Erresira Ne Shpirtin Tim

34

Nuk e kishte zen gjumi gjithe naten nga endrrat e keqija
Qe diten qe e kishin rrembyer ajo nuk ishte me e qet

Frika se ajo gje mund te ndodhte serish e perndiqte gjithmon
Ishte zgjuar me heret se gjysherit e saj

U ngrit beri mengjesin dhe kur degjoi se dera e dhomes u hap vendosi edhe kafen te behej
Alketa u cudit kur pa se tryeza ishte e shtuar

- mirmengjesi cfare eshte kjo mrekulli - tha ajo duke pare nga Luna
- mirmengjesi thjesht me doli gjumi me heret - tha Luna duke shkuar drejt gjyshes se saj

- sa shpejt e bere kafen - tha Xhuzepe ndersa zbriste shkallet kur era e kafes u hap neper dhome
- mirmengjesi gjysh - tha Luna duke shkuar drejt tij

Ai pa oren  06:30 dhe u cudit kur pa Lunen
- ti zgjuar - tha duke qeshur
- he pra tani nuk po ju kuptoj keq te zgjohem heret e keq te zgjohem vone - tha ajo duke i cuar kafen ne tavolin

- Jo jo jam me i lumtur kur zgjohesh heret - tha ai duke buzeqeshur
Pasi hengren nje mengjes te shijshem nga duart e mbeses  se tyre
Te dy vazhduan ta komplimentonin Lunen per gjerat qe kishte gatuar

Pasi ndihmoi gjyshen te pastronte shkoi te behej gati per ne pune
Po vishej kur telefoni vazhdoi te binte
U cudit kur pa qe ishte Aleksi

- mirmengjes- tha ajo duke u pergjigjur
- mos te nxora gjumin - tha ai duke qeshur

- yhhy une kam bere gjithe ato pune deri tani ti me thua je ne gjume - tha duke qeshur
- epo shume mire kjo do te thot se nuk do te te pres shume - tha ai

- domethen - tha Luna
- qe sapo kam arritur ne shtepin tende dhe derisa te pershendes gjysherit e tu ti do jesh gati per ne pune - tha ai dhe ajo varpoi tek dritarja

- dreqin qenke verte ketu- tha Luna duke bere qe ai te ngrinte koken drejt katit te dyt
- pse mos kishe dyshim- tha Aleksi duke ja bere me dore dhe mbylli telefonin

Alketa dhe Xhuzepe u gezuan kur e pan aty
- mirserdhe bir - tha Xhuzepe duke shkuar pran tij
- mirse ju gjeta zoteri - tha Aleksi

- me mire mw thuaj gjysh me mire se zoteri me duket vetja me i vjeter sec jam - tha Xhuzepe dhe te dy vazhduan te qeshnin
- ne rregull gjysh - tha Aleksi dhe Xhuzepe e perqafoi

Alketa kishte pergatitur kafen kur Luna zbriti poshte
- ti sikur ishte gati - tha Aleksi duke qeshur

- si isha gati kur ti ishe tek dera kur me more - tha Luna gjoja me nerva
- ne fakte me ra rruga ketej dhe thash te te marr qe te shkojm bashke ne pune - tha ai duke pare gjysherit e saj

U pershendeten me Alketen dhe Xhuzepen  dhe hypen ne makine
- nuk e besova aspak ate qe the - tha Luna duke vendosur rripin e sigurimit

- per cfare - pyeti Aleksi
- qe te ra rruga ketej - tha Luna dhe ai vazhdoi te qeshte
- ne fakte pas asaj qe ndodhi jam pak ne merak per ty prandaj erdha - tha ai dhe Luna buzeqeshi

- me duket se as ti nuk i ke punet mire me gjumin - tha Aleksi
- ne fakt i kam pas shume mire por qe pas asaj qe ndodhi nuk po arrij dote te flej - tha Luna me gjysem zeri

- te kuptoj eshte dicka e keqe te mos arrish te mbyllesh syt qoft edhe nje moment gjate gjithe nates - tha Aleksi duke bere qe Luna te kthehej dhe ta shikonte me kureshtje

- po ti perse nuk arrin te flesh - pyeti ajo
Ai mori fryme thell dhe nuk foli
- me fal nese bera pyetje qe nuk duhen- tha ajo e ndjer ne faj

Aleksi hapi krahun dhe ndaloi makinen
- nuk bere asnje pyetje te gabuar thjesht duhen shume ore per te ta kthyer pergjigjen e asaj pyetje - tha Aleksi

- ndoshta nuk eshte dicka qe do ta flasesh me mua - tha Luna duke e pare ne sy
- se di ndoshat nje dite do te ta tregoj dhe do e kuptosh arsyjen e vertet - tha ai duke ndezur makinen dhe  duke e len Lunen me shume dyshime ne mendjen e saj

Bruno kishte pritur qe ne mengjes telefonaten e mikut te tij por mesa dukej ata kishin vendosur te mos e mbeshtesnin ne planin e tij

U largua nga hoteli dhe u nis drejt aeroportit per tu kthyer ne vendin e tij dhe pran femijeve
Ishte ulur duke pritur oren qe avioni i tij te nisej kur telefoni vazhdoi te binte

Buzeqeshi sapo pa qe ishte Blerimi
- me thuaj qe nuk ke ikur - tha ai sapo Bruno hapi telefonin
- Jo jam ne aeroport - tha Bruno

- na prit sepse jemi nisur per atje - tha ai duke mbyllur telefonin
Bruno ishte i lumtur  qe miqte e tij nuk e kishin zhgenyer as kete here

Me ne fund ata arriten dhe shkuan pran tij
- nuk kam shume kohe per dhjete minuta avioni niset - tha Bruno kur ata u afruan pran tij

- e di jemi ne te njejtin avion - tha Blerim dhe Bruno vetem e pa
- domethen - tha serish ai
- qe do te vijm me ty per te te ndihmuar ne ate qe ti ke menduar - tha Blerim dhe Blerta e aprovoi me sy

Me ne fund u nisen te tre se bashku per te shkuar drejt vajzes se tyre
Per te cilen te tre ishin te gatshem te jepnin jeten  pa e menduar dy here

Bruno kishte shkuar ne shtepin e Lunes per te cuar prinderit e saj te cilet do te flsinin me vajzen e tyre per gjerat qe kishin ndodhur
Ndersa ai u nis drejt shtepis se tij ku po e priste Aleksi

Kur zilja e deres ra Luna vrapoi qe ta hapte
Pa e ditur se nje surpriz e vecant do te ishte aty

- Ba , mam - tha duke buzeqshur
- surpriz - than ata nje zeri dhe Luna vazhdoi te bertiste si nje femij
I perqafoi fort te dy dhe nuk ndalonte se puthuri

- cfare ke moj qe bertet- than Alketa dhe Xhuzepe duke shkuar drejt saj
- nuk do na ftosh brenda - tha Blerta dhe te gjithe vazhduan te qeshnin

Ishin ulur ne sallon dhe po bisedonin ndersa Luna ishte ulur mes dy prinderve te saj
Koken e kishte mbeshtetur ne shpatullen e Blerimit ndersa me njeren dore kishte perqafuar maman e saj

- jam njeriu me i lumtur ne bote qe ju te dy jeni sonte ketu - tha Luna duke buzeqshur
- edhe ne bija ime edhe ne - tha Blerim duke e puthur ne ball ......

Ja dhe pjesa e pare per sonte 😁