Dramione | Oda

Oda Kavgası

Hermione Granger'ın Ağzıyla;

Dersler bitmişti ve benim aklım hâlâ iksir dersinde yaşananlardaydı. Ah, Tanrım Malfoy'un sorunu ne? Derste ne saçmaladı? Aklında ne vardı? İşte...işte bütün gün derslere bile bu sorular yüzünden odaklanamadım. O kimdi ki, bütün gün aklımdan çıkmayacak, küçük ama aynı zamanda benim için anlam olarak büyük bir cümle kurabildi? Merlin, her şeyi sen bilirsin, bunu da bil; Kimdi o?

-Yeni- Odama çıkarken, Malfoy'un da odaya doğru ilerlediğini gördüm. Hızlı adımlarla ona doğru yürüdüm. Tiz bir sesle "Malfoy!" diye, dişlerimin arasından bağırdım.

"Yürü git, Granger."

"Senin sorunun ne? Neden benden kaçıyorsun?"

"Ne o Granger, beni çok mu özledin?"

"Ah, evet özlemimden ölüyorum! Seni salak."

Bunları söylerken odaya doğru yürüyorduk. O ileride, ben gerideydim. Kaçar adımlarla benden uzaklaşmaya çalışıyordu. Nihayet odaya vardığımızda kapıyı sertçe kapatıp yüzümü buruşturmuş ve sorgular gibi Malfoy'a baktım.

"Tekrar soruyorum Malfoy"

"Hangi boku tekrar soruyorsun seni beyinli gibi görünen beyinsiz?!"

"Ah, Merlin! Beni çıldırtmak mı istiyorsun sen? Sana.diyorum ki.neden.benden.kaçıyorsun?" Dişlerimi sıkmaktan hepsi çatlayacak gibi oldu.

Tiz bir kahkaha patlattı. " Ben mi.senden.kaçıyorum? Hah!" -Tekrar bir kahkaha daha-
"Neden bahsettiğini bile anlamadım ki salak!"

"Güzel yalan söylüyorsun,Malfoy."

"İksir dersi? Benim parfümüm? Olmayan aklına bir şeyler dank etti mi Malfoy zübbesi?"

"Benimle böyle konuşmaya-

Elimi kaldırdım. "Sakın. Sakın Malfoy. Benim soruma cevap vermekten başka hiçbir şey yapma."

" Eh, en başta bu konu hakkında olduğunu söyleseydin anlardım,seni salak. Ayrıca, bok kokulu parfümünü üstüne boca etmeseydin, ben de iksiri sen yaptın zannetmezdim-

" Ben parfüm kullanmıyorum, bu bir. İkincisi, iksiri ben yapmış olsaydım bile -ki yapmadım-, iksir benim gibi kokmazdı." Tek kaşımı havaya kaldırarak imâlı imâlı baktım.

"Anlatabildim mi? Ha, eğer anlamadıysan daha ipucu vereyim, iksirin adı-

"İksirin ne bok olduğunu biliyorum seni salak! Snape'in sözünü lanet olası bir maydanoz gibi kesip söylemiştin!" Bir an duraksadı. Merlin sonunda,sonunda bir şeyler kafasına girmeyi başarmıştı.

"Bir dakika sen- sen bana o olmayan aklınla- sana- yani benim- sana-... gerçekten- öyle olduğumu mu düşünüyorsun?"

Gözleri faltaşı gibi delirircesine açılmış ve her sözcük arasında durakladığında adımlarını bana doğru getiriyor ve bana daha çok yaklaşıyordu. Nefesi benim yüzüme çarpacak kadar yakınlaştığında, işaret parmağını uzatarak beni gösterecek şekilde bileğini eğdi. Ve, en çok canımı yakan bu cümle olmuştu.

"Bir Malfoy asla ve asla bir Bulanık'a aşık olmaz. Ve emin ol, seninle geçirdiğim her dakika senden daha çok tiksiniyorum, İnek-Bulanık."

En son patladım.

" YETER ARTIK! YILLARCA KATLANDIM AMA DAHA FAZLA KATLANAMAM! gözlerim benim kontrolümden çıkıp dolmuştu. "SIRF SAFKAN BOZUNTUSU BİR MALFOYSUN DİYE BANA KARŞI O KELİMEYİ KULLANMA HAKKI SANA DOĞMUYOR SENİ PİS ZÜBBE!"

"SENİNLE UĞRAŞACAĞIMA ÖLÜRÜM DAHA İYİ. YÜRÜ GİT GRANGER!"

"HAYIR! Bana bakmak zorundasın! Sırf baban sana öyle emretti diye bana böyle diyemezsin! Sen bir kukla mısın, ha Malfoy? İplerin babanın elinde mi? Kendi iplerini kendin oynatamıyor musun?"

"SAKIN! Babam hakkında öyle konuşmayı aklından bile geçirme!"

Çıldırmıştı. Artık zayıf yönünü biliyordum. Babası.

"Ne o, Malfoy? Bağrına mı bastım? Baban hassas bölgen mi?"

"YETER ARTIK! SİKTİR GİT SENİ KANSIZ!"

Odasına girdi. Kapıyı sanki kırılacakmış gibi çarptı.