Erresira Ne Shpirtin Tim

14

Te dy kishin humbur ne shikimin e njeri - tjetrit
Darvi trokoti ne dere duke i bere qe te vinin ne vete

- shoh se qenkeni njohur me ne fund - tha duke qeshur
- epo ne njiheshim - tha Luna duke e len te habitur ate

Darvi u kthye nga Aleksi dhe ai ja beri me shenje qe te mos fliste me shume
- nese ju duhet dicka me therisni Zoteri - tha Luna duke dal nga zyra e tij

- hej hej nga njiheni ju - pyeti kureshtar Darvi
Aleksi i kujtoi historin e gruas qe per pak kishte shtypur dhe ai kuptoi gjithcka

- po ti nga e njeh - pyeti Aleksi
Darvi qeshi dhe vazhdoi ti tregonte
- cfare kjo eshte ajo llafazania e avionit - tha Aleksi i habitur
- po pra - tha Darvi

- bravo e paske ndrit - tha ai
- pse mor burre - tha Darvi
- ta dish nese edhe ne pune nuk i pushon goja si ne avion une as dy dite nuk e mbaj ketu - tha serioz dhe Darvi shpertheu ne te qeshura

Nderkoh Luna ishte ne zyren e saj dhe degjonte te qeshurat e Darvit
Telefoni ra dhe Aleksi e thirri te shkonte ne zyren e tij

- te uroj fat - tha Darvi duke i buzeqeshur sa hyri brenda
- faleminderit - tha duke i kthyer buzeqeshjen

Darvi u largua duke i lene vetem dhe ata vazhduan te punonin
Aleksit po i pelqente menyra se si ajo e degjonte dhe mbante cdo gje shenin dhe ishte fjale pak

Duke e veshtruar me vemendje syt i shkuan tek qafa e saj
Dhe pa varsen qe ai kishte dite qe e kerkonte

- ku e ke marr ate varse - e pyeti menjehere
- cfare - pyeti e hutuar Luna
- per varsen po te pyes - i tha serish Aleksi

- une nuk kam ardhur ketu qe te me beni pyetje personale - tha Luna
- kur une te pyes per dicka ti duhet te pergjigjesh se do te thot qe nuk po te pyese kot - tha Aleksi

- epo une nuk dua te pergjigjem - tha ajo duke e bere qe ai te humbte durimin
U ngrit dhe shkoi pran saj

- degjo ketu mos me bej mua lojra te tilla te pyeta si njeri - tha Aleksi tashme pran fytyres se saj
- edhe une si njeri tu pergjigja- tha Luna

Te dy ishin kokeforte dhe nuk hapnin rruge lehte
- kjo varse eshte e imja - tha Aleksi duke e prekur me dore dhe padashje preku edhe qafen e saj

Trupi ju dridh nga ajo prekje
- si qenka e jotja po hiqe ate dore - ngriti zerin Luna
- sepse mua me ka humbur dhe rastesisht eshte ne qafen tende - tha ai duke e pare ne sy

Dhe Lunes ju kujtua kur gjyshja ja kishte dhene ,gjithashtu ju kujtua se ai ka qen ne shtepin e saj
- ma verteto se eshte e jotja - tha ajo duke mos leshuar pe

- hiqe te thash mos me lodhe me shume - tha i nevrikosur
- ti mund te jesh shefi ketu por mua nuk me komadon dot
Nese kjo eshte e jotja ma verteto po pres - tha duke e pare ne sy

Kur edhe ai i nguli syt mbi syt e saj ajo menjehere ktheu koken ne anen tjeter
- epo zoteri meqe nuk ma verteton dot se kjo eshte e jotja mund ti kthehemi punes - tha Luna

-falendero Zotin qe nuk kam kohe te merem me ty - tha duke shkuar dhe duke marr telefonin e tij

E coi tek fotot dhe ja drejtoi asaj
- ja shikoje - tha duke i treguar nje foto pa bluze ku dukej varsja ne qafen e tij
- a nuk kishe foto tjeter - tha ajo duke larguar syt nga telefonin

- epo me golf nuk do te dukej varsja - tha duke fikur telefonin
- ne rregull - tha duke hequr varsen nga qafa

- meqe eshte e jotja urdhero - tha duke ja dhene ne dore
Aleksi e mori dhe menjehere e vendosi ne qafe

Ajo u cudit nga veprimi i tij por beri sikur nuk i interesoi
- a mund te vazhdojm punen tani - tha Luna
- sigurisht - tha serioz ai

- per sot kaq meqe me ka then Davri se je ne shkolle mund te ikesh - tha Aleksi
- faleminderit- tha Luna duke u larguar
Shkoi ne zyren e saj dhe mori canten  nderkohe telefoni vazhdoi te binte

- erdha moj sa te shkoj tek urbani - i tha Anaisit
Aleksi ishte pas saj dhe e degjoi
Hypen te dy ne ashensor dhe po mundoheshin te shikonin kudo vetem njeri - tjetrin jo

Sapo zbriten autobuzi u largua
- dreqin - tha Luna me ze
- cfare ndodhi - pyeti ai qe ishte pas saj
- iku autobuzi - tha e zhgenyer

- eja te te coj une - tha Aleksi serioz
- jo faleminderit- tha duke refuzuar
- mere si shenje falenderimi per varsen - tha ai duke e pare ne sy

Kur pa se Luna po mendohej hypi ne makine
Sapo ndezi makinen pa qe ajo hapi deren

- vlen akoma oferta - tha me gjysem zeri
Ai vetem pohoi me koke dhe ajo hypi
- rruges jam - tha sa hapi telefonin

- i dashuri - pyeti kureshtar Aleksi
Dhe Luna vetem e pa
-lere fare - tha Aleksi serioz
Dhe ajo buzeqeshi

- me lere ketu - tha Luna
- e perse- pyeti ai
- nuk dua qe njerezit te krijojn mendim te gabuar per mua - tha ajo dhe ai buzeqeshi

Ndaloi makinen dhe ajo zbriti e pastaj u kthye drejt tij
- shume faleminderit zoteri - tha duke i buzeqeshur
- Aleks ne zyre jam Zoteri - tha ai duke ja kthyer buzeqeshjen

- faleminderit Aleks- tha ajo dhe u largua
- sa i.bukur ju duke emri i tij i then nga ajo

Vendosi syzet dhe vazhdoi rrugen per ne shtepi
Parfumi i saj kishte pushtuar makinen e tij

- mirserdhe zoteri - i tha roja tek dera
Dhe ai i buzeqeshi me miresjellje
Sherbetorja hapi deren  dhe i tha se dikush po e priste ne zyren e tij

- kush eshte - pyeti kureshtar
- nuk ma tha emrin zoteri - tha ajo duke ulur koken
- ne rregull faleminderit- tha duke shkuar drejt zyres se tij

Po a e priste ai personin qe kishte shkuar per ta takuar?
Cfare do te ndryshonte tek ai fakti qe do ta takonte ?

Thon se e shkuara nje dite kthehet
Sado qe te vonoj nje dite ajo qe ti mendon se e ke len pas vjen serish por se per cfare vjen  askush nuk e din ....