Erresira Ne Shpirtin Tim

33

Flashback

Kur zilja ra e kuptoi se kush ishte dhe shkoi menjehere ta hapte
Blerimi dhe Blerta po qendronin para deres
Bruno ju buzeqeshi dhe i ftoi brenda

- e dija qe do te vinit - tha Bruno duke i pare ne sy
- e biseduam dhe tashme e kemi nje pergjigje per ty - tha Blerimi

Nderkohe e qara e nje femije u degjua dhe Blertes ju mbushen syt me lot
- Ela mund ta sjellesh Lunen te lutem - thirri  Bruno gruan qe e ndihmonte ne shtepi

Ela u kthye me vajzen ne krahe dhe ja dha Brunos ne krahet e tij
Blerta e shikonte Brunon ne sy sikur i lutej qe ta mbante pak

- mos deshiron ta mbash ne krahe - tha ai duke i buzeqeshur
Ajo u kthye duke pare Blerimi  dhe kur ai i buzeqeshi u ngrit dhe shkoi drejt Brunos

E mori ne krahe dhe qe ne momentin  qe e pa ajo e deshi ate femije
Ajo vajze kishte syt e mikes se saj
Ishte femija me i bukur qe ajo kishte pare

- une nuk kam shume kohe nuk mund te jetoj gjithmon duke u arratisur - tha Bruno duke shkuar pran Blerimit

- une e bisedova me Blerten dhe ne kemi vendosur qe ta pranojm kerkesen tende - tha Blerimi dhe Bruno buzeqeshi i lumtur

- e dija qe nuk do me zhgenjenit - tha Bruno duke pare nga Blerta
Pasi vajzen e zuri gjumi Blerta shkoi pran dy miqve

- ti e din se sa shume e kam vuajtur une vdekjen e vajzes time - tha Blerta me syt me lot
- e di dhe te kuptoj - tha Bruno me gjysem zeri

- une pranoj qe te jem nena e vajzes tende dhe e mikes time me te mire por perseri kam frike nga dicka  - tha Blerta dhe Bruno vetem po e shikonte

- nese ke frike nga armiqt e mij duhet te rrish e qet sepse ata nuk e din se vajza ime jeton - tha Bruno
- Blerta ka frik nga dicka tjeter - tha Blerimi

- nga cfare - pyeti Bruno kureshtar
- kam frik se mos ndonje dite ti do te kthehesh dhe do vish te kerkosh perseri vajzen tende- tha Blerta me gjysem zeri

- perderisa une kam vendosur qe t'ju dorezoj ju gjysmen e shpirtit tim , t'ju dorezoj amanetin e Lusias dhe njeriun qe dua me shume ne kete bote do te thote se i kam menduar te gjtha pasojat qe do te vijne - tha Bruno dhe ata nuk folen

- une e di qe do te perfundoj shume shpejte ne burg dhe dua qe vajza ime te jetoj e lumtur dhe te kete nje jete normale si cdo femije
Dhe jam i sigurt se me dy prinder si ju ajo do te jet shume e lumtur - tha Bruno serish

- ne e duam Lunen por qe nga dita e sotme do ta duam edhe me shume - tha Blerimi me syt me lote
Blerta e kishte marr Lunen ne krahe dhe po e shikonte nderkohe qe ajo po flinte

- une te kuptoj dhe qe ju te jeni te qet dhe te vazhdoni jeten pa frik une dua t'ju bej nje premtim- tha Bruno dhe ata te dy u kthyen duke e pare ne sy

- ju betohem per Lusian qe une asnjeher nuk do ti tregoj Lunes se jam babai i saj biologjik, se une asnjehere nuk do ta kerkoj ate dhe pse do  te jem duke vdekur nga deshira per ta pare vajzen time - tha Bruno me syt me lote

Pas atij betimi ai e kuptoi se e humbi pergjithmon te drejten qe kishte mbi Lunen e tij

- dhe ne te premtojm qe Luna do te kete nje jete te lumtur qe ajo gjithmon do te jet mbi gjithcka  per ne te dy - tha Blerta dhe Blerimi e aprovoi

Bruno buzeqeshi i lumtur dhe shkoi pran vajzes se tij
E mori ne krahe vogelushen e tij dhe po e shikonte sa me shume qe ta fiksonte sa me mire fytyren e saj

Sepse e dinte qe ishte hera e fundit qe syt e tij do te shikonin syt e bukur te Lunes se tij
E puthi dhe me syt me lot ja dha Blertes ne krahe

U pershendet me Blerimin dhe Blerten dhe po i shikonte se si ata se bashku me vajzen e tij po largoheshin per te mos u kthyer me kurre

End flashback

- ju e dini se une nuk do e thyeja kurr ate betim - tha Bruno teksa i shikonte
- perderisa je ketu nuk di cfare te mendoj - tha Blerta

- jam ketu sepse mendoj se jeta beri ate qe une isha betuar se nuk do e beja kurr- tha Bruno duke bere qe ata te dy ta shikonin me habi

- e kuptoj habin tuaj dhe prandaj jam ketu qe t'ju tregoj gjithcka - tha   ai dhe vazhdoi t'ju tregonte atyre gjithcka qe kishte ndodhur nga njohja me Lunes dhe deri tek rrembimi i saj

Gjate kohes qe ai fliste Blerimi dhe Blerta vetem shikonin njeri - tjetrin
- kjo eshte arsyeja se perse une jam sot ketu pas njezet vitesh - tha Bruno kur ju  tregoi gjithcka

- domethen ti e njeh Lunen dhe e ke takuar - tha me frik Blerta
- po - tha i qet Bruno
- perse prinderit e mij nuk me treguan asgje - tha Blerimi

- sepse ju thash qe doja te isha une ai qe t'ju tregoja gjithcka - tha Bruno
- dhe per cfare apo per te na then se do ta thyesh betimin - tha Blerta dhe Blerimi u kthye te shikonte mikun e tij

- Jo asnjerher nuk do e thyeja ate betim , jam ketu per dicka tjeter - tha ai
- per cfare- pyeti Blerim kureshtar

- per Lunen jeta e saj eshte ne rrezik dhe une mendoj se e kam zgjidhejn qe ajo te jet e sigurt   - tha Bruno duke i trembur dy miqt e tij

Ai vazhdoi t'ju tregonte mbi iden qe kishte dhe e kuptoi se ata nuk ishin aspak dakort

- une vertet kam hequr dore nga e drejta e te qenurit babi i saj ama nuk kam ndermend te heq dore nga mundesia qe ajo te jetoj nje jet te sigurt

Blerimi dhe Blerta nuk folen asnje fjale
- une neser kthehem per ne Itali ju mendojeni dhe me ktheni nje pergjigje - tha Bruno duke u ngritur

Blerimi shkoi pran tij dhe i hapi deren
- une nuk dua t'ju shkaterroj familjen thjesht dua te shpetoj jeten e te vetmit njeri qe kam ne kete bote - tha ai me syt me lot

Blerimi vetem e pa dhe e perqafoi sepse ai e dinte se Bruno nuk do te ishte kthyer nese nuk do te kishte nje arsyeje kaq te madhe ....

Ja dhe pjesa e dyt per sonte 😅😁