Gece Efe'yle beraber sarılarak uyumuştuk. Ben hala nolduğnu tam anlatmamıştım. Yataktan kalktım ve banyoya gidip rutin işlerimi hallettim. Aynaya baktığımda berbat haldeydim dudağım patlamış, anlımda koca bir yara izi var, yanaklarım morarmış ve sayamadığım bir çok şey. Düşünçelirimden kurtulup odaya geri döndüm, Efe hala uyuyordu bende aşağa inip kahvaltı hazırlamaya karar verdim. Yaklaşık yarım saat sonra kahvaltıyı hazirlamişdim yukari çıkıp Efe'yi uyandırdım.
"Efeee hadi kalk bak sabah olduuuuu"
"Off hayır ya ben uyumak istiyorum hata" beni kolumdan tutup bir hamle ile yanina aldı ve sarıldı. "Hata sende benim yanimda kal sana sözüm var hatırlatırım" diye ekledi. Kendini yine suçlu hissediyordu belli.
"Efe-" sözümü kesti ve uykulu bir ses ile konuştu.
"Naz senin hiç bir suçun yok kendini suçlama deme lütfen ikimizde çok iyi biliyoruz ki hepsi benim suçum."
"Efe öyle deme nerden bilebilirdin ki asıl senden fazla benim suçum var sizi arayabilirdim ama yapmadım yada senin beni bırakmana izin verseydim böyle şeyler olmazdı yani illaki bir suçlu varsa o benim."
Tam bir şey demek için ağzını açtı ama ben hemen konuyu kapatım.
"Eee hadi aşağa inelim bak kahvaltı soğdu." diyerek ayağa kalktım ve aşağa indim Efe'de arkamdan geldi.
"Eee napalim bügün ne istersin" diye sordu Efe kahvaltıya otururken.
"Bilmem ki sen seç"
"O zamannnn..." biraz düşündükten sonra cevap verdi "Lunaparka gidelim mi?"
"Olurrr"
"Tamam kahvaltıdan sonra gideriz olur mu?"
"Tamam"
Kahvaltımızı yaptık sonra ben yukari hazırlanmaya odama çıktım çağanda aynısını yaptı.
Tuana:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çağan:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hala tuananin ağzından buarada
Uzun bir şeyler giymek istedim, yaralarımın gözükmesini istemiyordum. Odamdan çıkıp aşağa indim çağan çoktan hazırlanmiş beni bekliyordu.
"Çok güzel olmuşsun" diye karşıladı beni
"Teşekkür ederim sende eh yani fena değlsin" diyip güldüm çağanda bana katıldı.
"Hadi gidelim mi?" diye sordu
"Gidelim"
Arabaya bindik ve çağan lunaparka doğru sürmeye başladı. Arabanın içi sessizdi ama bu sessizliği çağan bozdu.
"Akşam anlatıçaksin"
"Neyi?"
"Dün neler olduğunu" yüzüm düştü çünkü o an aklıma geldi ;(.
"Moralını bozmak için demedim sadece bilmek istiyorum" dedi
Sadece başımı sallamakla yetindim. Yolun geri kalanı sessiz geçmişti ve sonunda lunaparka gelmiştik. Arabadan inip lunaparka girdik.
"Eveeeet küçük hanim neye binmek istersin?" diye sordu çağan. Şöyle bir etrafımda döndüm ve korku tünelini gördüm.
"Korku tünelinde girelim lütfen🥺"
"Korkmaz mısın?"
"A-a ben ve korkmak yan yana bile gelmeyiz hadiiii gidelim lütfen."
"İyi tamam gidelim" çağan bunu dedikten sonra korku tüneline bindik.
"Eee hazır misin?" Diye sordum dalga geçerek.
"Haha(!) çok komiksin"
"Biliyorum canim sağol" daha çok gülmeye başladım
"Hadi gülmeyi kes bak başliyor"
Vagon hareket etmeye başladı ve içeri girdik. İlk iki dakkikasi iyi di ama sonra önümüze bir şey fırladı çağan ve ben çığlık attik.
"AĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞ"
"ANNECİMMM ÇOK KORKUYORUM NAZ NİYE KORKU TÜNELİNE BİNELİM DİYORSUN Kİ" (Buarada korktuğu için bağrıyordu tuanada öyle)
"NE BİLİM BEN BÖYLE OLAÇAĞ-" birden tekrar önümüze bir şey fırladı. "AĞAĞAĞAĞAĞAĞA" refleks olarak Efe'ye sarıldım.
"ANNECİMMM LÜTFEN ÇIKALIMMMM"
Böyle bir kaç defa daha önümüze bir şey fırladı. En sonda çıkabilmiştik.
"Ohhh ya dünya varmiş" dedim ve derin bi nefes aldım.
"Hani korkmazdınız Naz hanim?" Dedi ve gülmeye başladi aksine ben kaşlarımı çatdım
"Sanki bendim 'annecim nolur çıkalım' diye bağıran" bu sefer ikimizde gülmeye başlamişdik herkes bize bakıyordu bazıları 'bunlar deli mi?' Diye sorduğunu duydum.
"Tamam bu kadar gülmek yeter sırada neye binelim Naz hanim?"
"Hmmm bi düşüneyim... Dönme dolap?"
"Tamam olur"
Dönme dolapa doğru yürüdük bilet alıp bindik bi kaç dakika sonra hareket etmeye başladi. Çağan konuşmaya başladı.
"Dün-" sözünü kestim çünkü dünü şimdi konuşmak istemiyordum.
"Dünü şimdi konuşmayalim lütfen"
Anlayışla karşıladı "Tamam"
"Efe?"
"Naz."
"Sanada garip gelmiyor mu?"
"Ney?"
"Yani ne bilim işte birden bire evlenmemiz falan ne bilim herşey çok.. garip geliyor"
"Bilmiyorum her şey gerçekten bir anda oldu "
Bu konuşmamızın ardından dönme dolaptan indik.
"Gideli mi artik yoruldum?" Diye sordum
"Önce bir yere gidiçeğiz hadi arabaya bin" dedi ve arabaya bindik acaba nereye gidiyorduk hava yavaş yavaş kararıyordu bu saate ne yapacaktı ki? Nerden baksan 10-15 dk sonra gelmiştik. Hava artık tam karardığı için neresi olduğunu tam göremedim. Arabadan indik ve- ne... ama.. burasi...
———————
Uzun bi bölüm oldu zaten hafta sonu oldu bol bol uzun bölümler gelir :)
