im vdiq - tha ai me gjysem zeri

- cfare apo e more dhe e fute ne shtepin tende - i tha Aleksi
- po bera gjithcka qe ai te behej si une filluam te punonim bashk ne kompanit e mia - fliste Emanueli duke kujtuar gjithcka

- cfare pune beje apo ate per te cilen je ketu brenda - e pyeti ai
- jo une kurr nuk jam marr me ate per te cilen jam denuar - tha ai duke e cuditur Aleksin