Άγγελοι Πολεμιστές: Ψεύτικη Προφητεία

2

Το μαγαζί δεν είχε πολλούς θαμώνες. Με μια γρήγορη ματιά, ο Σαμ υπολόγισε περίπου δεκαπέντε με είκοσι άτομα μαζί με το προσωπικό. Αφού κάθισαν στην άκρη του μπαρ και παράγγειλαν το ποτό τους, η Ελόρα κοίταξε καλύτερα γύρω της, μη δίνοντας σημασία στον γελοίο μπάρμαν, που την έγδυνε με τα μάτια του.

Δυο άντρες καθόταν σε ένα τραπέζι στο βάθος του μαγαζιού. Ήταν όμορφοι και γοητευτικοί, παρατήρησε η Ελόρα. Καστανόξανθος ο ένας και μελαχρινός ο άλλος. Φαινόταν αρκετά προβληματισμένοι και σίγουρα διαφωνούσαν για κάτι.

Έπειτα, ο μελαχρινός άντρας σηκώθηκε εκνευρισμένος και για μια στιγμή, το γεμάτο ένταση βλέμμα του, συνάντησε το δικό της, καθώς προχωρούσε προς την πίσω πόρτα του μαγαζιού. Πριν ανοίξει την πόρτα και φύγει, γύρισε και κοίταξε ξανά προς το μέρος της με ανεξιχνίαστο βλέμμα.

Η Ελόρα, έμεινε να κοιτάζει την κλειστή πλέον πόρτα για αρκετά λεπτά, χαμένη στις σκέψεις της. Ποιος ήταν ο άντρας αυτός; Ένιωθε ότι τον ήξερε. Τον είχε ξαναδεί κάπου άραγε;

Ένα σκούντημα του Σαμ, την επανέφερε στην πραγματικότητα. "Με άκουσες; Είχες δίκιο. Ο Γκρέισον είναι εδώ."

"Ωραία." απάντησε αφηρημένη, φέρνοντας ξανά τα χαρακτηριστικά του άγνωστου μελαχρινού άντρα στο μυαλό της. Ήταν ψηλός. Υπολόγισε ότι την περνούσε σχεδόν ένα κεφάλι. Ίσως και περισσότερο. Ήταν όμορφος. Πολύ όμορφος μάλιστα. Είχε κοντά μαύρα μαλλιά και πανέμορφα πράσινα μάτια που έμοιαζαν με δυο πανέμορφους σμαραγδί μαλαχίτες. Σχεδόν φανταζόταν πως είχαν μεσα τους και τα μοναδικά σκουρόχρωμα και ανοιχτοχρωμα πράσινα νερά όπως είχε ο εντυπωσιακός μαλαχίτης που είχε δει κάποτε στη βιβλιοθήκη Λίντα Χολ στο Κάνσας. Αν και ήταν μονάχα μια στιγμή που συναντήθηκαν τα βλέμματα τους, ήταν αρκετή για να της μείνει αξέχαστη.

Αναστέναξε, ρίχνοντας ακόμα μια ματιά στην πόρτα, όπου πριν από μερικά λεπτά είχε φύγει εκείνος. Τι περίμενε; Ότι θα ερχόταν ξανά; Έφυγε φανερά εκνευρισμένος. Ανάγκασε τον εαυτό της να πάψει να τον σκέφτεται και να συγκεντρωθεί στην δουλειά.

Έριξε μια γρήγορη ματιά γύρω της για να εντοπίσει τον Γκρέισον. Δεν δυσκολεύτηκε καθόλου σε αυτό. Ο νεαρός επικηρυγμένος, βρισκόταν στα μπιλιάρδα. Κρατώντας την στέκα του μπιλιάρδου στο χέρι, έκανε νόημα στην σερβιτόρα να τους πάει ακόμα δυο μπύρες και συνέχισε ανέμελος το παιχνίδι με τον φίλο του.

"Έχουμε πρόβλημα." της ψιθύρισε ο Σαμ, αφού αναγνώρισε το άτομο που έπαιζε με τον Γκρέισον. "Πρέπει να φύγουμε..." Άφησε μερικά χρήματα, δίπλα στο ποτήρι του και σηκώθηκε. "Τώρα, Ελόρα. Πάμε."