"Birbirimizden pek hoşlanmasakta,bu okuldan içimizdeki o insanlar ile birlikte el ele çıkacaktık..."
🔥
Bakışların bana döndüğünü fark ettim arkamdan bana
"Sana hayırdır ya? Çantayı fırlatmak falan." Diye çıkıştı.
"Hakettiğin neyse onun tavrı sınıfta oturcak başka sıra mı yok?" Dedim.
"Yok ben orda oturmak istiyorum ne yapabilirsin?" Dedi.
"Yapacağımı yaptım zaten kalsın." Diye cevap verdim kitabımı okumaya devam ederek.
"Bak kızım bu okul babamın tamam mı? İstediğim zaman istediğim yere otururum seni ilgilendirmez bu." Üste çıkmaya çalışarak.
"Burasının babanın çiftliği olması beni ilgilendirmiyor. Yanımda oturmanı istemiyorum ya allah allah.
"Birde bana zengin tavırları yapıyo babasının okuluymuş."
İçimden söylenerek konuşmuştum.
Tartışmanın uzayacağını anladıkları için arkadaki grup gülerek sınıftan çıktı.Oğuz arkalarından bir küfür savurdu.
"Evet babamın okulu?Hem sanane be kimsin sen?" Dedi bir hışınla.
"Off uzatma senin boş atarlarını dinlemek istemiyorum şuan" dedim.
Artık yiğidim olma bence yiğidim söylediklerine alınıyorum hiç oldu mu yani.
"Bak sen aşağıda alıştım malıştım bişey diyodun bayılmaya yoksa ezik misin sen?Bir insan nasıl alışabilir ki bayılmaya anormal misin kızım?"
Diyince duraksadım.Nasıl anlatacaktım ki ona bunu.
Bu taş kalbi beni anlamaya yeter miydi?
Tabi ki hayır.
"Seni ilgilendirmez işine bak." Artık buna bir son verilmesi gerekiyordu yoksa patlayacaktım.
"Senin bayılmaların çokta umrumdaydı değerli vaktimi senin gibi boş bi insanla geçiremeyeceğim şimdi yine köşelerde bayılırsın falan aman uğraşamam." Dedi.
Onun böyle demesi patlamama sebep olmuştu artık.
Tam arkasını dönecekken ayağa kalkıp.
"Sen ne biçim konuşuyorsun benimle? Sen beni niye merak ediyorsun niye hastalığımı merak ediyorsun sanane! " diye bağırdım.
Afallayarak bir adım geri attı.
Patlama noktasına gelmiştim artık.Tüm okul hayatımda bu şekilde yapılan zorbalıklara susmuştum ama bu sefer patladım.
Kendimi tutamıyordum. Tutmam lazımdı...
"Söylesem ne yapacaktın dalga konusu haline getirip arkadaşlarına mı söyleyecektin tüm gün benimle dalga mı geçecektin!" Anlayamazdı.
Devam ettim
"Yap ya sende yap sende vur oda vursun gelen geçen herkes vursun artık alıştım zaten ben!"
Yeterdi artık.
"Ben çok mu bayılıyorum sanıyorsun hergün ilaç almaya,burun kanamamı durdurmaya,bayılmaya çok mu meraklıyım he söylesene benim yerimde olsanız ne yapacaktınız dalga geçmek dışında?!"
Dedim.
Sinirden ne söyleyeceğimi seçemiyordum.
Ben bunları söyledikten sonra yüzünde ki ağır pişmanlık duygusunu hissetmiştim.
Bunları duymak onu afallatmıştı gözlerinde ki pişmanlıkla yüzüme bakıyordu.
Duraksadım.Ona hastalığımı söylemiştim. Farkında olmadan herşeyi anlatmıştım.
Sessizce dönüp fısıldayarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yangın İçinde
Fiksi RemajaAda'nın annesi ile babası Ada daha 8 yaşındayken yangında trajik bir şekilde hayatını kaybeder.Peki bu yangın biri tarafından bilinçli mi çıkarıldı? Ada annesi ve babasının ölümünden sonra başka eve çıkarak yaşamaya başlar. Ada'nın bir süre birisi t...
