'Ve siz,hala bizimlemisiniz? Bu yangından bizi çekip kurtaracakmısınız?'
🔥
İlahı Bakış Açısı:
Şimdi siz diyebilirsiniz Oğuz Ada'yı birkaç saatliğine gördü ve hemen onu kurtarın falan dedi.Size biraz saçma geldi biliyorum.Fakat siz bu şeyi baştan bir hikayeyle Oğuzdan dinlemek istermisiniz?Oğuz'un Anlatımı:
Evet bundan 10 sene öncesinde Ada'yı bir parkta annesi ve babası ile birlikte görmüştüm. Aslında onu gördüğümde küçükken bile bana çok tatlı gelmişti.Onunla tanışmamız parkta başladı.Dışardan bakıldığında Ada'nın Babası biraz Ada'ya kötü davranıyordu.Annesi ise tam tersi Adayı çok seviyor gibi duruyordu.
Hatta Ada top oynarken babası ona "Bıktım artık sürekli park diye tuttruyorsun,yolda yürürken her gördüğün kediyi kucağına alıyorsun üstünü çamur yapıyorsun." Gibi kelimeler kullanıp söyleniyordu.Oğuz'un Ada'ya kedi lakabı takması bu yüzdendi kedileri çok sevmesi...
Ada ise her üzüldüğünde babası ona her bağırdığında parktaki o en güzel çiçekli olan ağacın altında oturup ağlıyordu.
Bense o zaman sürekli yanına gider eğlendirmeye çalışıyordum annemle hep o parka giderdik çünkü.
Hatta bir keresinde topu bir çukura düşmüştü Ada'da onu almak için koşarken ayağı takılıp çukura düşmüştü.
Bende gidip onu kurtarmıştım ve kurtardığım için yanağımı öpmüştü.Ada ilk kez o zaman beni öpmüştü. O zamanlar benim çocukluk aşkım Ada'ydı.Evet bunu duyunca şaşırmış olabilirsiniz
Hatta utanıp koşarken arkadan Adın ne? Diye seslenmişim oda bana "Ada..Ada Sönmez" diyip utanarak koşarak uzaklaşmıştı.O isim büyüyene kadar aklımdan gitmemişti.
Hep onun yanındaydım.. O beni hissetmese bile hep onunlaydım ben. Onunla yatıp onunla kalkardım,o üzüldüğünde üzgün mutlu olduğunda bende olurdum.
Kısaca seneler boyu benim herşeyim o olmuştu.
O büyüyene kadar hep yollarımız kesişti ve binalarımız ve balkonlarımız karşı karşıya olduğu için hep onu izlerdim ama o bu zamana kadar beni hiç fark etmemişti bile.
Üstelik küçükken adımı bile ona söylememiştim.Ve aynı sınıfa düşmemizi de ben yaptım.Nasıl mı? Babam, yani Kenan Ateş okulun sahibi.Kayıtlara göz atarken o isimi görmüştüm ve onunda bizim okula geleceğini anlamıştım.
Ada,Ada Sönmez.İşte anlamıştım onun olduğunu.Ve onunla aynı sınıfa denk gelebilmek için babama söylemiştim.Babamda benim şubeme aldırmıştı.
Yani kısaca ben küçüklükten beri Ada'yı çok iyi tanıyorum.Ne yer ne içer ne sever nerelere gider. Hepsini biliyorum nerdeyse.Çünkü hep karşına çıktım bilerek,bazen de bilmeyerek.
Onu görmeden duramıyordum.Camdan onu izler not bırakıyordum.
Çünkü onun camın önünde ki sokak köpeği bendim..
Oda benim yağmurda ıslanan kedimdi..Çünkü o benim hayatımda gördüğüm en en güzel kızdı,o kumral saçları yeşil gözleri insanın aklından çıkmaz ki yıllarca onun elini tutup onunla sevgili olma hayalini bile kurmuştum biliyormusunuz.
Evet okulda popülerim ve daha çok kızlar benimle ilgileniyor egoistlik yapmadan söyleyeyim ki.
Bu zamana kadar benden çok hoşlanan oldu ama kafamı çevirip bakmadım dahi.. Çünkü aklıma hep o gelirdi ve çıkmazdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yangın İçinde
Ficção AdolescenteAda'nın annesi ile babası Ada daha 8 yaşındayken yangında trajik bir şekilde hayatını kaybeder.Peki bu yangın biri tarafından bilinçli mi çıkarıldı? Ada annesi ve babasının ölümünden sonra başka eve çıkarak yaşamaya başlar. Ada'nın bir süre birisi t...